شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

مرا تا کی فلک رنجور دارد		ز روی دلبرم مهجور دارد
به یک باده که با معشوق خوردم		همه عمرم در آن مخمور دارد
ندانم تا فلک را زین غرض چیست		که بی‌جرمی مرا رنجور دارد
دو دست خود به خون دل گشادست		مگر بر خون من منشور دارد

 

[.ARMIN]

با قد تو قد سرو خم دارد		چون قد تو باغ، سرو کم دارد
وصلت ز همه وجود به لیکن		تا هجر تو روی در عدم دارد
شادم به تو و یقین همی دانم		کین یک شادی هزار غم دارد
در کار تو نیست عقل بر کاری		کار آن دارد که یک درم دارد
دایم چو قلم به تارکم پویان		زان قامت و قد که چون قلم دارد
در راه تو انوری تو خود دانی		عمریست که تا ز سر قدم دارد
گر سرزنش همه جهان خواهی		آن نیز به دولت تو هم دارد

 

[.ARMIN]

جان نقش رخ تو بر نگین دارد دل داغ غم تو بر سرین دارد
تا دامن دل به دست عشق تست صد گونه هنر در آستین دارد
چشم تو دلم ببرد و می‌بینم کاکنون پی جان و قصد دین دارد
وافکنده کمان غمزه در بازو تا باز چه فتنه در کمین دارد
گویی که سخن مگوی و دم درکش انصاف بده که برگ این دارد
تا چند که پوستین به گازر ده خرم دل آنکه پوستین دارد
در باغ جهان مرا چه می‌بینی جز عشق تویی که در زمین دارد
در خشک و تر انوری به صد حیلت در فرقت تو دلی حزین دارد

 

[.ARMIN]

یار با هرکسی سری دارد		سر به پیوند من فرو نارد
این چنین شرط دوستی باشد		که بخواند به لطف و بگذارد
دل و جانم به لابه بستاند		پس به دست فراق بسپارد
ناز بسیار می‌کند لیکن		نیک بنگر که جای آن دارد
جان همی خواهد و کرا نکند		که به جانی ز من بیازارد

 

[.ARMIN]

تا کار مرا وصل تو تیمار ندارد		جز با غم هجر تو دلم کار ندارد
بی‌رونقی کار من اندر غم عشقت		کاریست که جز هجر تو بر بار ندارد
دارد سر خون ریختنم هجر تو دانی		هجر تو چنین کار به بیگار ندارد
گویی که ندارد به تو قصدی تو چه دانی		این هست غم هجر تو نهمار ندارد
با هجر تو گفتم که چه خیزد ز کسی کو		از گلبن ایام نه گل خار ندارد
گفتی که چو دل جان بده انکار نداری		جانا تو نگوییش که انکار ندارد
چون می‌ننیوشد سخن انوری آخر		یک ره تو بگو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

به بیل عشق تو دل گل ندارد		که راه عشق تو منزل ندارد
قدم بر جان همی باید نهادن		در این راه و دلم آن دل ندارد
چو دل در راه تو بستم ضمان کیست		که هجرت کار من مشکل ندارد
بهین سرمایه صبر و روزگارست		دلم این هر دو هم حاصل ندارد
کرا پایاب پیوند تو باشد		که دریای غمت ساحل ندارد

 

[.ARMIN]

دلم را انده جان می‌ندارد		چنان کاید جهانی می‌گذارد
حدیث عشق باز اندر فکندست		دگر بارش همانا می‌بخارد
چه گویم تا که کاری برنسازد		چه سازم تا که رنگی برنیارد
چه خواهد کرد چندین غم ندانم		که جای یک غم دیگر ندارد
به زاری گفتمش در صبر زن دست		اگر عشقت به دست غم سپارد
مرا گفتا ترا با کار خود کار		مسلمان، مردم این را دل شمارد
بنامیزد دلم در منصب عشق		به آیین شغلهایی می‌گذارد

 

[.ARMIN]

بدیدم جهان را نوایی ندارد		جهان در جهان آشنایی ندارد
بدین ماه زرینش در خیمه منگر		که در اندرون بوریایی ندارد
به عمری از آن خلوتی دست ندهد		که بیرون از این خیمه جایی ندارد
به نادر اگر بازی راست بازد		نباشد که با آن دغایی ندارد
نیاید به سنگی در انگشت پایی		که تا او درو دست و پایی ندارد
به معشوق نتوان گرفتن کسی را		که تا اوست با کس وفایی ندارد
بکش انوری دست از خوان گیتی		چنین چرب و شیرین ابایی ندارد

 

[.ARMIN]

بتی دارم که یک ساعت مرا بی‌غم بنگذارد		غمی کز وی دلم بیند فتوح عمر پندارد
نصیحت‌گو مرا گوید که برکن دل ز عشق او		نمی‌داند که عشق او رگی با جان من دارد
دلم چون آبله دارد دگر عشق فدا بر کف		مگر از جان به سیر آمد دلم کش باز می‌خارد
مرا گوید بیازارم اگر جان در غمم ندهی		چگویی جان بدان ارزد که او از من بیازارد
نتابم روی از او هرگز اگرچه در غم رویش		مرا چرخ کهن هردم بلایی نو به روی آرد

 

[.ARMIN]

عشقم این بار جهان بخواهد برد		برد نامم نشان بخواهد برد
در غمت با گران رکابی صبر		دل ز دستم عنان بخواهد برد
موج طوفان فتنه‌ی تو نه دیر		عافیت از جهان بخواهد برد
نرگس چشم و سرو قامت تو		زینت بوستان بخواهد برد
رخ و دندان چو مه و پروینت		رونق آسمان بخواهد برد
با همه دل بگفته‌ام که مرا		غم عشق تو جان بخواهد برد
من خود اندر میانه می‌بینم		که زمان تا زمان بخواهد برد
چه کنم گو ببر گر او نبرد

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.