شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا

جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا		غمناک چه می‌خواهی ما را تو چنین بادا
بر کشور جان شاهی ز اندوه دل آگاهی		شادش چو نمی‌خواهی غمگین‌تر ازین بادا
هر سرو که افرازد قد پیش تو و نازد		چون سایه‌ات افتاده بر روی زمین بادا
با مدعی از یاری گاهی نظری داری		لطف تو به او باری چون هست همین بادا
جز کلبه‌ی من جائی از رخش فرو نایی		یا خانه‌ی من جایت یا خانه‌ی زین بادا
گر هست وفا گفتی هم در تو گمان دارم		در حق منت این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ناقه‌ی آن محمل نشین چون راند از منزل مرا

ناقه‌ی آن محمل نشین چون راند از منزل مرا		جان قفای ناقه رفت و دل پی محمل مرا
ز آتش رشکم کنی تا داغ، هر شب می‌شوی		شمع بزم غیر و می‌خواهی در آن محفل مرا
بعد عمری زد به من تیغی و از من درگذشت		کشت لیک از حسرت تیغ دگر قاتل مرا
بارها گفتم که پیکانش ز دل بیرون کشم		جهدها کردم ولی برنامد این از دل مرا
خط برآوردی و عاشق کشتی آخر کرد عشق		غرقه در دریا تو را آسوده در ساحل مرا
چاره جو هاتف برای مشکل عشقم ولی

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

گل خواهد کرد از گل ما

گل خواهد کرد از گل ما		خاری که شکسته در دل ما
از کوی وفا برون نیائیم		دامن‌گیر است منزل ما
مرغان حرم ز رشک مردند		چون بال فشاند بسمل ما
نام گنهی نبرد تا کشت		ما را به چه جرم قاتل ما
کار دگر از صبا نیامد		جز کشتن شمع محفل ما
بی‌رحمی برق بین چه پرسی		از کشته ما و حاصل ما
خندد به هزار مرغ زیرک		در دام تو صید غافل ما
هاتف آخر به مکتب عشق		طفلی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نوید آمدن یار دلستان مرا		بیار قاصد و بستان به مژده جان مرا
فغان و ناله کنم صبح و شام و در دل یار		فغان که نیست اثر ناله و فغان مرا
فغان که تا به گلستان شکفت گل، بادی		وزید و زیر و زبر کرد آشیان مرا
مرا جدا ز تو ویرانه‌ای است هر شب جای		که سوخت آتش هجر تو خانمان مرا

 

[.ARMIN]

به قصد کوی تو بی‌رحم عاشقان ز وطن‌ها		روان شوند فکنده به دوش خویش کفن‌ها
فغان که در همه‌ی عمر یک سخن نشنیدی		ز ما و می‌شنوی زین سبب ز خلق سخن‌ها

 

[.ARMIN]

مهی کز دوریش در خاک خواهم کرد جا امشب		به خاکم گو میا فردا، به بالینم بیا امشب
مگو فردا برت آیم که من دور از تو تا فردا		نخواهم زیست خواهم مرد یا امروز یا امشب
ز من او فارغ و من در خیالش تا سحر کایا		بود یارش که و کارش چه و جایش کجا امشب
شدی دوش از بر امشب آمدی اما ز بیتابی		کشیدم محنت صد ساله هجر از دوش تا امشب
شب هجر است و دارم بر فلک دست دعا اما		به غیر از مرگ حیرانم چه خواهم از خدا امشب
چو فردا همچو امروز او ز من بیگانه خواهد شد		گرفتم همچو دیشب گشت با من...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب		یا من به قتل می‌رسم امروز یا رقیب
شکر خدا که مرد به ناکامی و ندید		مرگ مرا که می‌طلبد از خدا رقیب
با یار شرح درد جدائی چسان دهم		چون یک نفس نمی‌شود از وی جدا رقیب
هم آشناست با تو و هم محرم ای دریغ		ظلم است با سگ تو بود آشنا رقیب
در عاشقی هزار غم و درد هست و نیست		دردی از این بتر که بود یار با رقیب
با هاتف آنچه کرده که او داند و خدا		بیند جزای جمله به روز جزا رقیب

 

[.ARMIN]

شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب		شبی کز روز خوشتر باشد آن شب امشب است امشب
به چشمی روی آن مه بینم از شوق و به صد حسرت		ز بیم صبح چشم دیگرم بر کوکب است امشب
دلا بردار از لب مهر خاموشی و با دلبر		سخن آغاز کن هنگام عرض مطلب است امشب

 

[.ARMIN]

چون شیشه‌ی دل نه از ستم آسمان پر است		مینای ما تهی است دل ما از آن پر است
ای عندلیب باغ محبت گل وفا		کم جو ز گلبنی که بر آن آشیان پر است
خالی است گر خم فلک از باده‌ی نشاط		غم نیست چون ز می خم پیر مغان پر است
سرو تو را به تربیت من چه احتیاج		نخل رطب فشان تو را باغبان پر است
جانی نماند لیک اگر جان طلب کنی		بهر تن ضعیف من این نیم جان پر است
هاتف به من ز جور رقیب و جفای یار		کم کن سخن که گوشم ازین داستان پر است

 

[.ARMIN]

قاصد به خاک بر سر کویش فتاده کیست		بر خاک آستانه‌ی او سرنهاده کیست
چون بر سمند آید و خلقیش در رکاب		همراه او سوار کدام و پیاده کیست
در کوی او عزیز کدام است و کیست خار		در بزم او نشسته که و ایستاده کیست
عزت ز محرمان بر او بیشتر کراست		دارد کسی که حرمت از ایشان زیاده کیست
آن کس که ساغر می نابش دهد کدام		وان کس که می‌ستاند از او جام باده کیست
رندی که باز بسته در عیش بر جهان		تنها به روی او در عشرت گشاده کیست
اغیار سر نهاده فراغت به پای یار

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.