سخن بزرگان سهراب سپهری

[NASTrr]

صبح است
گنجشک محض می خواند....

باید کتاب رابست
باید بلند
شد
درامتداد وقت قدم زد
گل را نگاه کرد
ابهام را شنید
باید دوید تا ته بودن
باید به بوی خاک فنا رفت

#سهراب_سپهری

‌

 

[NASTrr]

‌
ابری نیست .
بادی نیست.
می نشینم لب حوض:
گردش ماهی ها ، روشنی ، من ، گل ، آب.
پاکی خوشه زیست.
رستگاری نزدیک : لای گل های حیاط.
نور در کاسه مس ، چه نوازش ها می ریزد!


#سهراب_سپهری
♥️
‌

 

[NASTrr]

‌
من مسلمانم
قبله ام یک گل سرخ
جانمازم چشمه مهرم نور
دشت سجاده من
من وضو با تپش پنجره ها می گیرم

در نمازم جریان دارد ماه
جریان دارد طیف
سنگ از پشت نمازم پیداست
همه ذرات نمازم متبلور شده است

من نمازم را وقتی می خوانم
که اذانش را باد گفته باشد سر گلدسته سرو
من نمازم را پی تکبیره الاحرام علف
می خوانم
پی قد قامت موج.......

#سهراب_سپهری

♥️
‌

 

[NASTrr]

کیست می لغزاند امشب دود را بر چهره مرمر ؟
او خدای دشت نیلوفر
جام شب را میکند
لبریز آوایش
زیر برگ آیینه را پنهان کنید از چشم
مو پریشان های باد
با هزاران دامن پر بر گ
بیکران دشت ها را درنوردیده
می رسد آهنگشان از مرز خاموشی...

#سهراب_سپهری
♥️
‌

 

[NASTrr]

‌
می رفتیم ،
ودرختان چه بلند ،
و تماشا چه سیاه!
راهی بود از ما تا گل هیچ .
مرگی در دامنه ها ،
ابری سر کوه ،
مرغان لب زیست ‌
می خواندیم :
بی تو دری بودم به برون ،
ونگاهی به کران ،
وصدایی به کویر ....!!!


#سهراب_سپهری
♥️
‌

 

[NASTrr]

‌
یک نفر دیشب مرد.
و هنوز ، نان گندم خوب است.
و هنوز ، آب می ریزد پایین ، اسب ها می نوشند.
قطره ها در جریان،
برف بر دوش سکوت
و زمان روی ستون فقرات گل یاس


#سهراب_سپهری
♥️
‌

 

[NASTrr]

چرا گرفته دلت ، مثل آن که تنهایی .
چقدر هم تنها !
خیال می کنم
دچار آن رگ پنهان رنگ ها هستی .
دچار یعنی
عاشق .
و فکر کن که چه تنهاست
اگر که ماهی کوچک ، دچار آبی دریای بیکران باشد .

#سهراب_سپهری
♥️‌

 

[NASTrr]

‌
دست من در رنگ هاي فطري بودن شناور شد:
پرتقالي پوست مي كندم.
شهرها در آيينه پيدا بود.
دوستان من كجا هستند؟
روزهاشان پرتقالي باد!

#سهراب_سپهری
♥️
‌

 

[NASTrr]

‍ ‌
‍ مانده تا برف زمین آب شود.
مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وارونه چتر.
زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد
مانده تا سینی ما پر شود از صحبت سنبوسه و عید.
در هوایی که نه افزایش یک ساقه طنینی دارد
و نه آواز پری می رسد از روزن منظومه برف
تشنه زمزمه ام.
مانده تا مرغ سرچینه هذیانی اسفند صدا بردارد.
پس چه باید بکنم
من که در لخت ترین موسم بی چهچه سال
تشنه زمزمه ام؟
بهتر آن است که برخیزیم
رنگ را بردارم
روی تنهایی خود نقشه مرغی بکشم.


#سهراب_سپهری
♥️
‌

 

[NASTrr]

هر کجا هستم،باشم
آسمان مال من است.
پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین مال من است.
چه اهمیت دارد؟
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت؟
من نمی دانم
که چرامیگویند:اسب حیوان نجیبی است،کبوترزیباست؟
وچرادرقفس هیچ کسی کرکس نیست؟
گل شبدرچه کم ازلاله ی قرمزدارد؟
چشمهارابایدشست،جوردیگربایددید.
واژه ها رابایدشست.
واژه بایدخودباد،واژه بایدخودباران باشد.
چترهارابایدبست،
زیرباران بایدرفت

#سهراب_سپهری

#صدای_پای_آب

♥️
‌