شعرکده غمکده

.ARMIN · 1/3/20

خیال روی تو در هر طریق همره ماست		نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست
به رغم مدعیانی که منع عشق کنند		جمال چهره تو حجت موجه ماست
ببین که سیب زنخدان تو چه می‌گوید		هزار یوسف مصری فتاده در چه ماست
اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد		گناه بخت پریشان و دست کوته ماست
به حاجب در خلوت سرای خاص بگو		فلان ز گوشه نشینان خاک درگه ماست
به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است		همیشه در نظر خاطر مرفه ماست
اگر به سالی حافظ دری زند بگشای		که سال‌هاست...

.ARMIN · 1/3/20

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل م**س.ت		صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست
اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود		ببین که جام زجاجی چه طرفه‌اش بشکست
بیار باده که در بارگاه استغنا		چه پاسبان و چه سلطان چه هوشیار و چه م**س.ت
از این رباط دودر چون ضرورت است رحیل		رواق و طاق معیشت چه سربلند و چه پست
مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج		بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست
به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش		که نیستیست سرانجام هر کمال که هست
شکوه آصفی و اسب باد و منطق...

.ARMIN · 1/3/20

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و م**س.ت		پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست
نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان		نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست
سر فرا گوش من آورد به آواز حزین		گفت ای عاشق دیرینه من خوابت هست
عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند		کافر عشق بود گر نشود باده پرست
برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر		که ندادند جز این تحفه به ما روز الست
آن چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم		اگر از خمر بهشت است وگر باده م**س.ت
خنده جام می و زلف گره گیر...

.ARMIN · 1/3/20

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست		مس.ت از می و میخواران از نرگس مستش مس.ت
در نعل سمند او شکل مه نو پیدا		وز قد بلند او بالای صنوبر پست
آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست		وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست
شمع دل دمسازم بنشست چو او برخاست		و افغان ز نظربازان برخاست چو او بنشست
گر غالیه خوش بو شد در گیسوی او پیچید		ور وسمه کمانکش گشت در ابروی او پیوست
بازآی که بازآید عمر شده حافظ		هر چند که ناید باز تیری که بشد از شست

.ARMIN · 1/3/20

به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست		که مونس دم صبحم دعای دولت توست
سرشک من که ز طوفان نوح دست برد		ز لوح سینه نیارست نقش مهر تو شست
بکن معامله‌ای وین دل شکسته بخر		که با شکستگی ارزد به صد هزار درست
زبان مور به آصف دراز گشت و رواست		که خواجه خاتم جم یاوه کرد و بازنجست
دلا طمع مبر از لطف بی‌نهایت دوست		چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست
به صدق کوش که خورشید زاید از نفست		که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست
شدم ز دست تو شیدای کوه و دشت و هنوز

...

.ARMIN · 1/3/20

ما را ز خیال تو چه پروای ش*ر..اب است		خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است
گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست		هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است
افسوس که شد دلبر و در دیده گریان		تحریر خیال خط او نقش بر آب است
بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود		زین سیل دمادم که در این منزل خواب است
معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن		اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است
گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید		در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است
سبز است در و دشت بیا تا...

.ARMIN · 1/3/20

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست		راه هزار چاره گر از چار سو ببست
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان		بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو		ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست
ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریخت		این نقش‌ها نگر که چه خوش در کدو ببست
یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم		با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع		بر اهل وجد و حال در های و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل...

.ARMIN · 1/3/20

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است		یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است
تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد		هر دلی از حلقه‌ای در ذکر یارب یارب است
کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف		صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است
شهسوار من که مه آیینه دار روی اوست		تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است
عکس خوی بر عارضش بین کفتاب گرم رو		در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است
من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می		زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است
اندر آن...

.ARMIN · 1/3/20

خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست		گشاد کار من اندر کرشمه‌های تو بست
مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند		زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست
ز کار ما و دل غنچه صد گره بگشود		نسیم گل چو دل اندر پی هوای تو بست
مرا به بند تو دوران چرخ راضی کرد		ولی چه سود که سررشته در رضای تو بست
چو نافه بر دل مسکین من گره مفکن		که عهد با سر زلف گره گشای تو بست
تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال		خطا نگر که دل امید در وفای تو بست
ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت

...

.ARMIN · 1/3/20

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است		چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است
جانا به حاجتی که تو را هست با خدا		کخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است
ای پادشاه حسن خدا را بسوختیم		آخر سال کن که گدا را چه حاجت است
ارباب حاجتیم و زبان سال نیست		در حضرت کریم تمنا چه حاجت است
محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست		چون رخت از آن توست به یغما چه حاجت است
جام جهان نماست ضمیر منیر دوست		اظهار احتیاج خود آن جا چه حاجت است
آن شد که بار منت ملاح بردمی

...

شعرکده غمکده

گزینه‌های بیشتر

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده ** غمکده **

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده غمکده