شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

ترک عاشق کش من ترک جفا خوش باشد		به وفا کوش که از دوست وفا خوش باشد
بی تو ای گل سر گلگشت چمن نیست مرا		که تماشای گلستان شما خوش باشد
پرده برگیر ز رخ تا که دعایی بکنم		که به هنگام سحرگاه دعا خوش باشد
گر دلم ریش کند و جگرم خون سازد		چشم غارتگران ترک مرا خوش باشد
دایم از پرورش اشک من آن سرو خوش است		همه دانند که پرورده‌ی ما خوش باشد
خسروا دیده نگهدار ز دیدار رقیب		که زیان نظر از صحبت ناخوش باشد

□

گرنه زنجیر دل از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ترکی و خوب روی کسی کاینچنین بود

نبود عجب اگر دل او آهنین بود

□

او پرده بر گرفت بگویید باد را

تا خانمان گل همه زیر و زبر کند

□

خونابه می‌خورم ز غم و گریه می کنم

آری ش*ر..اب گوهر هرکس برون دهد

□

خواهم هزار جان زخدا تا کنم نثار

در هر قدم که سرو سمن بوی من زند

□

به منزلی که گذشتی ز آب دیده‌ام ای جان

هزار لاله‌ی خونین ز خاک راه براید

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

گل و شکوفه همه هست و یار نیست چه سود		بت شکر لب من در کنار نیست چه سود
بهار آمد و هر گل که باید آن همه هست		گلی که می طلبم در بهار نیست چه سود

 

[.ARMIN]

مبصران که مزاج جهان شناخته‌اند		دو روزه برگ اقامت دران نساخته‌اند
خراب گردد این باغ و برپرند همه		نوازنان که در و عندلیب و فاخته‌اند

□

بتا تو سنگ دلی کی دلم نگهداری

نه هر که سنگ تراش است شیشه گر باشد

□

شوم فدای جمالی که گر هزاران سال		کنم نظاره هنوز آرزو بجا باشد
بلا و فتنه از آن نخل باد یارب دور		که برگ و فتنه‌ی او میوه‌ی بلا باشد
ندانم این دل آواره را که فتوی داد		که بت پرستی در عاشقی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نرگست م**س.ت رسید و به هوش خویش نبود

دلم زصبر بسی لاف زود ولیش نبود

□

شد جهان زنده به بوی گل ولی من چون زیم

کز گلم بوی کسی میید و جان می رود

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

بهار بی رخ گلرنگ و چه کار آید		مرا یک آمدند به که ده بهار آید
به این صفت که همی خوریم بردر تو		ترا چگونه می‌اندر گلو فرود آید ؟

□

تو خفته می‌گذری ماهروی مهد نشین

که باز بر شتر است و فغان جرس دارد

□

تو خود بوسه دهی جان ولی نیارد گفت

که بازمرده‌ی تو زندگی هوس را رد

 

[.ARMIN]

بتم چو روی سوی خانه‌ی کتاب آرد

زخلق اگر نکند رخ نهان که تاب آرد

□

کجاست ساقی بیدار بخت و خواب آلود		که بهر دادن جام ش*ر..اب برخیزد
غلام نرگس مستم که بامداد پگاه		قدح بدست گرفته زخواب برخیزد

□

سخن همان قدری گو که من توانم زیست

نمک همان قدری زن که در جگر گنجد

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

خطی که بر سمن آن گل عذار بنویسد		بنفشه‌ی نسخه‌ی آن بربهار بنویسد
نسیم باد صبا شرح آن خط ریحان		به مشک بر ورق لاله زار بنویسد
سواد خط یاقوت اگر دهند دستش		برآفتاب به خط غبار بنویسد

 

[.ARMIN]

کسی که دل زخم زلف او برون آرد		کبوتری است که از چنگ با ز بستاند
اگر نسیم صبا زلف او برافشاند		هزار جان مقید ز بند برهاند
منش ببینم از دور رخ نهم برخاک		مرا ببیند و از دور رخ بگرداند
چه اوفتاد که آن سرو راستین برخاست		خبر برید به دهقان که سرو بنشاند
سرشک دیده‌ی خسرو چنین که می‌بینم		اگر به کوه رسد کوه را بغلتاند

□

نگار من عمل زلف خود مرا فرمای

اگر چه روز و شب اندر شکست خواهم بود

 

[.ARMIN]

شب ! وفتاد و غمت باز کار خواهد کرد		دو چشم تیره ستاره شمار خواهد کرد
خیال یار گذر کرد این طرف ای صبر		بیا که باز مرا بی قرار خواهد کرد
دلم به صحبت رندان همی کشد دایم		دعای پیر رابات کار خواهد کرد
گزیر نیست ز تو هر جفا که هست بکن		که بنده هر چه بود اختیار خواهد کرد
به عشق مرد شود کشته وین هنر خسرو		اگر حیات بود مرد وار خواهد کرد

□

ازاشتیاق تو ار رنج نیست خواهم شد

در آرزوی تو عمر هست خواهم بود

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.