شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

آن خواجه را از نیم شب بیماریی پیدا شده‌ست		تا روز بر دیوار ما بی‌خویشتن سر می‌زده‌ست
چرخ و زمین گریان شده وز ناله‌اش نالان شده		دم‌های او سوزان شده گویی که در آتشکده‌ست
بیماریی دارد عجب نی درد سر نی رنج تب		چاره ندارد در زمین کز آسمانش آمده‌ست
چون دید جالینوس را نبضش گرفت و گفت او		دستم بهل دل را ببین رنجم برون قاعده‌ست
صفراش نی سوداش نی قولنج و استسقاش نی		زین واقعه در شهر ما هر گوشه‌ای صد عربده‌ست
نی خواب او را نی خورش از عشق دارد پرورش		کاین عشق اکنون خواجه را هم دایه و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آمده‌ام که تا به خود گوش کشان کشانمت		بی دل و بیخودت کنم در دل و جان نشانمت
آمده‌ام بهار خوش پیش تو ای درخت گل		تا که کنار گیرمت خوش خوش و می‌فشانمت
آمده‌ام که تا تو را جلوه دهم در این سرا		همچو دعای عاشقان فوق فلک رسانمت
آمده‌ام که بوسه‌ای از صنمی ربوده‌ای		بازبده به خوشدلی خواجه که واستانمت
گل چه بود که گل تویی ناطق امر قل تویی		گر دگری نداندت چون تو منی بدانمت
جان و روان من تویی فاتحه خوان من تویی		فاتحه شو تو یک سری تا که به دل بخوانمت
صید منی شکار...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت		وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
آن نفسی که باخودی خود تو شکار پشه‌ای		وان نفسی که بیخودی پیل شکار آیدت
آن نفسی که باخودی بسته ابر غصه‌ای		وان نفسی که بیخودی مه به کنار آیدت
آن نفسی که باخودی یار کناره می‌کند		وان نفسی که بیخودی باده یار آیدت
آن نفسی که باخودی همچو خزان فسرده‌ای		وان نفسی که بیخودی دی چو بهار آیدت
جمله بی‌قراریت از طلب قرار تست		طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت
جمله ناگوارشت از طلب گوارش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

درآ تا خرقه قالب دراندازم همین ساعت		درآ تا خانه هستی بپردازم همین ساعت
صلا زن پاکبازی را رها کن خاک بازی را		که یک جان دارم و خواهم که دربازم همین ساعت
کمان زه کن خدایا نه که تیر قاب قوسینی		که وقت آمد که من جان را سپر سازم همین ساعت
چو بر می‌آید این آتش فغان می‌خیزد از عالم		امانم ده امانم ده که بگدازم همین ساعت
جهان از ترس می‌درد و جان از عشق می‌پرد		که مرغان را به رشک آرم ز پروازم همین ساعت

 

[.ARMIN]

که دید ای عاشقان شهری که شهر نیکبختانست		که آن جا کم رسد عاشق و معشوق فراوانست
که تا نازی کنیم آن جا و بازاری نهیم آن جا		که تا دل‌ها خنک گردد که دل‌ها سخت بریانست
نباشد این چنین شهری ولی باری کم از شهری		که در وی عدل و انصافست و معشوق مسلمانست
که این سو عاشقان باری چو عود کهنه می‌سوزد		وان معشوق نادرتر کز او آتش فروزانست
خداوندا به احسانت به حق نور تابانت		مگیر آشفته می‌گویم که دل بی‌تو پریشانست
تو مستان را نمی‌گیری پریشان را نمی‌گیری		خنک آن را که می‌گیری که جانم م**س.ت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

حالت ده و حیرت ده ای مبدع بی‌حالت		لیلی کن و مجنون کن ای صانع بی‌آلت
صد حاجت گوناگون در لیلی و در مجنون		فریادکنان پیشت کای معطی بی‌حاجت
انگشتری حاجت مهریست سلیمانی		رهنست به پیش تو از دست مده صحبت
بگذشت مه توبه آمد به جهان ماهی		کو بشکند و سوزد صد توبه به یک ساعت
ای گیج سری کان سر گیجیده نگردد ز او		وی گول دلی کان دل یاوه نکند نیت
ما لنگ شدیم این جا بربند در خانه		چرنده و پرنده لنگند در این حضرت
ای عشق تویی کلی هم تاجی و هم غلی		هم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

از دفتر عمر ما یکتا ورقی مانده‌ست		کز غیرت لطف آن جان در قلقی مانده‌ست
بنوشته بر آن دفتر حرفی ز شکر خوشتر		از خجلت آن حرفش مه در عرقی مانده‌ست
عمر ابدی تابان اندر ورق بستان		نی خوف ز تحویلی نی جای دقی مانده‌ست
نامش ورقی بوده ملک ابد اندر وی		اسرار همه پاکان آن جا شفقی مانده‌ست
پیچیده ورق بر وی نوری ز خداوندی		شمس الحق تبریزی روشن حدقی مانده‌ست

 

[.ARMIN]

پرباد چرا نبود سرمست چنین دولت
هر لحظه و هر ساعت بر کوری هشیاری		صد رطل درآشامم بی‌ساغر و بی‌آلت
مرغان هوایی را بازان خدایی را		از غیب به دست آرم بی‌صنعت و بی‌حیلت
خود از کف دست من مرغان عجب رویند		می از لب من جوشد در مستی آن حالت
آن دانه آدم را کز سنبل او باشد		بفروشم جنت را بر جان نهم جنت

 

[.ARMIN]

بیایید بیایید که گلزار دمیده‌ست		بیایید بیایید که دلدار رسیده‌ست
بیارید به یک بار همه جان و جهان را		به خورشید سپارید که خوش تیغ کشیده‌ست
بر آن زشت بخندید که او ناز نماید		بر آن یار بگریید که از یار بریده‌ست
همه شهر بشورید چو آوازه درافتاد		که دیوانه دگربار ز زنجیر رهیده‌ست
چه روزست و چه روزست چنین روز قیامت		مگر نامه اعمال ز آفاق پریده‌ست
بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید		چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست

 

[.ARMIN]

بار دگر آن دلبر عیار مرا یافت		سرمست همی‌گشت به بازار مرا یافت
پنهان شدم از نرگس مخمور مرا دید		بگریختم از خانه خمار مرا یافت
بگریختنم چیست کز او جان نبرد کس		پنهان شدنم چیست چو صد بار مرا یافت
گفتم که در انبوهی شهرم کی بیابد		آن کس که در انبوهی اسرار مرا یافت
ای مژده که آن غمزه غماز مرا جست		وی بخت که آن طره طرار مرا یافت
دستار ربود از سر مستان به گروگان		دستار برو گوشه دستار مرا یافت
من از کف پا خار همی‌کردم بیرون		آن سرو دو صد گلشن و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.