غمکده

.ARMIN · 14/5/20

سر سودای تو را سینه‌ی ما محرم نیست		سینه‌ی ما چه که ارواح ملایک هم نیست
کالبد کیست که بیند حرم وصل تو را		کانکه جان است به درگاه تو هم محرم نیست
خاک آن ره که سگ کوی تو بگذشت بر او		شیر مردان را از نافه‌ی آهو کم نیست
هر دلی را که کبودی ز لب لعل تو داشت		خانقاهش بجز از زلف خم اندر خم نیست
بی‌دلی را که دمی با تو مهیا گردد		قیمت هر دو جهان نیمه‌ی آن یک‌دم نیست
دیده‌ی شوخ تو را کشتن خلق آئین شد		تا کی این ظلم، در این دیده همانا نم نیست
زین خبر زلف تو شاد است...

.ARMIN · 14/5/20

ما به غم خو کرده‌ایم ای دوست ما را غم فرست		تحفه‌ای کز غم فرستی نزد ما هردم فرست
جامه هامان چاک ساز و خانه‌هامان پاک سوز		خلعه‌هامان درد بخش و تحفه‌هامان غم فرست
چون به یاد ما رسی دستی به گرد خود برآر		گر همه اشکی به دست آید تو را، آن هم فرست
خستگی سینه‌ی ما را خیالت مرهم است		ای به هجران خسته مارا، خسته را مرهم فرست
یوسف گم گشته‌ی ما زیر بند زلف توست		گه گهی ما را خبر زان زلف خم در خم فرست
زلف تو گر خاتم از دست سلیمان در ربود		آن بر او بگذار وز لعلت یکی خاتم فرست

...

.ARMIN · 14/5/20

بس لابه که بنمودم و دل‌دار نپذرفت		صد بار فغان کردم و یک‌بار نپذرفت
از دست غم هجر به زنهار وصالش		انگشت زنان رفتم و زنهار نپذرفت
گه سینه ز غم سوختم و دوست نبخشود		گه تحفه ز جان ساختم و یار نپذرفت
بس شب که نوان بودم بر درگه وصلش		تا روز مرا در زد و دیدار نپذرفت
گفتم که به مسمار بدوزم در هجرش		بسیار حیل کردم و مسمار نپذرفت
بر دشمن من زر به خروار برافشاند		وز دامن من در به انبار نپذرفت
پذرفت مرا اول و رد کرد به آخر		هان ای دل خاقانی پندار...

.ARMIN · 14/5/20

بس لابه که بنمودم و دل‌دار نپذرفت		صد بار فغان کردم و یک‌بار نپذرفت
از دست غم هجر به زنهار وصالش		انگشت زنان رفتم و زنهار نپذرفت
گه سینه ز غم سوختم و دوست نبخشود		گه تحفه ز جان ساختم و یار نپذرفت
بس شب که نوان بودم بر درگه وصلش		تا روز مرا در زد و دیدار نپذرفت
گفتم که به مسمار بدوزم در هجرش		بسیار حیل کردم و مسمار نپذرفت
بر دشمن من زر به خروار برافشاند		وز دامن من در به انبار نپذرفت
پذرفت مرا اول و رد کرد به آخر		هان ای دل خاقانی پندار...

.ARMIN · 14/5/20

.ARMIN · 14/5/20

.ARMIN · 14/5/20

آن نازنین که عیسی دلها زبان اوست		عود الصلب من خط زنار سان اوست
بس عقل عیسوی که ز مشکین صلیب او		زنار بندد ارچه فلک طیلسان اوست
هر دم لبش به خنده برآید مسیح نو		مانا که مریمی دگر اندر دهان اوست
فرسوده‌تر ز سوزن عیسی تن من است		باریک‌تر ز رشته‌ی مریم لبان اوست
آن لعل را به رشته‌ی مریم که درکشید		از سوزن مسیح که شکل میان اوست
گر بر دلم زبور بخوانند نشنود		کانجیر مرغش از لب انجیل خوان اوست
پیران کعبه لاف ز خاقانی آورند		ترسای روم کیست که...

.ARMIN · 14/5/20

عیسی لبی و مرده دلم در برابرت		چون تخم پیله زنده شوم باز دربرت
چون شمع ریزم از مژه سیلاب آتشین		ز آن لب که آتش است و عسل می‌دهد برت
گر خود مگس شوم ننشینم بر آن عسل		ترسم ز نیش چشم چو زنبور کافرت
یاقوت هست زاده‌ی خورشید نی مگوی		خورشید هست زاده‌ی یاقوت احمرت
خون ریز ماست غمزه‌ی جادوت پس چرا		خونین سلب شده است لب معجز آورت
مانا که هم لبت خورد آن خون که غمزه ریخت		کاینک نشان خون به لب شکرین درت
از نشترت سلاح دو بادام گاه جنگ		چشمم چو پسته...

.ARMIN · 14/5/20

گر هیچ شبی وصل دلارام توان یافت		با کام جهان هم ز جهان کام توان یافت
دل هیچ نیارامد چون عشق بجنبد		در آتش سوزنده چه آرام توان یافت
جان یاد لبش می‌کند ای کاش نکردی		کان لب نه شکاری است که مادام توان یافت
من سوختم آوخ ز هوس پختن او لیک		بی‌آتش رز دیگ هوس خام توان یافت
خاقانی اگر یار نیابی چکنی صبر		کاین دولت از ایام به ایام توان یافت
نامت نشود تا نشوی سوخته‌ی عشق		کز داغ پس از سوختگی نام توان یافت

.ARMIN · 14/5/20

گر هیچ شبی وصل دلارام توان یافت		با کام جهان هم ز جهان کام توان یافت
دل هیچ نیارامد چون عشق بجنبد		در آتش سوزنده چه آرام توان یافت
جان یاد لبش می‌کند ای کاش نکردی		کان لب نه شکاری است که مادام توان یافت
من سوختم آوخ ز هوس پختن او لیک		بی‌آتش رز دیگ هوس خام توان یافت
خاقانی اگر یار نیابی چکنی صبر		کاین دولت از ایام به ایام توان یافت
نامت نشود تا نشوی سوخته‌ی عشق		کز داغ پس از سوختگی نام توان یافت

** غمکده **