دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Tahmine Arjmand

[Tahmine Arjmand]

وطن!


مرا به نخل آویزان کنید


من به او خ**یا*نت نمی‌کنم


این زمین و مزرعه ی من است


اینجا در گودال‌های آن افتاده‌ام،


و دستانم در آتش سوخته است


در اینجا شیر شتر


را در کودکی سر کشیده‌ام


وطن من روایت روزهای شاد و غمگین نیست


وطن در رویا نمی‌زید


و نه در مزرعه‌ای در آغوش ماه،


و نه در قطره‌ای نورانی بر گل رز


وطن من غریبه‌ای خشمگین است


در اضطراب قرن‌ها


با ماشه‌ای کشیده بر شقیقه‌اش


وطن من، کودکی است


که دستانش را با امید و شجاعت


به سوی شادی دراز می‌کند


او بادی است در زندان


و شاخه‌هایی است


در نور و تاریکی،


پیرمردی است که


در این شاخساران جاودان


در ماتم زمین و پسرانش نشسته است


این سرزمین پوست و استخوان است


مرا در آن رها کنید


قلب من و درخت خرما...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

مباش در پی کتمان..که این گناه تو نیست


که عشق می رسد از راه و دل به خواه تو نیست





به فکر مسند محکم تری از این ها باش


که عقل مصلحت اندیش تکیه گاه تو نیست





مباد گوش به اندرز عقل بسپاری


فنا طبیعت عشق است و اشتباه تو نیست





سیاه بخت تر از موی سر به زیر تو باد!


هر آن که کشته ی ابروی سر به راه تو نیست





سیاه لشکر مویت شکست خورده مباد!


نشان همدلی انگار در سپاه تو نیست





کشیده اند نشابور را به بند و هنوز


خیال صلح در این خیل رو سیاه تو نیست





به خویش رحم کن ای پادشاه کشور حسن


چرا که آینه تاب آور نگاه تو نیست





علیرضا_بدیع

 

[Tahmine Arjmand]

بازا که بی حضورت، خوش نیست زندگانی


دور از تو می‌گذارم، عمری چنانکه دانی





من آمدن به پیشت، دانی نمی‌توانم


اما اگر تو آیی، دانم که می‌توانی





از عمر ذوق وقتی، بودم که با تو بودم


ذوقی چنان ندارد، بی دوست زندگانی





چون مجمر از فراقت، دارم دلی پر آتش


دودم به سر بر آمد، زین آتش نهانی





از درد درد خویشم، یکدم مدار خالی


کان است عاشقان را، اسباب زندگانی





عهد جوانی من، بگذشت در فراقت


بازای تا به بویت، باز آیدم جوانی





در بزم عشق او جان، باید که خوش بر آید


ور زانچه بر نیاید خوش باشد از گرانی





گرچه ز من ملول است او ای صبا چنان کن


کین نامه هر چه بادا بادا بدو رسانی





گویی چو نامه سلمان، می‌پیچد از فراقت


در خویشتن چه باشد، باری گرش بخوانی




سلمان_ساوجی

 

[Tahmine Arjmand]

بی وفایی پیش چشم این اهالی خوب نیست


التماست می کنم، این بی خیالی خوب نیست





خنده های رفتنت در کوچه ها ویران گرند


گریه های ماندنم در این حوالی خوب نیست





مادرم می گفت: شاید یک غروبی آمدی


انتظار سرنوشت احتمالی خوب نیست





بی تو مشغول تمام خاطرات رفته ام


ای تمام هستی ام ! خوداشتغالی خوب نیست





کوزه ای هستم که با درد ترک خو کرده ام


جا به جایی های این ظرف سفالی خوب نیست





چون رمیدن های آهو نازهایت جالب است


دشتِ چشمم را نکن حالی به حالی خوب نیست





بعد از این حالِ من و این کوچه و این باغِ گل


از نبودت مثل این گل های قالی خوب نیست





ایوالقاسم_خورشید

 

[Tahmine Arjmand]

می‌سوزم و عطر یادهای تو را می‌دهم


عطر بال پرنده‌ای تازه سال


که به اشتیاق قوس قزح پر گرفت


و به خانه خود برنگشت


یادهای تو دریاست


و من نهنگ گمشده‌ای


که در پی قویی


در جویی غرق شد


یادهای تو بارانی سرکش است


که به اشتیاق دهانم م**س.ت می‌کند


و سر


به شیشه آسمان می‌کوبد،


صبحی ژاله بار است


که می‌بارد بر من


بیدارم می‌کند


و آفتاب


چشم گشوده به من


صبح بخیر می‌گوید!





شمس_لنگرودی

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

به جرم این که دلم آه هست و آهن نیست


کسی به جز تو در این روزگار با من نیست





نه یک..نه ده.. که تو را صدهزار بافه ی مو


دریغ از این که مرا صد هزار گردن نیست





تو را چنان که تویی هیچ شاعری نسرود


«زنی چنین که تویی جز تو هیچ کس زن نیست»*





مخاطبان عزیز! این زنی که می شنوید


فرشته ای است که البته پاک دامن نیست





که دست هر کس و ناکس دخیل دامن اوست


ولی رسالت او مستجاب کردن نیست





طنین در زدنش منحصر به این فرد است


که هیچ طنطنه ای این قدر مطنطن نیست





خوش آمدی..بنشین..آفتاب دم کردم


که «چای دغدغه ی عاشقانه ی» من نیست**





زمانه ای شده خاتون که هفت خوان از نو


پدید آمده، اما یکی تهمتن نیست





به دور هر که بچرخی به دورت اندازد


اگر چه قصه ی ما قصه ی فلاخن نیست...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

تو پری زاده ندانم ز کجا می‌آیی


کآدمیزاده نباشد به چنین زیبایی





راست خواهی نه حلال است که پنهان دارند


مثل این روی و نشاید که به کس بنمایی





سرو با قامت زیبای تو در مجلس باغ


نتواند که کند دعوی همبالایی





در سراپای وجودت هنری نیست که نیست


عیبت آن است که بر بنده نمی‌بخشایی





به خدا بر تو که خون من بیچاره مریز


که من آن قدر ندارم که تو دست آلایی





بی رخت چشم ندارم که جهانی بینم


به دو چشمت که ز چشمم مرو ای بینایی





نه مرا حسرت جاه است و نه اندیشه مال


همه اسباب مهیاست تو در می‌بایی





بر من از دست تو چندان که جفا می‌آید


خوشتر و خوبتر اندر نظرم می‌آیی





دیگری نیست که مهر تو در او شاید بست


چاره بعد از تو ندانیم به جز تنهایی





ور به خواری ز در خویش برانی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

از روز دست‌برد به باغ و بهار تو


دارم غنیمت از تو گلی یادگار تو





تقویم را معطل پاییز کرده است


در من، مرور باغ همیشه‌بهار تو





از باغ رد شدی که کِشد سرمه تا ابد


بر چشم‌های میشی نرگس غبار تو





فرهاد کو که کوه به شیرین رها کند؟


با یک نگاه کردن شوریده‌وار تو





کم‌کم به سنگ سرد سیه می‌شود بدل


خورشید هم اگر نچرخد بر مدار تو





چشمی به تخت و بخت ندارم مرا بس است


یک صندلی برای نشستن کنار تو




حسین_منزوی

 

[Tahmine Arjmand]

دنیا هر روز در کیف جیبی کوچکم جا می‌شود


چند اسکناس کهنه،


یک بلیط سوخته‌ی مترو


- که شاید این‌بار کار کند


و مرا به قرارمان برساند –


یک نخ سیگار له شده،


و این جای خالی عکس تو


که هر روز زیباتر می شوی...





کامران_رسول_زاده

 

[Tahmine Arjmand]

درد عشق از تندرستی خوشتر است


ملک درویشی ز هستی خوشتر است





عقل بهتر می‌نهند از کائنات


عارفان گویند مستی خوشتر است





خودپرستی خیزد از دنیا و جاه


نیستی و حق پرستی خوشتر است





چون گرانباران به سختی می‌روند


هم سبکباری و چستی خوشتر است





سعدیا چون دولت و فرماندهی


می‌نماند، تنگدستی خوشتر است



سعدی