شعرکده غمکده

.ARMIN · 15/5/20

دل پرده‌ی عشق توست برگیر		جان تحفه‌ی وصل توست بپذیر
تن هم سگ کوی توست دانی		دانم که نیرزدت به زنجیر
گفتی که بجوی تا بیابی		جستیم و نیافتیم تدبیر
در کار دلی که گمره توست		تقصیر نمی‌کنی ز تقصیر
تیری ز قضای بد سبق کرد		آمد دل من بخست بر خیر
آن تیر ز شست توست زیرا		نام تو نوشته بود بر تیر
خاقانی اگرچه هیچ کس نیست		هم هیچ مگو به هیچ برگیر

.ARMIN · 15/5/20

خون‌ریزی و نندیشی، عیار چنین خوش‌تر		دل دزدی و نگریزی، طرار چنین خوشتر
زان غمزه‌ی دود افکن آتش فکنی در من		هم دل شکنی هم تن، دل‌دار چنین خوش‌تر
هر روز به هشیاری نو نو دلم آزاری		م**س.ت آیی و عذر آری، آزار چنین خوش‌تر
نوری و نهان از من، حوری و رمان از من		بوس از تو و جان از من، بازار چنین خوش‌تر
الحق جگرم خوردی خون‌ریز دلم کردی		موئیم نیازردی، پیکار چنین خوش‌تر
مرغی عجب استادم در دام تو افتادم		غم می‌خورم و شادم غم‌خوار چنین خوش‌تر
من کشته دلم بالله تو عیسی...

.ARMIN · 15/5/20

خیز و به ایام گل باده‌ی گلگون بیار		نوبت دی فوت شد نوبت اکنون بیار
دست مقامر ببوس نقش حریفان بخواه		بزم صبوحی بساز نزل دگرگون بیار
شاهد دل ناشتاست درد زبان گز بده		مطرب جان خوش نواست نغمه‌ی موزون بیار
شرط صبوحی بود گاو زر و خون رز		خون سیاوش بده، گاو فریدون بیار
پیش که یاوه شوند خرد وشاقان چرخ		بر بر گل عارضان ساغر گلگون بیار
باده به کم کاسگان تا خط بغداد ده		بهر لب خاصگان یک دو خط افزون بیار
غصه‌ی ایام ریخت خون چو خاقانیی		شو دیت خون...

.ARMIN · 15/5/20

بر سر من نامده است از تو جفاجوی تر		در همه عالم توئی از همه بدخوی‌تر
گیر که من نیستم هم ز خود انصاف ده		تا به جهان کس شنید از تو جفاجوی تر
هستی خورشید حسن لاجرم از وصل تو		هرکه به نزدیک تر از تو سیه روی تر
گفتم هستی چو گل هم خوش و هم بی‌وفا		لیک نگفتم که هست گل ز تو خوشبوی‌تر
بود گناه من آنک با تو یگانه شدم		نیست مرا ز آب چشم هیچ گنه‌شوی‌تر
تا دل من سوی توست بارگه صبر من		هست به کوی عدم بلکه از آنسوی‌تر
در صف عشاق تو کمتر خاقانی است

...

.ARMIN · 15/5/20

رحم کن رحم، نظر باز مگیر		لطف کن لطف، خبر بازمگیر
گیرم آتش زده‌ای در جانم		آخر آبم ز جگر بازمگیر
گر به مستی سخنی گفتم، رفت		سخن رفته ز سر بازمگیر
گنه کرده بناکرده شمار		عذر بپذیر و نظر بازمگیر
گلبن مهر تو در باغ دل است		آب از آن گلبن‌تر بازمگیر
از چو من هندوک حلقه بگوش		گر کله نیست کمر بازمگیر
آخر آن بوسه که روزی دادی		داده را روز دگر بازمگیر
گر زکاتی به محرم بدهی		چون خسیسان به صفر بازمگیر

...

.ARMIN · 15/5/20

حدیث توبه رها کن سبوی باده بیار		سرم کدو چکنی یک کدوی باده بیار
دو قبله نیست روا، یا صلاح یا باده		سر صلاح ندارم سبوی باده بیار
به صبح و شام که گلگونه‌ای و غالیه‌ای است		مرا فریب مده رنگ و بوی باده بیار
عنان شاهد دل گیر و دست پیر خرد		ز راه زهد بگردان به کوی باده بیار
ببین که عمر گریبان دریده می‌گذرد		بگیر دامنش از ره بسوی باده بیار
منادیان قدح را به جان زنم لبیک		چو من حریفی لبیک گوی باده بیار
صبح گویم، سبوح گوی چون باشم		چو من ملامتیی...

.ARMIN · 15/5/20

آن خال جو سنگش ببین، آن روی گندمگون نگر		بر خاک راه او مرا جو جو دل پر خون‌نگر
هست از پری رخساره‌ای در نسل آدم شورشی		شور بنی آدم همه ز آن روی گندمگون نگر
من تلخ گریم چون قدح او خوش بخندد همچو می		این گریه‌ی ناساز بین آن خنده‌ی موزون نگر
باغی است طاووس رخش ماری است افسون‌گر در او		شهری چو من بنهاده سر بر خط آن افسون نگر
او آتش است و جان و دل پروانه و خاکسترش		خاکستری در دامنش پروانه پیرامون نگر
بسیار دیدی در دلم بازار عشق آراسته		آن چیست کانگه دیده‌ای بازار عشق اکنون...

.ARMIN · 15/5/20

سرهای سراندازان در پای تو اولی‌تر		در سینه‌ی جان‌بازان سودای تو اولی‌تر
ای جان همه عالم، ریحان همه عالم		سلطان همه عالم مولای تو اولی‌تر
ای داور مهجوران، جان داروی رنجوران		صبر همه مستوران، رسوای تو اولی‌تر
خواهی که کشی یاری آن یار منم آری		گر کشتنیم باری در پای تو اولی‌تر
خرم‌ترم اینک بین از خوی توام غمگین		کز هرچه کند تسکین صفرای تو اولی‌تر
دل کز همه درماند جان بر سرت افشاند		چون جای تو او داند او جای تو اولی‌تر
رای تو به کین‌توزی دارد سر...

.ARMIN · 15/5/20

فتاده‌ام به طلسم کشاکش تقدیر		نه گرد خانه به دوشم نه خاک دامن‌گیر
دل رمیده و شوق بهانه خود دارم		که دیده است دو دیوانه را به یک زنجیر
چه طرف‌ها که نبستم ز رهنمائی دل		دلیل رهزن من م**س.ت خواب و راه خطیر
خدا زیارت فتراک دل نصیب کناد		رمیده خاطرم از دام راه بی‌تاثیر
نفس کشیدن مرغ اسیر پرواز است		مباد صید رهائی شوی ز دام صفیر
دلی که بال و پری در هوای خاک بزد		ندید خواب شکفتن چو غنچه‌ی تصویر
ز سینه تا به لب آئین نیشتر دارم		حدیث از جگر پاره...

.ARMIN · 15/5/20

روز عمرم در شب افتاده است باز		وز شبم روز عنا زاده است باز
گویی اندر دامن آمد پای دل		کز پی آن در سر افتاده است باز
چون نشینم کژ که خورشید امید		راست بالای سر استاده است باز
قسم هرکس جرعه بود از جام غم		قسم من تا خط بغداد است باز
همچو آب از آتش و آتش ز باد		دل به جوش و تن به فریاد است باز
شایدم کالماس بارد چشم از آنک		بند بر من کوه پولاد است باز
شد زبانم موی و شد مویم زبان		از تظلم کاین چه بیداد است باز
سینه‌ی من...

شعرکده غمکده

گزینه‌های بیشتر

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده ** غمکده **

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده غمکده