شاعرغیرپارسی اشعار لطیف هلمت

[SAN.SNI]

رویاهای هلاک شده ی جوانی ام را پس بده،
من هم
همه ی دختران سنگدل و گل های زنگ زده و ستاره های کور را
به تو پس می دهم...
ای تبعیدگاهی
که اسم سرزمین بر خود گذاشته ای !

 

[SAN.SNI]

نیمی از دلم را عشق فرا گرفته
و نیم دیگرش را شعر
اما تو
نه عشق را می شناسی
نه شعر را
از پشت تمام پنجره های باز و بسته
جستجویت می کنم
اما همیشه دردل من هستی...

 

[SAN.SNI]

اگر همه ی شیرینی های زمین را
در قطره آبی زلال جمع کنند
به اندازه ی یک بوسه ، شیرین نمی شود
اگر تمام آبی آسمان را
در برکه ای کوچک جمع کنند
به اندازه ی چشمان تو آبی نیست

 

[SAN.SNI]

خدایا
این همه‌گل ازكجا می‌آیند
خدایا
این همه گل به كجا می‌روند
خدایا
این همه گل دركجا می‌میرند
به گمانم
گورستا گل ها خیلی خوشبو است !

 

[SAN.SNI]

درخواب به هیات گُلی درآمدم
كه دختری آن را كَند
شكست
قطع كرد و
لای دفترش خشك كرد
آه چه خوب شد!
آه چه خوب شد!
كه گلوله ای نشدم
تا درجنگ برادركشی
جامه زنی را با من سیاه كنند !

 

[SAN.SNI]

می‌ترسم که ببوسمت!
به خانه که برمی‌گردی؛
دهانت «بوی شعر» بدهد؛
مادرت فریاد بکشد:
کدام شاعر گمراه تو را بوسیده؟!

 

[SAN.SNI]

روز اول که به شکار رفتم
تورم را در خانه جا گذاشتم

روز دوم که به شکار رفتم
تورم را در راه گم کردم

روز سوّم که به شکار رفتم
در سایه درختی خوابم برد

روز چهارم که به شکار رفتم
گرسنه بودم
تورم را فروختم و
نانی خریدم

روز پنجم که به شکار رفتم
دختری در تورم افتاد

روز ششم که به شکار رفتم
نهنگی تورم را خورد

روز هفتم
قسم خوردم
که دیگر به شکار نروم
در خیابانی
دختری مرا شکار کرد