دیالوگ دیالوگ‌های ماندگار سینمای ایران

[MARYAM.NAJAFI]

خـانــم دارابــی(ویــشــکـا آسـایــش): اعـتـراف کـنـیـد کـه بــه زنــهـا نـگـاه ابــزاری داریــد. اعـتــراف کـنـیـد!


دکـتـر(مـانـی حــقــیــقــی): بـسـتـگـی بـه زنـش داره.


ورود آقــایــان مـمـنـوع| 1389| رامبد جوان

 

[MARYAM.NAJAFI]

یادته وقتی قرص می خوردی چقدر حالت خوب بود؟


-حالم خوب نبود.یادم رفته بود حالم بده


پریدن از ارتفاع کم-حامد رجبی

 

[MARYAM.NAJAFI]

پسر: تو چی گوش میدی ؟


دختر: من بیشتر سنتی گوش میدم... شجریان، قربانی... البته رادیو رو ترجیح میدم...


پسر: رادیو ؟!... مگه هنوز هست ؟!...


شماره 17 سهیلا

 

[MARYAM.NAJAFI]

(خطاب به ماموران شهرداری) دارین چیکار میکنین ؟!...


اسم کوچه رو عوض میکنیم...


لازم نکرده... بچه ی من زنده س... این کوچه م 40 ساله اسمش "شبنم" بوده !...


آباجان

 

[MARYAM.NAJAFI]

وشبختی اون چیزی نیست که بقیه از بیرون می بینند . خوشبختی توی دل آدمه .
استاد انتظامی

 

[MARYAM.NAJAFI]

اینقدر در مورد زندگی مون برای دیگران نگو ناهید
مردم اون چیزی که دوست دارند را از حرفهای تو میشنون،نه اون چیزی که تو میگی
دیالوگ فیلم من مادر هستم​

 

[MARYAM.NAJAFI]

خسرو شکیبایی : پسرتو چند سالته؟

پسر: پارسال ۱۶ سالم بود بچه بودم؛

دو روز بعد بابام مُرد، بازم ۱۶ سالم بود، اما دیگه بچه نبودم!

اتوبوس شب | کیومرث پوراحمد

 

[MARYAM.NAJAFI]

اين كه مي گويند گذشته فراموش مي شود،چندان درست نيست.


چون گذشته راه خود را با چنگ و دندان باز مي كند!


بادبادک باز


خالد حسینی

 

[.ARMIN]

×| مروري بر بامزه ترين، بدترين و بهترين ديالوگهاي سريالهاي سال 92

دودکش
(نويسنده:برزو نيک نژاد)
-بهروز (اميرحسين رستمي): اينقدر بدم مي آد از اين آدمايي که با ماشين ميرن بيرون، فقط براي بالا پايين کردن و دور دور کردن...

-فيروز (هومن برق نورد):نه اينکه خودت ميري بيرون 4 تا پيوند قلب و کليه مي زني و بر مي گردي!

-فيروز(هومن برق نورد):من به ضرس قاطع ميتونم بگم سر جمع در طول عمرم 4 بارم پارک نرفتم...هربارم همه جاي پارک تميز بوده،الا زير پاي ما!

-فيروز:خواهرمو طلاق بدي به ضرس قاطع خواهرتو طلاق ميدم!

-فيروزخطاب به برادر دست و پا چلفتي اش بهروز(اميرحسين رستمي):با توجه به عقبه اي که من از تو سراغ دارم،هر وقت ميگي خيالت راحت من بيشتر نگران ميشم!

-فيروز(هومن برق...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

دیالوگ های به یادماندنی مرحوم علی حاتمی

1) سر شام گریه نکنید، غذا رو به مردم زهر نکنین. سماور بزرگ و استکان نعلبکی هم به قدر کفایت داریم. راه نیفتین دوره در و همسایه پی ظرف و ظروف. آبروداری کنین بچه ها، نه با اسراف. سفره از صفای میزبان خرم می شه، نه از مرصع پلو. حرمت زنیت مادرتون رو حفظ کنین. محمد ابراهیم، گوشت رو خیلی ریز نکن مادر، اون وقت می گن خورشتشون فقط لپه داره و پیاز داغ (مادر- 1368)

2) ما یه سر خاک و فاتحه باس بیایم ... که خب اونم میایم ... فاتحه اش رو هم می شه از همین راه دور پیشکی حواله کرد! ... (با دست محکم می زنه تو پیشونیش! شق!) فاتحه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.