شعرکده غمکده

.ARMIN · 22/4/20

آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت		وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
آن نفسی که باخودی خود تو شکار پشه‌ای		وان نفسی که بیخودی پیل شکار آیدت
آن نفسی که باخودی بسته ابر غصه‌ای		وان نفسی که بیخودی مه به کنار آیدت
آن نفسی که باخودی یار کناره می‌کند		وان نفسی که بیخودی باده یار آیدت
آن نفسی که باخودی همچو خزان فسرده‌ای		وان نفسی که بیخودی دی چو بهار آیدت
جمله بی‌قراریت از طلب قرار تست		طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت
جمله ناگوارشت از طلب گوارش...

.ARMIN · 22/4/20

درآ تا خرقه قالب دراندازم همین ساعت		درآ تا خانه هستی بپردازم همین ساعت
صلا زن پاکبازی را رها کن خاک بازی را		که یک جان دارم و خواهم که دربازم همین ساعت
کمان زه کن خدایا نه که تیر قاب قوسینی		که وقت آمد که من جان را سپر سازم همین ساعت
چو بر می‌آید این آتش فغان می‌خیزد از عالم		امانم ده امانم ده که بگدازم همین ساعت
جهان از ترس می‌درد و جان از عشق می‌پرد		که مرغان را به رشک آرم ز پروازم همین ساعت

.ARMIN · 22/4/20

که دید ای عاشقان شهری که شهر نیکبختانست		که آن جا کم رسد عاشق و معشوق فراوانست
که تا نازی کنیم آن جا و بازاری نهیم آن جا		که تا دل‌ها خنک گردد که دل‌ها سخت بریانست
نباشد این چنین شهری ولی باری کم از شهری		که در وی عدل و انصافست و معشوق مسلمانست
که این سو عاشقان باری چو عود کهنه می‌سوزد		وان معشوق نادرتر کز او آتش فروزانست
خداوندا به احسانت به حق نور تابانت		مگیر آشفته می‌گویم که دل بی‌تو پریشانست
تو مستان را نمی‌گیری پریشان را نمی‌گیری		خنک آن را که می‌گیری که جانم م**س.ت...

.ARMIN · 22/4/20

حالت ده و حیرت ده ای مبدع بی‌حالت		لیلی کن و مجنون کن ای صانع بی‌آلت
صد حاجت گوناگون در لیلی و در مجنون		فریادکنان پیشت کای معطی بی‌حاجت
انگشتری حاجت مهریست سلیمانی		رهنست به پیش تو از دست مده صحبت
بگذشت مه توبه آمد به جهان ماهی		کو بشکند و سوزد صد توبه به یک ساعت
ای گیج سری کان سر گیجیده نگردد ز او		وی گول دلی کان دل یاوه نکند نیت
ما لنگ شدیم این جا بربند در خانه		چرنده و پرنده لنگند در این حضرت
ای عشق تویی کلی هم تاجی و هم غلی		هم...

.ARMIN · 22/4/20

از دفتر عمر ما یکتا ورقی مانده‌ست		کز غیرت لطف آن جان در قلقی مانده‌ست
بنوشته بر آن دفتر حرفی ز شکر خوشتر		از خجلت آن حرفش مه در عرقی مانده‌ست
عمر ابدی تابان اندر ورق بستان		نی خوف ز تحویلی نی جای دقی مانده‌ست
نامش ورقی بوده ملک ابد اندر وی		اسرار همه پاکان آن جا شفقی مانده‌ست
پیچیده ورق بر وی نوری ز خداوندی		شمس الحق تبریزی روشن حدقی مانده‌ست

.ARMIN · 22/4/20

بادست مرا زان سر اندر سر و در سبلت		پرباد چرا نبود سرمست چنین دولت
هر لحظه و هر ساعت بر کوری هشیاری		صد رطل درآشامم بی‌ساغر و بی‌آلت
مرغان هوایی را بازان خدایی را		از غیب به دست آرم بی‌صنعت و بی‌حیلت
خود از کف دست من مرغان عجب رویند		می از لب من جوشد در مستی آن حالت
آن دانه آدم را کز سنبل او باشد		بفروشم جنت را بر جان نهم جنت

.ARMIN · 22/4/20

بیایید بیایید که گلزار دمیده‌ست		بیایید بیایید که دلدار رسیده‌ست
بیارید به یک بار همه جان و جهان را		به خورشید سپارید که خوش تیغ کشیده‌ست
بر آن زشت بخندید که او ناز نماید		بر آن یار بگریید که از یار بریده‌ست
همه شهر بشورید چو آوازه درافتاد		که دیوانه دگربار ز زنجیر رهیده‌ست
چه روزست و چه روزست چنین روز قیامت		مگر نامه اعمال ز آفاق پریده‌ست
بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید		چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست

.ARMIN · 22/4/20

بار دگر آن دلبر عیار مرا یافت		سرمست همی‌گشت به بازار مرا یافت
پنهان شدم از نرگس مخمور مرا دید		بگریختم از خانه خمار مرا یافت
بگریختنم چیست کز او جان نبرد کس		پنهان شدنم چیست چو صد بار مرا یافت
گفتم که در انبوهی شهرم کی بیابد		آن کس که در انبوهی اسرار مرا یافت
ای مژده که آن غمزه غماز مرا جست		وی بخت که آن طره طرار مرا یافت
دستار ربود از سر مستان به گروگان		دستار برو گوشه دستار مرا یافت
من از کف پا خار همی‌کردم بیرون		آن سرو دو صد گلشن و...

.ARMIN · 22/4/20

زان شاه که او را هوس طبل و علم نیست		دیوانه شدم بر سر دیوانه قلم نیست
از دور ببینی تو مرا شخص رونده		آن شخص خیالست ولی غیر عدم نیست
پیش آ و عدم شو که عدم معدن جانست		اما نه چنین جان که بجز غصه و غم نیست
من بی‌من و تو بی‌تو درآییم در این جو		زیرا که در این خشک بجز ظلم و ستم نیست
این جوی کند غرقه ولیکن نکشد مرد		کو آب حیاتست و بجز لطف و کرم نیست

.ARMIN · 22/4/20

این خانه که پیوسته در او بانگ چغانه‌ست		از خواجه بپرسید که این خانه چه خانه‌ست
این صورت بت چیست اگر خانه کعبه‌ست		وین نور خدا چیست اگر دیر مغانه‌ست
گنجی‌ست در این خانه که در کون نگنجد		این خانه و این خواجه همه فعل و بهانه‌ست
بر خانه منه دست که این خانه طلسم‌ست		با خواجه مگویید که او م**س.ت شبانه‌ست
خاک و خس این خانه همه عنبر و مشک‌ست		بانگ در این خانه همه بیت و ترانه‌ست
فی الجمله هر آن کس که در این خانه رهی یافت		سلطان زمینست و سلیمان زمانه‌ست
ای خواجه یکی...

شعرکده ** غمکده **