شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است		سلطان جهانم به چنین روز غلام است
گو شمع میارید در این جمع که امشب		در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است
در مذهب ما باده حلال است ولیکن		بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
گوشم همه بر قول نی و نغمه چنگ است		چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است
در مجلس ما عطر میامیز که ما را		هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است
از چاشنی قند مگو هیچ و ز شکر		زان رو که مرا از لب شیرین تو کام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

به کوی میکده هر سالکی که ره دانست		دری دگر زدن اندیشه تبه دانست
زمانه افسر رندی نداد جز به کسی		که سرفرازی عالم در این کله دانست
بر آستانه میخانه هر که یافت رهی		ز فیض جام می اسرار خانقه دانست
هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند		رموز جام جم از نقش خاک ره دانست
ورای طاعت دیوانگان ز ما مطلب		که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست
دلم ز نرگس ساقی امان نخواست به جان		چرا که شیوه آن ترک دل سیه دانست
ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم		چنان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

صوفی از پرتو می راز نهانی دانست		گوهر هر کس از این لعل توانی دانست
قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس		که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست
عرضه کردم دو جهان بر دل کارافتاده		بجز از عشق تو باقی همه فانی دانست
آن شد اکنون که ز ابنای عوام اندیشم		محتسب نیز در این عیش نهانی دانست
دلبر آسایش ما مصلحت وقت ندید		ور نه از جانب ما دل نگرانی دانست
سنگ و گل را کند از یمن نظر لعل و عقیق		هر که قدر نفس باد یمانی دانست
ای که از دفتر عقل آیت عشق آموزی

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

روضه خلد برین خلوت درویشان است		مایه محتشمی خدمت درویشان است
گنج عزلت که طلسمات عجایب دارد		فتح آن در نظر رحمت درویشان است
قصر فردوس که رضوانش به دربانی رفت		منظری از چمن نزهت درویشان است
آن چه زر می‌شود از پرتو آن قلب سیاه		کیمیاییست که در صحبت درویشان است
آن که پیشش بنهد تاج تکبر خورشید		کبریاییست که در حشمت درویشان است
دولتی را که نباشد غم از آسیب زوال		بی تکلف بشنو دولت درویشان است
خسروان قبله حاجات جهانند ولی		سببش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است		بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما		به دست باش که خیری به جای خویشتن است
به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع		شبان تیره مرادم فنای خویشتن است
چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل		مکن که آن گل خندان برای خویشتن است
به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج		که نافه‌هاش ز بند قبای خویشتن است
مرو به خانه ارباب بی‌مروت دهر		که گنج عافیتت در سرای خویشتن است
بسوخت حافظ و در شرط عشقبازی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است		وز پی دیدن او دادن جان کار من است
شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز		هر که دل بردن او دید و در انکار من است
ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو		شاهراهیست که منزلگه دلدار من است
بنده طالع خویشم که در این قحط وفا		عشق آن لولی سرمست خریدار من است
طبله عطر گل و زلف عبیرافشانش		فیض یک شمه ز بوی خوش عطار من است
باغبان همچو نسیمم ز در خویش مران		کب گلزار تو از اشک چو گلنار من است
شربت قند و گلاب از لب یارم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

روزگاریست که سودای بتان دین من است		غم این کار نشاط دل غمگین من است
دیدن روی تو را دیده جان بین باید		وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است
یار من باش که زیب فلک و زینت دهر		از مه روی تو و اشک چو پروین من است
تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد		خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است
دولت فقر خدایا به من ارزانی دار		کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است
واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش		زان که منزلگه سلطان دل مسکین من است
یا رب این کعبه مقصود تماشاگه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

منم که گوشه میخانه خانقاه من است		دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک		نوای من به سحر آه عذرخواه من است
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله		گدای خاک در دوست پادشاه من است
غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست		جز این خیال ندارم خدا گواه من است
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی		رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
از آن زمان که بر این آستان نهادم روی		فراز مسند خورشید تکیه گاه من است
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است		ببین که در طلبت حال مردمان چون است
به یاد لعل تو و چشم م**س.ت میگونت		ز جام غم می لعلی که می‌خورم خون است
ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو		اگر طلوع کند طالعم همایون است
حکایت لب شیرین کلام فرهاد است		شکنج طره لیلی مقام مجنون است
دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است		سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است
ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی		که رنج خاطرم از جور دور گردون است
از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

خم زلف تو دام کفر و دین است		ز کارستان او یک شمه این است
جمالت معجز حسن است لیکن		حدیث غمزه‌ات سحر مبین است
ز چشم شوخ تو جان کی توان برد		که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشم سیه صد آفرین باد		که در عاشق کشی سحرآفرین است
عجب علمیست علم هیت عشق		که چرخ هشتمش هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد		حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کید زلفش ایمن		که دل برد و کنون دربند دین است