چالش "برگی از احساس شعر و دست نوشته‌ها"

[ساپورا]

هر کجا هستم، باشم
آسمان مال من است
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت؟

 

[ساپورا]

آرام باش عزیزمن آرام باش... حکایت دریاست زندگی
گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی
گاهی هم فرو میرویم، چشم هایمان را می بندیم
همه جا تاریکی ست
آرام باش عزیز من ... آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می آوریم و تلائلو آفتاب را می بینیم
که این دفعه درست از جایی که تو دوست داری طالع میشود

 

[ساپورا]

گاهی برای ماندن باید رفت

 

[ساپورا]

شاید فردایی باشد در میان چشمان آهویت
امان از چشمان تو
که مرا تا عمق درد کشاند

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

مثل گندم باش
زیر خاک می برندش ، باز می روید پرتر
زیر سنگ می برندش ، آرد می شود پر بهاتر
آتش می زنندش ، نان می‌شود مطلوبتر
ذات باید ارزشمند باشد!

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تو مردمک چشم من مهجوری
زان باهمه نزدیکی از من دوری
نی نی غلطی تو جان شیرین منی
زان بامن وز چشم من مستوری

فروغی بسطامی

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است

حافظ

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

نگاهم کرد و گفت:
می دانی رنج تو از چیست؟
تو به آنچه نباید
بسیار می اندیشی...

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

امشب انده تو
بیش از همه شب شد یارم
وای از این حال پریشانم
که من امشب دارم

مهدی اخوان ثالث

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

حسن باران این است، که زمینی ست،
ولی آسمانی شده است
و به امداد زمین می آید...

مجتبی کاشانی