You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser.
شعرکده ** غمکده **
-
نویسنده موضوع
.ARMIN
-
تاریخ شروع
-
پاسخ‌ها
3,248
-
بازدیدها
30,464
-
کاربران تگ شده
هیچ
| مرا چون تا قیامت یار اینست | | خراب و م**س.ت باشم کار اینست |
| ز کار و کسب ماندم کسبم اینست | | رخا زر زن تو را دینار اینست |
| نه عقلی ماند و نی تمیز و نی دل | | چه چاره فعل آن دیدار اینست |
| گل صدبرگ دید آن روی خوبش | | به بلبل گفت گل گلزار اینست |
| چو خوبان سایه‌های طیر غیبند | | به سوی غیب آ طیار اینست |
| مکرر بنگر آن سو چشم می‌مال | | که جان را مدرسه و تکرار اینست |
| چو لب بگشاد جان‌ها جمله گفتند | | شفای جان هر بیمار اینست |
| چو یک ساغر ز دست عشق... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| ز همراهان جدایی مصلحت نیست | | سفر بی‌روشنایی مصلحت نیست |
| چو ملک و پادشاهی دیده باشی | | پس شاهی گدایی مصلحت نیست |
| شما را بی‌شما می‌خواند آن یار | | شما را این شمایی مصلحت نیست |
| چو خوان آسمان آمد به دنیا | | از این پس بی‌نوایی مصلحت نیست |
| در این مطبخ که قربانست جان‌ها | | چو دونان نان ربایی مصلحت نیست |
| بگو آن حرص و آز راه زن را | | که مکر و بدنمایی مصلحت نیست |
| چو پا داری برو دستی بجنبان | | تو را بی‌دست و پایی مصلحت نیست |
| چو پای تو نماند پر... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| به جان تو که سوگند عظیمست | | که جانم بی‌تو دربند عظیمست |
| اگر چه خضر سیرآب حیاتست | | به لعلت آرزومند عظیمست |
| سخن‌ها دارم از تو با تو بسیار | | ولی خاموشیم پند عظیمست |
| هر آن کز بیم تو خاموش باشد | | اگر چه خر خردمند عظیمست |
| هر آن کس کو هنر را ترک گوید | | ز بهر تو هنرمند عظیمست |
| فکندم خویش را چون سایه پیشت | | فکندن پیشت افکند عظیمست |
| که بغداد تو را داد بزرگست | | سمرقند تو را قند عظیمست |
| حریصم کرد طمع داد قندت | | اگر چه بنده... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| بگو ای یار همراز این چه شیوه‌ست | | دگرگون گشته‌ای باز این چه شیوه‌ست |
| عجب ترک خوش رنگ این چه رنگست | | عجب ای چشم غماز این چه شیوه‌ست |
| دگربار این چه دامست و چه دانه‌ست | | که ما را کشتی از ناز این چه شیوه‌ست |
| دریدی پرده ما این چه پرده‌ست | | یکی پرده برانداز این چه شیوه‌ست |
| منم آن کهنه عشقی که دگربار | | گرفتم عشق از آغاز این چه شیوه‌ست |
| بدان آواز جان دادن حلالست | | زهی آواز دمساز این چه شیوه‌ست |
| مسلمانان شما این شور بینید | | که مثلش نیست هنباز این چه... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| شنیدم مر مرا لطفت دعا گفت | | برای بنده خود لطف‌ها گفت |
| چه گویم من مکافات تو ای جان | | که نیکی تو را جانا خدا گفت |
| ولیکن جان این کمتر دعاگو | | همه شب روی ماهت را دعا گفت |
| قرار زندگانی آن نگارست | | کز او آن بی‌قراری برقرارست |
| مرا سودای تو دامن گرفته‌ست | | که این سودا نه آن سودای پارست |
| منم سوزان در آتش‌های نو نو | | مرا با یارکان اکنون چه کارست |
| همی‌نالد درون از بی‌قراری | | بدان ماند که آن جان نگارست |
| چو از یاری تو را جان خسته گردد | | نمی‌داند که اندر جانش خارست |
| تو در جویی و خارت می‌خراشد | | نمی‌دانی که خاری در سرا رست |
| گریزان شو از آن خار و به گل رو | | که شمس الدین تبریزی بهارست |
| صدایی کز کمان آید نذیریست | | که اغلب با صدایش زخم تیریست |
| مثر را نگر در آب آثار | | کاثر جستن عصای هر ضریریست |
| پس لا تبصرونت تبصرونی‌ست | | بصر جستن ز الهام بصیریست |
| تو هر چه داری نه جویانش بودی | | طلب‌ها گوش گیری و بشیریست |
| چنان کن که طلب‌ها بیش گردد | | کثیرالزرع را طمع وفیریست |
| مشو نومید از ظلمی که کردی | | که دریای کرم توبه پذیریست |
| گناهت را کند تسبیح و طاعات | | که در توبه پذیری بی‌نظیریست |
| شکسته باش و خاکی باش این جا | | |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| مبر رنج ای برادر خواجه سختست | | به وقت داد و بخشش شوربختست |
| اگر چه باغ را نیمی گرفته‌ست | | ولیکن سخت بی‌میوه درختست |
| گشاده ابروست و بسته کیسه | | مشو غره که او را سیم و رختست |
| دو دستش را به تخته دوختستند | | چه سود ار خواجه بر بالای تختست |
| وجودش گر چه یک پاره‌ست چون کوه | | سخااش مرده است و لخت لختست |
| ز بعد وقت نومیدی امیدیست | | به زیر کوری اندر سینه دیدیست |
| نبینی نور چون دانی تو کوری | | سیه نادیده کی داند سپیدیست |
| قرین صد هزاران نقش و معنی | | نهان تصریف سلطان وحیدیست |
| که جنباننده این نقش و معنی‌ست | | چو بادی رقص‌های شاخ بیدیست |
| مشو نومید از دشنام دلدار | | که بعد رنج روزه روز عیدیست |
| که یبقی الحب ما بقی العتاب | | که هر نقصی کشاننده مزیدیست |
| رها کن گفت به از گفت یابی | | یقین هر حادثی را خود ندیدیست |
| طبیب درد بی‌درمان کدامست | | رفیق راه بی‌پایان کدامست |
| اگر عقلست پس دیوانگی چیست | | وگر جانست پس جانان کدامست |
| چراغ عالم افروز مخلد | | که نی کفرست و نی ایمان کدامست |
| پر از درست بحر لایزالی | | درونش گوهر انسان کدامست |
| غلامانه است اشیاء را قباها | | میان بندگان سلطان کدامست |
| یکی جزو جهان خود بی‌مرض نیست | | طبیب عشق را دکان کدامست |
| خرد عاجز شد اندر فکر عاجز | | که سرکش کیست سرگردان کدامست |
| بت موزون به بتخانه بسی جست | | که... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
