شاعر‌پارسی اشعار حامی شریبی

[SAN.SNI]

در مدار چشم
آفتاب
در عبور
از وسوسه ی تشنگی
باران را
صدا نکرد
در شعاع زمان
برای تکرار نبضش
به رویای دریا
اعتنا نکرد
معصومیت چشم ستاره ها
تمام نگفته هایش بود
وقتیکه به دندان گرفت
دستهایش را
گرگ شب
به تنهاییش نگاه نکرد
تنها دغدغه اش
شقایقی بود
که از لبهایش
باران را
شنید
می سوخت از این زخم
که چرا
لبهایش ابری نبود​

 

[SAN.SNI]

تمام خوابهای
شبانه اش را
سقط میکند
زنی
که ترجیح میدهد
برای زندگی
در آینه
ماه
بماند​

 

[SAN.SNI]

بیا
برای مترسک دلم
قصه بگو
کلاغ …
ازآن همت
- سی -
مرغ
ازآن
اتفاق داغ
راستی
چرا ؟؟؟
زمین
پرازبغض
و
سایه های کینه اش
بزرگ شده
چه آشی پخته ….
انسان
برای
انسان
چه بوی بدی
میدهد
این
یک وجب
روغن
داغ !!!
کلاغ

​

 

[SAN.SNI]

از فواره ی لبت
واژه مینوشد
برای گیلاسی
که در حیاط خلوت
سینه اش کاشته
بود مادرم
کاش
معجزه کند
معصومیت لبت
وگرنه
تمام ایمانش را
سر میبرد​

 

[SAN.SNI]

این روزها
نمیشود
به هم سایه ها
اعتماد کرد
روبروی آینه ایستاد
برای چشمهای بسته
شمع روشن کرد
کسی باورش
طراوت پنجره را
نمیفهمد
برای دستهایی
که تکیه زده اند
به چترها
باران دعا کرد
به کوچه هایی
که هرگز
ستاره ای را
خواب ندیده
ماه را
صدا کرد
قهوه ی تلخت را
تا آخر بنوش
نمیشود
برای دیدن
فال بزرگ دنیا
به چشم تنگ نظر
فنجان
اکتفا کرد​

 

[Kalŏn]

از خواب
که
بیدار شدم
زمان
با
عجله رفته
بود
و
من
چقدر
جا مانده
بودم
کسی کفشهایم را
خبر کند.

 

[Kalŏn]

بگو با کدامین ستاره
میشود
تا خودم را برگردانم
مثل اینکه
در وزیدن دوباره ی
تقدیر
درشب بی ماهی
گم شدم
و
در گریز از خودم
انگار
این چراغهای سوگوار
مرا …
به
آفتاب
نمی رسانند .

 

[Kalŏn]

در گلوی باد
فاخته ای می خواند
که
در سینه اش
جنگلی می سوزد
که
سرانجام همه ی
عاشقانه هایست
به شیوه ی
مرگ .

 

[Kalŏn]

تمام خوابهای
شبانه اش را
سقط میکند
زنی
که ترجیح میدهد
برای زندگی
در آینه
ماه
بماند

 

[Kalŏn]

عروسان
مرگ
می رقصند
و
ش*ر..اب شادی را
قصابی می نوشد
که
کر
است .

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.