شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

بی تو نکردیم به جایی نشست		با تو نشستیم به هر جا که هست
صورت خوب از چه به گیتی بسیست		چشم مرا مثل تو صورت نبست
لاف نخستین «بلی» می‌زنم		روز نخستین که تو گویی:«الست»
زلف سیه را به ازان می‌شکن		ورنه بسی دل که بخواهد شکست
موی برست از کف امید ما		وز کف موی تو نخواهیم رست
هر که کند گوش به گفتار تو		بس که به گفتار بخواهد نشست
ای که ز من صبر طلب میکنی		خود چو منی را چه بر آید ز دست؟
پند، که بی‌باده‌ی صافی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست		ساقی، می شبانه بیاور، که روز ماست
در باغ شد شکفته به هر جانبی گلی		فریاد عندلیب ز هر جانبی بخاست
تا پیش شاخ گل ننشینی، قدح به دست		آشوب بلبلان بندانی که: از کجاست؟
هر دم بنفشه‌وار فرو می‌روم به خود		از فکر جام لاله که: خالی ز می چراست؟
شاهد، بسوز عود، که خواهیم عیش کرد		مطرب، بساز عود، که خواهیم عذر خواست
جز عشق هر هوس که پزی زین سپس، هدر		جز عیش هر عمل که کنی بعد ازین، هباست
من عمر خود به عمر گل اندر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آن زخم، که از تو بر دل ماست		مشنو که: به مرهمی توان کاست
کی وعده وفا کنی تو امروز؟		کامروز ترا هزار فرداست
زلفت، که به کژ روی بر آمد		با ما به وفا کجا شود راست؟
دریاب، که دست ما فرو بست		این فتنه، که از سر تو برخاست
یک روز گرم به پرسش آیی		عذرت نتوان به سالها خواست
عشق و لب لعلت، این چه سوزست		عقل و سر زلفت، این چه سود است؟
آرایش عالم از رخ تست		مشاطه رخت چه داند آراست؟
مطرب، بنواز نوبتی خوش

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

این همه پروانها، سوخته از چپ و راست		شمع شب ما بود، راه شبستان کجاست؟
شحنه اگر دوست بود، این همه بیداد چیست؟		وین همه آشوب چه؟ گر ملک از شهر ماست
چون نپسندد جفا نرگس سرمست یار؟		کز قبل او ستم وز طرف ما رضاست
دلبر اگر می‌کند گوش به فریاد ما		زین ستم و داوری داد نخواهیم خواست
مطرب مجلس بگفت از لب او نکته‌ای		هوش حریفان ببرد، شور ز مستان بخاست
جمله به یاد رخش خرقه در انداختند		گر چه ازان خرقها پیرهن ما قباست
در شب دیجور غم پرتو شمعی چنین

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

پیراهن ار ز یاسمن و گل کند رواست		آن سرو لاله چهره، که در غنچه‌ی قباست
خلقی، چو طرف، بر کمرش بسته‌اند دل		وین دولت از میانه ببینیم تا کراست؟
کرد از هوای خویش دلم گرم ذره‌وار		آن آفتاب روی، که بر بام این سراست
بر خاک پای او چه غم؟ ار صد هزار پی		آب رخم بریخت، که خون منش بهاست
چشمش چه ساحریست؟ که شرطی ز دشمنی		با من رها نکرد و همان دوستی بجاست
با من، دلا، گر سخن آن دهان مگوی		من بر شنیده‌ام سخن او، دهان کجاست؟
در جان اوحدی اگر او ناوکی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

کار ما امروز زان رخ با نواست		شکر ایزد کان مخالف گشت راست
گر چه یک چند از وفاداری بجست		هم چنان وقت وفا داری بجاست
عارض او در خم زلف چو مار		آرزویی در دهان اژدهاست
عیب نتوان کرد اگر روزی دو، دوست		روی میپیچد، که دشمن در قفاست
نام او بیگانه قاصد کرده‌ام		ورنه می‌دانم که با جان آشناست
یک دم از دستش نمی‌دانیم داد		گر چه دستش دایم اندر خون ماست
آنکه او را دور کرد از من چه کرد؟		چون ز مهر او سر مویی نکاست

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

مدتی شد تا دل ما صورت آن سرو راست		دوست میدارد، ولیکن زهره‌ی گفتن کراست؟
روی او در حسن چون ما هست، می‌گویم تمام		قد او در لطف چون سروست، بنمودیم راست
گر زبان در کام من شیرین شود چون نام او		بر زبانم رانم، سرم در معرض اندیشهاست
ای زبان، بگذر، که نام پاک او از بس شرف		در ضمیرم گر بگردد، هم نپندارم رواست
اوحدی گر مهر او ورزی،بنه گردن به جور		بیدقی را زودتر باید زدن کوشاه خواست
عاشق و درویشی اینجا، در دعا و صبر کوش		چاره‌ی عاشق صبوری، کار درویشان دعاست

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

باز مخمورم، کجا شد ساقی؟ آن ساغر کجاست؟		تشنگان عشق را آن آب چون آذر کجاست؟
همچو چشم خویش ساقی م**س.ت می‌دارد مرا		ما کجاییم، ای مسلمانان، و آن کافر کجاست؟
آن چنان خواهم درین مجلس ز مستی خویش را		کز خرابی باز نشناسم که: راه در کجاست؟
خلق می‌گویند: زهد و عشق با هم راست نیست		ما به ترک زهد گفتیم، این حکایت بر کجاست؟
ای که گفتی: از سر و سامان بیندیش و منوش		باده، بادست این سخن، سامان چه باشد؟ سر کجاست؟
محتسب بر گاو مستان را فضیحت می‌کند		ما به مستی خود فضیحت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

یارب، این مهمان چون ماه از کجاست؟		وین سپاه کیست و آن شاه از کجاست؟
عکس خورشیدی چنان بالا بلند		بر چنین دیوار کوتاه از کجاست؟
گر ز مرغ جان به شاخ دل رسید		غلغل «انی انا الله» از کجاست؟
دل درین وادی ز تاریکی بسوخت		سوی آن آتش بگو راه از کجاست؟
گرنه خونریزیست این فریاد چیست؟		ورنه بیدادست این آه از کجاست؟
اندرین خرگاه می‌گویند: هست		خوبرویی، راه خرگاه از کجاست؟
اوحدی را پادشاهی بنده خواند		مفلسی را دیگر این جاه از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای نسیم صبح دم، یارم کجاست؟		غم ز حد بگذشت، غم‌خوارم کجاست؟
وقت کارست، ای نسیم، از کار او		گر خبر داری، بگو دارم، کجاست؟
خواب در چشمم نمی‌آید به شب		آن چراغ چشم بیدارم کجاست؟
بر در او از برای دیدنی		بارها رفتم، ولی بارم کجاست؟
دوست گفت: آشفته گرد و زار باش		دوستان آشفته و زارم، کجاست؟
نیستم آسوده از کارش دمی		یارب، آن، آسوده از کارم کجاست؟
تا به گوش او رسانم حال خویش		نالهای اوحدی‌وارم کجاست؟