شعرکده غمکده

.ARMIN · 3/3/20

.ARMIN · 3/3/20

.ARMIN · 3/3/20

زخم زمانه را در مرهم پدید نیست		دارو بر آستانه‌ی عالم پدید نیست
در زیر آبنوس شب و روز هیچ دل		شمشادوار تازه و خرم پدید نیست
هرک اندرون پنجره‌ی آسمان نشست		از پنجه‌ی زمانه مسلم پدید نیست
ای دل به غم نشین که سلامت نهفته ماند		وی جم به ماتم آی که خاتم پدید نیست
دردا که چنگ عمر شد زا ساز و بدتر آنک		سرنای گم به بوده‌ی ماتم پدید نیست
خاقانیا دمی که وبال حیات توست		در سینه کن به گور که همدم پدید نیست

.ARMIN · 3/3/20

زخم زمانه را در مرهم پدید نیست		دارو بر آستانه‌ی عالم پدید نیست
در زیر آبنوس شب و روز هیچ دل		شمشادوار تازه و خرم پدید نیست
هرک اندرون پنجره‌ی آسمان نشست		از پنجه‌ی زمانه مسلم پدید نیست
ای دل به غم نشین که سلامت نهفته ماند		وی جم به ماتم آی که خاتم پدید نیست
دردا که چنگ عمر شد زا ساز و بدتر آنک		سرنای گم به بوده‌ی ماتم پدید نیست
خاقانیا دمی که وبال حیات توست		در سینه کن به گور که همدم پدید نیست

.ARMIN · 3/3/20

چه آفتی تو که کمتر غم تو هجران است		چه گوهری تو که کمتر بهای تو جان است
جهان حسن تو داری به زیر خاتم زلف		تو راست معجزه و نام تو سلیمان است
از آن زمان که تو را نام شد به خیره کشی		زمانه از همه خونریزها پشیمان است
بر آن دیار که باد فراق تو بگذشت		به هر کجا که کنی قصد قصر ویران است
شکست روزم در شب چه روز امید است		گذشت آب من از سرچه جای دامان است
ز وصل گوئی کم گوی، آن مرا گویند		مرا ز درد چه پروای وصل هجران است

.ARMIN · 6/3/20

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست		می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست
نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت		وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست
چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد		این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست
باده نوشی که در او روی و ریایی نبود		بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست
ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق		آن که او عالم سر است بدین حال گواست
فرض ایزد بگذاریم و به کس بد نکنیم		وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست
چه شود گر من و تو...

.ARMIN · 6/3/20

ای غره ماه از اثر صنع تو غرا		وی طره شب از دم لطف تو مطرا
نوک قلم صنع تودر مبدا فطرت		انگیخته برصفحه‌ی کن صورت اشیا
سجاده نشینان نه ایوان فلک را		حکم تو فروزنده قنادیل زوایا
هم رازق بی ریبی و هم خالق بی عیب		هم ظاهر پنهانی و هم باطن پیدا
مامور تو از برگ سمن تا بسمندر		مصنوع تو از تحت ثری تا بثریا
توحید تو خواند بسحر مرغ سحر خوان		تسبیح تو گوید بچمن بلبل گویا
برقله‌ی کهسار زنی بیرق خورشید		برپرده‌ی زنگار کشی پیکر جوزا

...

.ARMIN · 6/3/20

صل علی محمد دره تاج الاصطفا		صاحب جیش الاهتدا ناظم عقد الاتقا
بلبل بوستان شرع اختر آسمان دین		کوکب دری زمین دری کوکب سما
تاج ده پیمبران باج ستان قیصران		کارگشای مرسلین راهنمای انبیا
سید اولین رسل مرسل آخرین زمان		صاحب هفتمین قرآن خواجه‌ی هشتمین سرا
طیب طیبه آستان طایر کعبه آشیان		گوهر کان لامکان اختر برج کبریا
منهدم از عروج او قبه‌ی قصر قیصران		منهزم از خروج او خسرو خطه‌ی خطا
روی تو قبله‌ی ملک کوی تو کعبه فلک		مختلف تو قد هلک معتقد تو...

.ARMIN · 6/3/20

ای صبح صادقان رخ زیبای مصطفی		وی سرو راستان قد رعنای مصطفی
آئینه‌ی سکندر و آب حیات خضر		نور جبین و لعل شکر خای مصطفی
معراج انبیا و شب قدر اصفیا		گیسوی روز پوش قمرسای مصطفی
ادریس کو معلم علم الهی است		لب بسته پیش منطق گویای مصطفی
عیسی که دیر دایر علوی مقام اوست		خاشاک روب حضرت اعلی مصطفی
بر ذروه دنا فتدلی کشیده سر		ایوان بارگاه معلای مصطفی
وز جام روح‌پرور ما زاغ گشته م**س.ت		آهوی چشم دلکش شهلای مصطفی
خیاط کارخانه‌ی لو...

.ARMIN · 6/3/20

طوبی لک ای پیک صبا خرم رسیدی مرحبا		بالله قل لحاشتی ما بال رکب قد سری
یاران برون رفتند و من در بحرخون افتاده‌ام		طرفی علی هجرانهم تبکی و ما تغنی البکا
بار سفر بستند و من چون صید وحشی پای بند		ساروا و من آماقنا اجروا ینا بیع الدما
افتان و خیزان میروم تاکی رسم در کاروان		و الرکب قد ساروا الی الایحاد و الحادی حدا
محمل برون بردند و من چون ناقه میراندم ز پی		قلبی هوی فی هوة و الدهر، ملق فی الهوی
چون تیره نبود روز من کز آه عالم سوز من		مد الغمام سرادقا اعلی شماریخ الذری

...

شعرکده ** غمکده **