You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser.
شعرکده ** غمکده **
-
نویسنده موضوع
.ARMIN
-
تاریخ شروع
-
پاسخ‌ها
3,248
-
بازدیدها
30,449
-
کاربران تگ شده
هیچ
| اندر دل هر کس که از این عشق اثر نیست | | تو ابر در او کش که بجز خصم قمر نیست |
| ای خشک درختی که در آن باغ نرستست | | وی خوار عزیزی که در این ظل شجر نیست |
| بسکل ز جز این عشق اگر در یتیمی | | زیرا که جز این عشق تو را خویش و پدر نیست |
| در مذهب عشاق به بیماری مرگست | | هر جان که به هر روز از این رنج بتر نیست |
| در صورت هر کس که از آن رنگ بدیدی | | می‌دان تو به تحقیق که از جنس بشر نیست |
| هر نی که بدیدی به میانش کمر عشق | | تنگش تو به بر گیر که جز تنگ شکر نیست |
| شمس الحق تبریز چو در دام... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| از اول امروز حریفان خرابات | | مهمان توند ای شه و سلطان خرابات |
| امروز چه روزست بگو روز سعادت | | این قبله دل کیست بگو جان خرابات |
| هرگز دل عشاق به فرمان کسی نیست | | کو م**س.ت خرابست به فرمان خرابات |
| صد زهره ز اسرار به آواز درآمد | | کز ابر برآ ای مه تابان خرابات |
| ما از لب و دندان اجل هیچ نترسیم | | چون زنده شدیم از بت خندان خرابات |
| بر گاو نهد رخت و به عشق آید جان م**س.ت | | کاین رخت گرو کن بر دربان خرابات |
| هر جان که به شمس الحق تبریز دهد دل | | او کافر خویش است و... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| همه خوف آدمی را از درونست | | ولیکن هوش او دایم برونست |
| برون را می‌نوازد همچو یوسف | | درون گرگی‌ست کو در قصد خونست |
| بدرد زهره او گر نبیند | | درون را کو به زشتی شکل چونست |
| بدان زشتی به یک حمله بمیرد | | ولیکن آدمی او را زبونست |
| الف گشت‌ست نون می‌بایدش ساخت | | که تا گردد الف چیزی که نونست |
| اگر نه خود عنایات خداوند | | بدیدستی چه امکان سکون‌ست |
| نه عالم بد نه آدم بد نه روحی | | که صافی و لطیف و آبگون‌ست |
| که او را بود حکم و پادشاهی | | |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| ببستی چشم یعنی وقت خوابست | | نه خوابست آن حریفان را جوانست |
| تو می دانی که ما چندان نپاییم | | ولیکن چشم مستت را شتاب‌ست |
| جفا می‌کن جفاات جمله لطف‌ست | | خطا می‌کن خطای تو صواب‌ست |
| تو چشم آتشین در خواب می‌کن | | که ما را چشم و دل باری کبابست |
| بسی سرها ربوده چشم ساقی | | به شمشیری که آن یک قطره آبست |
| یکی گوید که این از عشق ساقیست | | یکی گوید که این فعل شرابست |
| می و ساقی چه باشد نیست جز حق | | خدا داند که این عشق از چه بابست |
| سماع از بهر جان بی‌قرارست | | سبک برجه چه جای انتظارست |
| مشین این جا تو با اندیشه خویش | | اگر مردی برو آن جا که یارست |
| مگو باشد که او ما را نخواهد | | که مرد تشنه را با این چه کارست |
| که پروانه نیندیشد ز آتش | | که جان عشق را اندیشه عارست |
| چو مرد جنگ بانگ طبل بشنید | | در آن ساعت هزار اندر هزارست |
| شنیدی طبل برکش زود شمشیر | | که جان تو غلاف ذوالفقارست |
| بزن شمشیر و ملک عشق بستان | | که ملک عشق ملک پایدارست |
| حسین کربلایی آب بگذار | | |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| سماع آرام جان زندگانیست | | کسی داند که او را جان جانست |
| کسی خواهد که او بیدار گردد | | که او خفته میان بوستان‌ست |
| ولیک آن کو به زندان خفته باشد | | اگر بیدار گردد در زیان‌ست |
| سماع آن جا بکن کان جا عروسیست | | نه در ماتم که آن جای فغانست |
| کسی کو جوهر خود را ندیدهست | | کسی کان ماه از چشمش نهانست |
| چنین کس را سماع و دف چه باید | | سماع از بهر وصل دلستان‌ست |
| کسانی را که روشان سوی قبله‌ست | | سماع این جهان و آن جهانست |
| خصوصا حلقه‌ای کاندر... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| دگربار این دلم آتش گرفتست | | رها کن تا بگیرد خوش گرفتست |
| بسوز ای دل در این برق و مزن دم | | که عقلم ابر سوداوش گرفتست |
| دگربار این دلم خوابی بدیدست | | که خون دل همه مفرش گرفتست |
| چو سایه کل فنا گردم ازیرا | | جهان خورشید لشکرکش گرفتست |
| دلم هر شب به دزدی و خ**یا*نت | | ز لعل بار سلطان وش گرفتست |
| کجا پنهان شود دزدی دزدی | | که مال خصم زیر کش گرفتست |
| بسی جان که همی‌پرد ز قالب | | ولی پایش حریف کش گرفتست |
| ز ذوق زخم تیرش این دل من | | به... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| بیا کامروز ما را روز عیدست | | از این پس عیش و عشرت بر مزیدست |
| بزن دستی بگو کامروز شادی‌ست | | که روز خوش هم از اول پدیدست |
| چو یار ما در این عالم کی باشد | | چنین عیدی به صد دوران کی دیدست |
| زمین و آسمان‌ها پرشکر شد | | به هر سویی شکرها بردمیدست |
| رسید آن بانگ موج گوهرافشان | | جهان پرموج و دریا ناپدیدست |
| محمد باز از معراج آمد | | ز چارم چرخ عیسی دررسیدست |
| هر آن نقدی کز این جا نیست قلبست | | میی کز جام جان نبود پلیدست |
| زهی مجلس که ساقی بخت... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| مرا چون تا قیامت یار اینست | | خراب و م**س.ت باشم کار اینست |
| ز کار و کسب ماندم کسبم اینست | | رخا زر زن تو را دینار اینست |
| نه عقلی ماند و نی تمیز و نی دل | | چه چاره فعل آن دیدار اینست |
| گل صدبرگ دید آن روی خوبش | | به بلبل گفت گل گلزار اینست |
| چو خوبان سایه‌های طیر غیبند | | به سوی غیب آ طیار اینست |
| مکرر بنگر آن سو چشم می‌مال | | که جان را مدرسه و تکرار اینست |
| چو لب بگشاد جان‌ها جمله گفتند | | شفای جان هر بیمار اینست |
| چو یک ساغر ز دست عشق... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| ز همراهان جدایی مصلحت نیست | | سفر بی‌روشنایی مصلحت نیست |
| چو ملک و پادشاهی دیده باشی | | پس شاهی گدایی مصلحت نیست |
| شما را بی‌شما می‌خواند آن یار | | شما را این شمایی مصلحت نیست |
| چو خوان آسمان آمد به دنیا | | از این پس بی‌نوایی مصلحت نیست |
| در این مطبخ که قربانست جان‌ها | | چو دونان نان ربایی مصلحت نیست |
| بگو آن حرص و آز راه زن را | | که مکر و بدنمایی مصلحت نیست |
| چو پا داری برو دستی بجنبان | | تو را بی‌دست و پایی مصلحت نیست |
| چو پای تو نماند پر... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
