شعرکده غمکده

.ARMIN · 22/4/20

رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب		که ابر را عربان نام کرده‌اند رباب
چنانک ابر سقای گل و گلستانست		رباب قوت ضمیرست و ساقی الباب
در آتشی بدمی شعله‌ها برافزود		بجز غبار نخیزد چو دردمی به تراب
رباب دعوت بازست سوی شه بازآ		به طبل باز نیاید به سوی شاه غراب
گشایش گره مشکلات عشاقست		چو مشکلیش نباشد چه درخورست جواب
جواب مشکل حیوان گیاه آمد و کاه		که تخم شهوت او شد خمیرمایه خواب
خر از کجا و دم عشق عیسوی ز کجا		که این گشاد ندادش مفتح الابواب

...

.ARMIN · 22/4/20

تو را که عشق نداری تو را رواست بخسب		برو که عشق و غم او نصیب ماست بخسب
ز آفتاب غم یار ذره ذره شدیم		تو را که این هوس اندر جگر نخاست بخسب
به جست و جوی وصالش چو آب می‌پویم		تو را که غصه آن نیست کو کجاست بخسب
طریق عشق ز هفتاد و دو برون باشد		چو عشق و مذهب تو خدعه و ریاست بخسب
صباح ماست صبوحش عشای ما عشوه ش		تو را که رغبت لوت و غم عشاست بخسب
ز کیمیاطلبی ما چو مس گدازانیم		تو را که بستر و همخوابه کیمیاست بخسب
چو م**س.ت هر طرفی می‌فتی و می‌خیزی

...

.ARMIN · 22/4/20

.ARMIN · 22/4/20

...

.ARMIN · 22/4/20

یار آمد به صلح ای اصحاب		ما لکم قاعدین عند الباب
نوبت هجر و انتظار گذشت		فادخلوا الدار یا اولی الالباب
آفتاب جمال سینه گشاد		فاخلعوا فی شعاعه الاثواب
ادب عشق جمله بی‌ادبیست		امه العشق عشقهم آداب
باده عشق ننگ و نام شکست		لا رأسا تری و لا اذناب
لذت عشق با دماغ آمیخت		کامتزاج العبید بالارباب
دختران ضمیر سرمستند		وسط روض القلوب و الدولاب
گر شما محرم ضمیر نه‌اید		فاسلوهن من وراء حجاب

...

.ARMIN · 22/4/20

علونا سماء الود من غیر سلم		و هل یهتدی نحو السماء النوائب
ایعلرا ظلام الکون نور و دادنا		و قد جاوز الکونین هذا عجائب
فان فارق الایام بین جسومنا		فوالله ان القلب ما هو غائب
فقلبی خفیف الظعن نحو احبتی		و ان ثقلت عن ظعنهن الترائب
علیکم سلامی من صمیم سریرتی		فانی کقلبی او سلامی لائب
و کیف یتوب القلب عن ذنب ودکم		فقلبی مدا عما خلاکم لنائب
حواب لمن قد قال عابد بعله		اری البعل قد بالت علیه الثعالب
جواب نصیرالدین لیث...

.ARMIN · 22/4/20

.ARMIN · 22/4/20

.ARMIN · 22/4/20

آن خواجه را از نیم شب بیماریی پیدا شده‌ست		تا روز بر دیوار ما بی‌خویشتن سر می‌زده‌ست
چرخ و زمین گریان شده وز ناله‌اش نالان شده		دم‌های او سوزان شده گویی که در آتشکده‌ست
بیماریی دارد عجب نی درد سر نی رنج تب		چاره ندارد در زمین کز آسمانش آمده‌ست
چون دید جالینوس را نبضش گرفت و گفت او		دستم بهل دل را ببین رنجم برون قاعده‌ست
صفراش نی سوداش نی قولنج و استسقاش نی		زین واقعه در شهر ما هر گوشه‌ای صد عربده‌ست
نی خواب او را نی خورش از عشق دارد پرورش		کاین عشق اکنون خواجه را هم دایه و...

.ARMIN · 22/4/20

آمده‌ام که تا به خود گوش کشان کشانمت		بی دل و بیخودت کنم در دل و جان نشانمت
آمده‌ام بهار خوش پیش تو ای درخت گل		تا که کنار گیرمت خوش خوش و می‌فشانمت
آمده‌ام که تا تو را جلوه دهم در این سرا		همچو دعای عاشقان فوق فلک رسانمت
آمده‌ام که بوسه‌ای از صنمی ربوده‌ای		بازبده به خوشدلی خواجه که واستانمت
گل چه بود که گل تویی ناطق امر قل تویی		گر دگری نداندت چون تو منی بدانمت
جان و روان من تویی فاتحه خوان من تویی		فاتحه شو تو یک سری تا که به دل بخوانمت
صید منی شکار...

شعرکده ** غمکده **