شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

چو ختم سخن قرعه بر شاه زد		سخن سکه‌ی قدر بر ماه زد
سکندر که خورشید آفاق بود		به روشن دلی در جهان طاق بود
از آن روشنی بود کان روشنان		برو انجمن ساختند آنچنان
چو زیرک بود شاه آموزگار		[COLOR=rgb(85...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نظامی بر این در مجنبان کلید		که نقش ازل بسته را کس ندید
بزرگ آفریننده هر چه هست		ز هرچ آفرید است بالا و پست
نخستین خرد را پدیدار کرد		ز نور خودش دیده بیدار کرد
بر آن نقش کز کلک قدرت نگاشت		ز چشم خرد هیچ پنهان نداشت
مگر نقش اول کز آغاز بست		کز آن پرده چشم خرد باز بست
چو شد بسته نقش نخستین طراز		عصابه ز چشم خرد کرد باز
هر آن گنج پوشیده کامد پدید		بدست خرد باز دادش کلید
جز اول حسابی که سربسته بود		وز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

رسیدن اسکندر به پیغمبری

مغنی سحرگاه بر بانگ رود		به یادآور آن پهلوانی سرود
نشاط غنا در من آور پدید		فراغت دهم زانچه نتوان شنید

□

همان فیلسوف مهندس نهاد

ز تاریخ روم این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چنین بود در نامه‌ی رهنمای		از آن پس که بود آفرین خدای
که شاها به دانش دل آباددار		ز بی دانشان دور شو یاد دار
دری را که بندش بود ناپدید		ز دانا توان بازجستن کلید
بهر دولتی کاوری در شمار

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

دگر روز کز عطسه‌ی آفتاب		دمیدند کافور بر مشک ناب
فرستاد شه تا به روشن ضمیر		فلاطون نهد خامه را بر حریر
نگارد یکی نامه‌ی دلنواز		که خوانندگان را بود کارساز
به فرمان شه پیر دریا شکوه		جواهر برون ریخت از کان کوه
ز گوهر فشان کلک فرمانبرش		نبشته چنین بود در دفترش
که باد افزون ز آسمان و زمین		ز ما آفریننده را آفرین
پس از آفرین کردن کردگار		بساط سخن کرد گوهر نگار
که شاه جهان از جهان برترست		جهان کان گوهر شد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

سوم روز کین طاق بازیچه رنگ		برآورد بازیچه روم و زنگ
به سقراط فرمود دانای روم		که مهری ز خاتم درآرد به موم
نویسد خردنامه‌ی ارجمند		ز هر نوع دانش ز هر گونه پند
خردمند روی از پذیرش نتافت	[COLOR=rgb(147, 101...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

سحرگه که سربرگرفتم ز خواب		برافروختم چهره چون آفتاب
سریر سخن برکشیدم بلند		پراکندم از دل بر آتش سپند
به پیرایش نامه خسروی		کهن سرو را باز دادم نوی
ز گنج سخن مهر برداشتم		درو در ناسفته نگذاشتم
سر کلکم از گوهر انداختن		فلک را شکم خواست پرداختن
درآمد خرامان سمن سینه‌ای		به من داد تیغی در آیینه‌ای
که آشفته‌ی خویش چندین مباش		ببین خویشتن خویشتن بین مباش
نظر چون در آیینه انداختم		درو صورت خویش بشناختم

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

سخن سنج این درج گوهرنگار		ز درج این چنین کرد گوهر نثار
که چون شه ز مشرق برون برد رخت		به عرض جنوبی برافراخت تخت
هوای جهان دیده سازنده‌تر		زمانه زمین را نوازنده‌تر
چو قاروره صبح نارنج بوی		ترنجی شد از آب این سبز جوی
از آن کوچگه رخت پرداختند		سوی کوچگاهی دگر تاختند
نمودند منزل شناسان راه		که چون شه کند کوچ از ین کوچگاه
دهی بیند آراسته چون بهشت		سوادش پر از سبزه و آب و کشت
در او مردمانی همه سرپرست		رها...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چو کوه از ریاحین کفل گرد کرد		برآمیخت شنگرف با لاجورد
گیاخواره را گل ز گردن گذشت		نفیر گوزن آمد از کوه و دشت
گل‌تر برون آمد از خار خشک		بنفشه برآمیخت عنبر به مشک
به عنبر خری نرگس خوابناک		چو کافور ترسر برون زد ز خاک

 

[.ARMIN]

چو در خانه خویش رفت آفتاب		ز گرمی شد اندام شیران کباب
تبشهای باحوری از دستبرد		ز روی هوا چرک تری سترد
گیا دانه بگشاد و نبوشت برگ		بلاله ستان اندر افتاد مرگ
بجوشید در کوه و صحرا بخار		شکر خنده زد میوه بر میوده‌دار
ز هامون سوی کوه شد عندلیب		به غربت همی گفت چیزی غریب
به گوش اندرش از هوای تموز		نوای چکاوک نیامد هنوز
درفشنده خورشید گردون نورد		ز باد خزان نیش عقرب نخورد
شب و روز می‌گشت در چین و زنگ		به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.