در حال تایپ رمان قرار آن‌جاست | دردانه عوض‌زاده کاربر انجمن یک رمان

[دردانه. ع.]

سید هنوز در حال ذکر خواندن زیرلبی بود. نگاهش‌ را به سنگ دوخته و دو انگشت اشاره و وسطش را روی آن گذاشته‌ بود. رفتارهای او، مرا به یاد علی می‌انداخت. قلبم از غم پر شد و لبخند تلخی روی لبم نشست. خواندنش که تمام شد، بدون آنکه چشم از سنگ بگیرد، دستش را برداشت و گفت:
- ببخشید مزاحمتون شدم.
باز یاد علی در من زنده شد. او هم همین‌طور خشک و سرد با نامحرم حرف می‌زد. پلک زدم تا اشک‌هایم را کنترل کنم.
- خواهش می‌کنم، چی شده که خواستید منو ببینید؟
کمی لبش‌ را خیس کرد و بعد با تعلل گفت:
- واقعیتش... من قبل از اینکه برم، یعنی از همون ابتدایی که تصمیم گرفتم اسممو بنویسم برای اعزام به سوریه... .
کمی مکث کرد و بعد ادامه داد:
- سعی کردم از همه حلالیت بگیرم تا اگر دینی به گردنم هست و خبر ندارم ادا کنم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

سید دستی به پیشانی‌اش کشید.
- اون زمانی که علی گفت شما رو برای زندگی انتخاب کرده من خیلی مخالفت کردم و باهاش حرف زدم تا رأی‌شو عوض کنه، منو ببخشید، ولی شما هیچ‌جوره به نظر من مناسب همسری علی نبودید.
دلم شکست؛ اما‌ لب‌هایم را به هم فشردم. باید برایم عادی می‌بود که او هم‌ مرا مناسب علی نمی‌دانسته، اما باز هم غمگین شدم.
- خانم ماندگار! من از سر کینه‌ی شما اون حرفا رو نگفتم، فقط خیرخواه علی بودم که بهش گفتم این دختر چی داره که انتخابش کردی؟
باز دستی به پیشانی‌اش کشید.
- علی منو ببخشه، بهش گفتم فکر‌ نمی‌کردم دلت برای مال دنیا بلغزه.
سری از تأسف تکان دادم و‌ او‌ همان‌طور که به عکس علی چشم دوخته‌ بود با لحنی که پشیمانی آن واضح بود، گفت:
- بهش گفتم خانمی انتخاب کن که فردا روز از راه رفتن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

سرم را به طرف سید چرخاندم که به عکس علی خیره و به وضوح چشمانش پرآب شده‌ بود.
- خدا کنه علی منو ببخشه.
بغض لحظاتی در حرف‌هایش مکث انداخت و بعد با همان صدای گرفته گفت:
- تا وقتی که اونجوری رفت من نفهمیدم کسی که اشتباه می‌کرد من بودم و نه اون.
بغض راه گلوی مرا نیز بسته بود. سید با دست کشیدن روی صورتش اشک‌هایی را که می‌خواستند فرو بریزند را قبل از آمدن پاک کرد و ادامه داد:
- از خدا که پنهون نیست از شما چه پنهون، من و علی زمان دبیرستان، توی اولین اردوی جهادی که رفتیم یه شب جمعه، بعد دعای کمیل باهم یه عهدی بستیم که اینقدر خوب بندگی کنیم که خدا ازمون راضی بشه و نذاره آخرش به مرگ عادی بمیریم، گفتیم نشونه‌ی بندگی کردنمون مردنمون باشه، وقتی علی اون‌طوری رفت فهمیدم به عهدش پایبند بوده و خدا ازش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

سید نفس عمیقی کشید.
- شما رو هم‌ خوب نشناختم، فکر نمی‌کردم اینقدر خاطر علی رو بخواید که دنبالش تا پاکستان برید، کاری که هیچ‌کس نمی‌کنه، با این همه، وقتی رفت گفتم خط فکری شما با امثال ماها متفاوته، شما دنیای خودتونو داشتید، پس دیگه با نبودن علی، اون و راهشو فراموش می‌کنید... اما‌ هرچی زمان گذشت، من دیدم چقدر پای‌بند مسیرش موندید، من بیشتر فهمیدم منظور علی از جواهر وجود شما چیه؟
مکث کرد و بعد گفت:
- خانم‌ ماندگار، شما اصلاً اون دختری نیستید که یه زمانی من علی رو به خاطرش سرزنش کردم، علی شما رو‌ شناخت و فهمید برخلاف ظاهرتون وجودتون چی هست حیف که... .
نفس عمیقی کشید و بعد از لحظاتی گفت:
- علی امروز بهتر از همیشه ناظر رفتار ماست، من وظیفه داشتم بیام ازتون عذرخواهی کنم بابت حرف‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.