داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه به مثابه‌ی وهمی در اسارت زندگی | نست کاربر انجمن یک‌ رمان

[NASTrr]

کد داستان: 569
ناظر: رَهٰآ
نام
به مثابه‌ی وهمی در اسارت زندگی
نام نویسنده
#nast
ژانر
#درام
خلاصه
آیا مرا هم از نیستان ببریده‌اند؟ یا از بیستون، با تیشه‌ی فرهاد جدا شده‌ام؟ مثلا فرهاد از داغ عشق مرا نیز در فراق کوه گذاشت! یا دو دیو داستان‌های نظامی زحمت وسوسه‌ی حضور مرا کشیده‌اند؟... نمی‌دانم.
بر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ash;]

"والقلم و مایسطرون"
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع برای مسائل رمان نویسی ♧♡

برای انتخاب ژانرِ مناسبِ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

"مقدمه"
شاعری یک بیت شعر را گم کرد، دیگر ننوشت. شاه بیت گم شده بود.
میانسالی به زوال می‌رفت که از درز روبالشتی دست دوز مادرش تکه کاغذی افتاد، همان کاغذ گمشده که در تای خود بیتی نهان داشت.
آه که جوانی رفت و شاه بیت را در میانسالی پیدا کرد... اما دیر نشده بود، هنوز عمری باقی بود.
اما آن بیت، شاه بیت نبود...!
شاید در آن زمان یا در تمام عمر شاعرانه‌اش داشت شاه بیت را می‌نوشت؛ یا به دنبال شاه بیت بود. آری تمام عمرش به دنبال شاه بیتی بود که تمام شاعران را در طول تاریخ شاعر کرده بود.
هنوز عمری باقی بود، اما اکنون دیگر دیر شده بود.​

 

[NASTrr]

بخش اول «بخش اول»
آیا شاه بیت را نوشته بود؟ گمان می‌کنم که دوست دارم شاه‌بیتم را گم کنم اما خوب می‌دانم که شاه بیتی ننوشته‌ام. البته نیازی به گم کردن شاه‌بیت نیست، در هر صورت قرار نیست شاه‌بیتی بنویسم چون اصلاً شاعر نیستم.
چهار چشم، دو تا از خودش و دوتا از شیشه‌های مربعی شکل عینکش، چند روزی می‌شود مرا زیر نظر دارند. دقیقاً از زمانی که دانشگاه را رها کردم و به خانه بازگشتم (اخراج شده) چشم از من برنداشته. گمان نکنم نگاه کلاغ مانندش خبر خوبی در خود داشته باشد.
ناگهان حرف‌هایی در ذهنم شروع به جولان دادن کردند حرف‌هایی از پیرزن‌های دانشگاه. امیدوارم قضیه خواستگار نباشد. از دخترانی که با ذوق حرکات مشکوک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

دست بر پوستش می‌گذارم، البته دراصل تنه‌اش را می‌گیرم تا تکیه‌گاهی باشد مبادا تعادلم را از دست دهم. به زبری کف دست‌های پدر و پاشنه‌ی پاهای مادر است. این درخت واقعاً شبیه پدر و مادر است.
باز می‌گردنم و تکیه می‌دهم. خوبی این دیوار ساختمان دو طبقه‌ای کنارش است که ترجیح داده بجای حیات بزرگ، خانه‌ای بزرگ با تراس و بالکن داشته باشد و تا خیابان فقط دیوار بلند ساختمان است.
نیم متر فاصله تا دیوار ساختمان خالی است. گاهی فکر می‌کنم اگر این فاصله مال ما نیست، مال صاحب ساختمان نیز نیست پس برای چه کسی است؟ این انسان‌هایی من می‌بینم عمرا از خیر نیم متر بگذرند و ممکن نیست برایش سر و دست نشکنند. البته این نیم‌متر(شایدم کمتر) مکان دنج و کوچه خالی گربه‌ها به حساب می‌آید و تا مدت زیادی جای توله...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

مدال لذت بخش‌ترین رفتن هم می‌رسید به آن ثانیه‌هایی که نمی‌فهمی کی و چطور آمدند و رفتند.
زمانی که از شدت درد گردن آن را می‌چرخانی و ماساژ می‌دهی تازه چشمت به ماه کامل می‌افتد. قصد می‌کنی مانند شاعران تا صبح خیره به آن گردی نورانی و کامل بمانی تا از لذات روحانی آن برخوردار شوی. تمام تلاشت را می‌کنی تا شعری زیبا ضمیمه‌ی این لحظه شود اما هیچ چیزی به ذهنت نمی‌رسد و تا صبح با درگیری‌هایی به همین پوچی می‌گذرد تا دم اذان که مادر، با چشم‌های سرخ کنار حوض ایستاده و تو با چشم‌های خواب‌آلود نگاهش می‌کنی.
چه شد که مرا برای شام خبر نکرد؟ چه شد که نیامد پاپیچ من شود تا رخت‌خواب؟ چه شد که جای وضو به من خیره شده؟ چه شد که چشمانش خونین است؟ چرا اشک می‌ریزد؟ چرا دست برگونه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

جهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شوید

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

جهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شوید

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.