حس میکنم بعضی طعم ها هر چقدر هم بگذره باز همونقدر خوشمزه تر میشن ،همین ساقه طلایی قدیمی خودمون مزه خوبش منو یاد روزای شیرین مدرسه میندازه که یه بسته با دوستام میخوردیم کل مقنعه و مانتو رو کثیف میکردیم بعد کلی تشنه میشدیم می رفتیم نوبتی توی اون آبخوری کوچیک توی محوطه و بادست آب نوش جان میکردیم ،همونقدر دلچسب و شیرین …
ساقه طلایی جان هیچوقت قدیمی نمیشی
باز آمدهام در اولین زمستانِ نبودن بابابزرگ، تصویر خاطراتم شبیه زمستانی است که معشوق دور مانده و خاکِ مرده برای جنازهها سردِ سرد است؛
دیگر توی کشوی آشپزخانه دو جعبه از بیسکوییتهای گرجی، یک پلاستیک تخمه سیاه و روی اپن هم ظرف چینیِ سفیدِ مامانبزرگ که تویش شکلاتهای قهوهی او باشد، نیست.:45803945f2a44707587b8a0bf143b30032d25a5ba: