متفرقه "پندنامه ای ارزشمند"

[miss_rahil]

حاجت خود را مجوی از زشت روی

آنکه دارد روی خوب از وی بجوی

مؤمنی را با تو چون افتاده کار

تا توانی حاجت او را برآر

حاجت خود را جز از سلطان مخواه

چون بخواهی یافت از دربان مخواه

از وفات دشمنان شادی مکن

از کسی پیش کسی دادی مکن

 

[miss_rahil]

با قناعت ساز دایم ای پسر

گرچه هیچ از فقر نبود تلخ‌تر

هر سحر برخیز و استغفار کن

فرصتی اکنون که داری کار کن

همنشین خویش را غیبت مکن

غیر شیطان بر کسی لعنت مکن

چون شود هر روز در عالم جدید

از گناهان تو به می‌باید گزید

هر کرا ترسی نباشد از خدا

حق بترساند زهر چیزی ورا

تا توانی حاجت مسکین برآر

تا برآرد حاجتت را کردگار

هست مالت جمله در کف عاریت

گر بماند از تو باشد زاریت

عاریت را باز می‌باید سپرد

هیچ کس دیدی که زر با خود ببرد

حاصل از دنیا چه باشد ای امین

نه گزی کرباس و دو سه گز زمین

هرچه دادی در ره حق آن تست

هر که با اندک ز حق راضی شود

هر که با اندک ز حق راضی شود

حاجت او را خدا قاضی شود

هست دنیا بر مثال جیفهٔ

بگذر از وی گر تو خو مردانهٔ

هست دنیا بر مثال قطرهٔ

بگذر از وی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[miss_rahil]

در سخا کوش ای برادر در سخا

تا بیابی از پی شدت رخا

باش پیوسته جوانمرد ای اخی

زانکه نبود دوزخی مرد سخی

در رخ مرد سخی نور و صفاست

زانکه در جنت قرینش مصطفی است

اسخیا را با جهنم کار نیست

جای ممسک جز میان نار نیست

حق تعالی بر در جنت نوشت

این که جای اسخیا باشد بهشت

کار اهل بخل را تلبیس دان

در حجیمش همدم ابلیس دان

هیچ ممسک نگذرد سوی بهشت

بلکه او راکی رسد بوی بهشت

آنچه می‌خوانند مر وی را سقر

اهل کبر و بخل را باشد مقر

ای پسر در مردمی مشهور باش

از بخیلی و تکبر دور باش

با سخا باش و تواضع پیشه گیر

تا شود روی دلت بذر منیر

 

[miss_rahil]

چار خصلت فعل شیطانی بود

داند اینها هر که رحمانی بود

عطسه مردم چو بگذشت از یکی

باشد آن از فعل شیطان بی شکی

خون بینی نیز از شیطان بود

آنکه ظاهر دشمن انسان بود

خامیازه فعل شیطان است وقی

ای پسر ایمن مباش از مکر وی

 

[miss_rahil]

سخت دل را سه علامت یافتم

چون بدیدم روی ازو برتافتم

بر ضعیفان باشدش جور و ستم

هم قناعت نبودش با بیش و کم

موعظت هر چند گویی بیشتر

در دل سختش نباشد کارگر

 

[miss_rahil]

دور باش ای خواجه از اهل نفاق

در جهنم دان منافق را وثاق

سه علامت در منافق ظاهرست

زان سبب مقهور قهر قاهرست

وعده‌های او همه باشد خلاف

قول او نبود بغیر از کذب ولاف

مؤمنان را کم رعایت می‌کند

هم امانت راخیانت می‌کند

نیست در وعده منافق را وفا

زان نباشد در رخش نور و صفا

تا نپنداری منافق را امین

نیست باداتخمش از روی زمین

از منافق ای پسر پرهیز کن

تیغ را از بهر قتلش تیز کن

با منافق هر که همره می‌شود

منزل او در تک چه می‌شود

 

[miss_rahil]

سه علامت باشد انرد متقی

کی شود نسبت تقی را با شقی

بر حذر باش ای تقی از یار بد

تا نیندازد ترا در کار بد

کم رود ذکر دروغش بر زبان

از طریق کذب باشد بر کران

از حلال پاک کم گیرند کام

تا نیفتند اهل تقوی در حرام

 

[miss_rahil]

هر کرا باشد سه خصلت در سرشت

باشد آن کس بی شک از اهل بهشت

شکر در نعما و صبر اندر بلا

می‌دهد آیینهٔ دل را جلا

هر که مستغفر بود اندر گـ ـناه

حق زنار دوزخش دارد نگاه

هر که ترسد از آله خویشتن

خواهد او عذر گـ ـناه خویشتن

معصیت را هر که پی در پی کند

ایزدش از اهل رحمت کی کند

ای پسر دایم باستغفار باش

وز بدان و مفسدان بیزار باش

 

[miss_rahil]

گر کنی خیری بدست خویش کن

خیر خود را وقف هر درویش کن

یک درم کان را بدست خود دهند

به بود زان کز پی او صددهند

گر ببخشی خود یکی خرمای تر

بهتر از بعد تو صد مثقال زر

هر چه بخشیدی مکن با او رجوع

گر ز پا افتادهٔ از دست رجوع

این بدان ماند که شخصی قی کند

باز میل خوردن آن کی کند

با پسر گر چیزکی بخشد پدر

می‌رسد گر باز گیرد از پسر

ای پسر با مال و زر شادی مجوی

آنچه کس را دادهٔ دیگر مگوی

شادی دنیا سراسر غم بود

سور او را در عقب ماتم بود

امر لا تفرح ز دنیا گوش دار

جای شادی نیست دنیا هوش دار

شادمان را ندارد دوست حق

این سخن دارم ز استادان سبق

کر فرح داری ز فضل حق رواست

لیک از دنیا فرح جستن خطاست

ای پسر با محنت و غم خوی کن

روی دل را جانب دلجوی کن

 

[miss_rahil]

خوف و اندوهست قوت بندگان

غم شود بار فرح جویندگان

هر کرا نبود بدل اندیشهٔ

عاقبت بر پای بیند تیشهٔ

از چه موجودی بیندیش ای پسر

هر کسی دارد غم خویش ای پسر

کرد ایزد مر ترا از نیست هست

از برای آنکه باشی حق پرست

تا تو باشی بندهٔ معبود باش

با حیا و با سخا و جود باش

مگذران در خواب و خور ایام را

زنده دار از ذکر صبح و شام را

خواب کم کن اول روز ای پسر

نفس را خوردن میاموز ای پسر

آخر روزت نکو نبود منام

پیشتر از شام خواب آمد حرام

اهل حکمت را نمی‌آید صواب

در میان آفتاب و سایه خواب

ای پسر هرگز مرو تنها سفر

باشدت رفتن سفر تنها خطر

دست را در رخ زدن شوم است شوم

استماع علم کن از اهل علوم

شب در آیینه نظر کردن خطاست

روز اگر بینی تو روی خود رواست

خانه گر تاریک و تنهایت بود

مونسی باید که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.