شعرکده غمکده

.ARMIN · 25/2/20

نوبهارست و چمن خرم و گلزار اینجاست		ارم دیده و آرام دل زار اینجاست
بر سر خار چمن روی بمالیم چو گل		گر بدانیم که باز آن گل بی‌خار اینجاست
تن از آنجا نشکیبد، دلم اینجا چون نیست		دلم آنجا ننشیند، که مرا یار اینجاست
عجب ار تا به ابد روی رهایی بیند		این دل خسته که محبوس و گرفتار اینجاست
شکرم زان لب و سیب از رخ و نار از سینه		نفرستاد، چو دانست که: بیمار اینجاست
اگرم نیز بگوید که: دل خویش ببر		روی آوردن او نیست، که دلدار اینجاست
روی آن نیست که: این...

.ARMIN · 25/2/20

نهان از نهان کیست؟ دلدار ماست		برون از جهان چیست؟ بازار ماست
به دستم ز باغ جهان گل مده		که بی‌روی آن نازنین خار ماست
اگر مقبلی هست،در بند اوست		وگر مشکلی هست، در کار ماست
بر ما بجز نام آن رخ مگوی		که او قبله‌ی چشم بیدار ماست
ندیدی رخش را، ز ما هم مپرس		بدیدی، چه حاجت به گفتار ماست؟
چو پندار باشی ز دلدار دور		که دوری هم از پیش پندار ماست
در آن مصر اگر شرمساری بریم		ازین صاع باشد، که دربار ماست
ز نار غم...

.ARMIN · 25/2/20

روزه‌داران را هلال عید ابروی شماست		شب نشینان را چراغ از پرتو روی شماست
ماه زنگی نسبت رومی رخ شاهی نسب		بنده آن چشم ترک و زلف هندوی شماست
مشک چینی را ز غیرت بر نمی‌آید نفس		زان دم عنبر، که در دام دو گیسوی شماست؟
این که می‌آید دم صبحست یا باد ختن؟		یا نسیم روضه‌ی فردوس؟ یا بوی شماست؟
از بهشت ار شاهدی خیزد شما خواهید بود		در جهان ار جنتی باشد سر کوی شماست
سوختیم از مهرتان، هم سایه‌ای می‌افگنید		کندرین همسایه میل خاطری سوی شماست
حال محنتهای من...

.ARMIN · 25/2/20

تا زنده‌ایم، یاد لبش بر زبان ماست		ذکرش دوای درد دل ناتوان ماست
گر فتنه می‌شویم بر آن روی، طرفه نیست		زیرا که یار فتنه‌ی آخر زمان ماست
گیرم که مهر او ز دل خود برون برم		این درد را چه چاره؟ که در مغز جان ماست
از ما مپرس: کاتش دل تا چه غایتست؟		از آب دیده پرس، که او ترجمان ماست
انصاف، حیف نیست که باری نمی‌دهد؟		شاخی چنین شگرف، که در بوستان ماست
مشکل رها کند که : بگوییم حال خویش		بندی، که از محبت او بر زبان ماست
ای اوحدی، ز غیر شکایت چه...

.ARMIN · 25/2/20

لاله افیون در ش*ر..اب انداختست		نرگس و گل را خراب انداختست
از ریاحین چرخ در ناف زمین		نافهای مشک ناب انداختست
نغمه‌ی شیرین مرغان سحر		شور در مستان خواب انداختست
عندلیب از عشق گل در بوستان		ناله‌ی چنگ و رباب انداختست
شرم بادا لاله را! تا از چه روی		پیش ترک من نقاب انداختست؟
بر سر خوان غمش در هر طرف		از دل بریان کباب انداختست
ترک من تیری نیندازد خطا		خود چه گفتم؟ کی صواب انداختست؟
سرو مرد قامت او نیست،...

.ARMIN · 25/2/20

آن ترک پری چهره، که مانند فرشتست		یارب، گل پاکش ز چه ترکیب سرشتست؟
انصاف توان داد که: با لطف وجودش		بنیاد وجود دگران از گل و خشتست
زین بیش مده وعده به فردای بهشتم		کامروز به نقد از رخ او خانه بهشتست
با قامت او هر که نشاند پس ازین سرو		بسیار کند سرزنش آن سرو که کشتست
گفتم که: بگویم به کسی درد دل خویش		از خود به جهان یک دل بی‌درد نهشتست
جان را نبود قیمت و دل چیست بر او؟		کس نام چنین ها نتوان برد، که زشتست
ای اوحدی، از سر بنهی بر خط او نه

...

.ARMIN · 25/2/20

دلم ز هر دو جهان مهر پروریده‌ی تست		تنم به دست ستم پیرهن دریده‌ی تست
ز حسرت دهنت جان من رسید به لب		خوشا کسی که دهانش به لب رسیده‌ی تست!
گزیده‌ی دو جهانی بسان طالع سعد		غلام طالع آنم که بر گزیده‌ی تست
ز سرکشی غرضت گر همین ستمکاریست		تو سرمکش، که دلم خود ستم کشیده‌ی تست
دلم چو خال تو در خون، چو زلفت اندر تاب		ز بوی آن خط مشکین نودمیده‌ی تست
فغان این دل مجروح تیر خورده‌ی من		ز دست غمزه‌ی ترک کمان کشیده‌ی تست
بدیدمت: همه را کرده‌ای ز بند...

.ARMIN · 25/2/20

آن فروغ لاله‌ی یا برگ سمن، یا روی تست؟		آن بهشت عدن، یا باغ ارم، یا کوی تست؟
آن کمان چرخ، یا قوس و قزح، یا شکل نون		یا مه نو، یا هلال وسمه، یا ابروی تست؟
آن بلای سینه، یا آشوب دل، یا رنج جان		یا جفای چرخ، یا جور فلک، یا خوی تست؟
آن کمند مهر، یا زنجیر غم، یا بند عشق		یا طناب شوق، یا دام بلا، یا بوی تست؟
آن تن من، یا وجود اوحدی ، یا خاک راه		یا سگ در، یا غلام خواجه، یا هندوی تست؟

.ARMIN · 25/2/20

عالمی را دشمنی با من ز بهر روی تست		لیکن از دشمن نمی‌ترسم، که میلم سوی تست
چاره‌ی دل در فراقت جز جگر خوردن نبود		وین جگر خوردن که می‌بینم هم از پهلوی تست
سال عمرم بر مهی شد صرف و آن مه عارضت		روز عیشم بر شبی شد خرج و آن شب موی تست
بر نمی‌دارم ز زانو سر به حق دوستی		تا نگه کردم سر زلفت که بر زانوی تست
گفته‌ای: مشکل برآید کام ازین طالع ترا		مشکلی در طالع من نیست، مشکل خوی تست
بر دل بیچارگان امروز هر زخمی که هست		زان کمان سخت می‌آید که بر بازوی تست

...

.ARMIN · 25/2/20

بنگرید این فتنه را کز نو پدیدار آمدست		خلق شهری از دل و جانش خریدار آمدست
باغ رویش را ز چاه غبغبست امسال آب		زان سبب سیب زنخدانش به از پار آمدست
نقد هر خوبی که در گنج ملاحت جمع بود		یک به یک در حلقه‌ی آن زلف چون مار آمدست
بارها جان عزیز خویش را در پای او		پیشکش کردیم و اندر پیش او خوار آمدست
بوسه‌ای زان لعل بربودیم و آسان گشت کار		گر چه بر طبع حسودان نیک دشوار آمدست
گر به کار ما نظر کرد او چه باشد؟ سالها		خون دل خوردیم تا امروز در کار آمدست

...

شعرکده غمکده

گزینه‌های بیشتر

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده ** غمکده **

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده غمکده