نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
دفتر درد و دل دفتر | دفتر درد و دل کاربر ف.سین
- نویسنده موضوع FATEMEH ASADYAN
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 81
- بازدیدها 3,032
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 1,262
- پسندها
- 17,140
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 24
غمگین بودن بخشی از زندگیِ ماست،
غمگین بودن، برای ادامه‌ی زندگی و تلاش و چنگ زدن به لحظاتِ شاد، ضروریه!
غمگین بودن... خب... .
گاهی خیلی خسته‌کننده‌ست،
اگر زمانش طولانی شه، احساس می‌کنی که فرسوده شدی و دیگه هیچ‌چیزی برای عمیقاً خوشحال کردن یا حتی غمگین‌تر کردنت وجود نداره:)
غمگین بودن منطقیه،
اما این‌که بخاطرِ غمگین بودن خودت، حتی شده ناخواسته اما دلِ دیگران رو بشکنی، شاید زیادی منطقی نباشه... .
اون لحظه انتظار داری همهی آدم‌ها حالِت رو درک کنن و لازم نباشه چیزی رو براشون توضیح بدی، ولی وقتی همچی اون‌طور که انتظار داری پیش نمیره، تو کسی می‌شی که دیگری رو غمگین می‌کنه... و این غمگین کردن، سلسله‌وار ادامه پیدا می‌کنه، از آدمی به آدمِ دیگه.
نمی‌دونم،
شاید باید کمی...
غمگین بودن، برای ادامه‌ی زندگی و تلاش و چنگ زدن به لحظاتِ شاد، ضروریه!
غمگین بودن... خب... .
گاهی خیلی خسته‌کننده‌ست،
اگر زمانش طولانی شه، احساس می‌کنی که فرسوده شدی و دیگه هیچ‌چیزی برای عمیقاً خوشحال کردن یا حتی غمگین‌تر کردنت وجود نداره:)
غمگین بودن منطقیه،
اما این‌که بخاطرِ غمگین بودن خودت، حتی شده ناخواسته اما دلِ دیگران رو بشکنی، شاید زیادی منطقی نباشه... .
اون لحظه انتظار داری همهی آدم‌ها حالِت رو درک کنن و لازم نباشه چیزی رو براشون توضیح بدی، ولی وقتی همچی اون‌طور که انتظار داری پیش نمیره، تو کسی می‌شی که دیگری رو غمگین می‌کنه... و این غمگین کردن، سلسله‌وار ادامه پیدا می‌کنه، از آدمی به آدمِ دیگه.
نمی‌دونم،
شاید باید کمی...
آخرین ویرایش
امضا : F.Śin
- ارسالی‌ها
- 1,262
- پسندها
- 17,140
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 24
بهم گفت کاش می‌شد بدون دل‌شکستن، هر رابطه‌ای رو تموم کرد؛ اینطوری دنیا جای زیباتری می‌شد.
بهش گفتم نمی‌شه، همیشه دلِ یه نفر می‌شکنه.
ولی دارم فکر می‌کنم چقدر قشنگ می‌شد همچی، اگه کسی دلش نمی‌شکست یا دلِ کسی‌و نمی‌شکستیم:)
اینطوری حداقل آدم‌ها انرژی‌شونو برای حل مسائل دیگه می‌ذاشتن، تا تلاش برای برگشتن دوباره به زندگی، دوباره اعتماد کردن، دوباره به یه نفر یه احساسی‌و پیدا کردن، دوباره دل‌بستن... .
آره، اون‌طوری دنیا واقعاً قشنگ می‌شد.
پنجم فروردین ۴۰۳ | ۲۱:۵۸
سه ماه...
بهش گفتم نمی‌شه، همیشه دلِ یه نفر می‌شکنه.
ولی دارم فکر می‌کنم چقدر قشنگ می‌شد همچی، اگه کسی دلش نمی‌شکست یا دلِ کسی‌و نمی‌شکستیم:)
اینطوری حداقل آدم‌ها انرژی‌شونو برای حل مسائل دیگه می‌ذاشتن، تا تلاش برای برگشتن دوباره به زندگی، دوباره اعتماد کردن، دوباره به یه نفر یه احساسی‌و پیدا کردن، دوباره دل‌بستن... .
آره، اون‌طوری دنیا واقعاً قشنگ می‌شد.
پنجم فروردین ۴۰۳ | ۲۱:۵۸
سه ماه...
آخرین ویرایش
امضا : F.Śin
- ارسالی‌ها
- 1,262
- پسندها
- 17,140
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 24
اوایل دی ماهِ ۴۰۲،
فکر می‌کردم زمان کاری ازش بر نمیاد،
اواسط فروردین ۴۰۳،
فکر می‌کنم که اتفاقاً اشتباه می‌کردم.
بعضی وقتا فکر می‌کنی، زخمت همیشه تازه می‌مونه و دردت هیچ‌وقت یادت نمیره.
باید بهت بگم که تا حدی درست فکر می‌کنی؛ ولی فقط اون قسمتشو که با خودت می‌گی دیگه “یادم نمیره”. یادت نمیره چه روزا و شبایی‌و گذروندی و چی بهت گذشت اما از یه جا به بعد، عادی می‌شه.
به اون زخم، به اون درد، به اون نبود، به خیلی چیزها(به واسطه‌ی همون گذرِ زمان) عادت می‌کنی.
انگار بزرگ‌تر می‌شی، آستانه‌ی تحملت بیشتر می‌شه،
اتفاقاً یاد می‌گیری با وجود اون زخمه که شاید دیگه خوبم نشه و گاهاً یادآوری شه...
آخرین ویرایش
امضا : F.Śin
- ارسالی‌ها
- 1,262
- پسندها
- 17,140
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 24
امتحانه می‌گذره،
ممکنه خیلی نتیجه‌ی دلخواهتو نگیری،
ولی می‌دونی چی مهمه؟
تو هر روز داری آدمِ با تجربه‌تری می‌شی:)
یاد می‌گیری به‌جای خیلی از چیزایی که نباید غصه‌شونو بخوری،
چیزای دیگه رو اولویت خودت بذاری،
مثل کار کردن، مثل مستقل شدن، مثل تغییر کردن و ساختنِ آدمی بهتر از دیروزت شاید.
خواستم ثبت کنم روزایی رو که با تمام بی‌تجربگی اما سعی می‌کنم کار کردن‌و یاد بگیرم، خیلی خوبه... ازم یه آدم بهتر، پخته‌تر و شاید منطقی‌تر می‌سازه که تصمیم گرفته گاهی غمگینیِ دیروزش‌و یادش بره.
این تاریخ، شاید یه روز مابین بقیه‌ی دغدغه‌ها فراموش شد...
ششم اردیبهشت | ۱۲:۵۳
آخرین ویرایش
امضا : F.Śin
- ارسالی‌ها
- 1,262
- پسندها
- 17,140
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 24
بهار که می‌شه، گاهی فکر می‌کنم دارم توی یه تابلوی نقاشی زندگی می‌کنم.
فرض کن، پنجِ صبح خورشید توی آسمونه و شش صبح، دیگه مثل روزای زمستون، از سرما یخ نمی‌زنی. به‌جای درختای به خواب‌‌رفته، حالا هر صبح، گل‌ها، برگ‌های سبز درخت‌ها، آسمون آبیِ روشن و باد ملایمی که گاهاً می‌وزه، بهت سلام میدن.
راستش خیلی چیزا نسبت به سال قبل تغییر کرده، بیشترین قسمتِ این تغییر، خودمم! ولی یه چیزایی هم هنوز مونده... مثلِ عطر گل‌ها، مثل این حال و هوای اردیبهشت‌ماه... .
دلم می‌خواد بدونم سالِ بعد نظرم در مورد بهار چیه؟
دهم اردیبهشت | ۱۰:۳۶
روزی که ارائه داری و یه فردای سخت پیشِ روته... ولی...
امضا : F.Śin
- ارسالی‌ها
- 1,262
- پسندها
- 17,140
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 24
در مورد خودم، این رو می‌دونم که گاهی اوقات عشق‌ورزیدنِ صِرف به خودم کافی نیست؛ دوست دارم دوست‌داشته‌بشم؛ یه نفر ازم بپرسه روزم چطور گذشت و من براش از سختیِ کارورزی اون روز بگم و هم‌زمان از ذوقم وقتی که بچه‌های توی مدرسه، بهم لبخند می‌زنن و سلام و خسته‌نباشید می‌گن. بهش بگم که آب و هوا چطوره، فیلم و عکسِ بارون و رعد و برق رو براش بفرستم.
دوست دارم دوست‌داشته بشم و یه نفر حینِ همهی خستگی‌های امتحان‌ها و ارائه و تحقیق‌های استادها، بهم بگه دخترِ خوب، تا اینجای راه‌و اومدی، از اینجا به بعدشم برو جلو:)
دوست دارم دوست‌داشته بشم و یه نفر تشویقم کنه چیزایی که تجربه نکردم یا از تجربه کردن‌شون فرار کردم‌و تجربه کنم؛ برم کلاس زبان، روی...
