شاعرغیرپارسی اشعار اورهان ولی شاعر ترکیه ای

[Camila]

رقابتی همیشگی است
میان من و
آن شمع کوچک اتاق عشق ‏بازی ‏‏مان
امشب من زودتر تمام می‏ شوم
یا آن شمع ؟

 

[Camila]

زنان زیبا فکر می کنند
اشعار عاشقانه ام برای آن هاست
اما چه عذابی است می بینم
شعر می گوییم
تا بیکار نباشم

 

[Camila]

از شر یه عشق قدیمی خلاص شدم
دیگه زنا همه شون خوشگل اند
پیرهنم تازه است
حموم کردم
اصلاح کردم
صلح برقرار شده
بهار از را رسیده
آفتاب سر زده
اومدم تو کوچه ، آدما همه راحت
منم همین طور

 

[Camila]

منى که هر اردیبهشت
یک سال جوان تر
و هر بهار
کمى بیشتر عاشق مى شوم

 

[Camila]

آن ها که تنها زندگی نکرده اند
نمی فهمند
که سکوت
چگونه آدم را می ترساند
چگونه آدم با خودش حرف می زند
نمی فهمند که آدم
چگونه به سمت آینه ها می دود
در آرزوی دیدن یک همدم

 

[Camila]

در برابر آینه یک جور زیبایی
در رختخواب جورِ دیگر
گوش به شایعات نده
سرمه بر چشمانت بزن
گرگ و میش غروب به قهوه‌خانه بیا
تا دل حسودان بسوزد
مردم حرفشان را خواهند زد
خیالت نباشد
مگر عاشق نیستیم ما ؟

 

[Camila]

گر گریه کنم صدایم را خواهید شنید
لا به لای مصراع‌های شعرم
آیا می‌توانید لمس کنید
اشک‌هایم را
با دست‌هایتان ؟

از زیبایی ترانه‌ها وُ
بی کفایت بودن کلمه‌ها
بی خبر بودم
پیش از آن که به این درد دچار شوم

جایی هست ، می‌دانم
که می‌توان هر چیزی را به زبان آورد
خیلی نزدیک شده ام ، حسش می‌کنم
اما توان گفتنش را ندارم

 

[Camila]

انگار همین لحظه از دریا بیرون آمده است
لب ها و موهایش تا دم سحر
بوی دریا می دادند
سینه ی افتان و خیزانش
مثل موج دریا
می دانستم فقیر است
اما همیشه که نمی توان از فقر صحبت کرد
در گوشم آرام
ترانه هایی از عشق خواند
که می داند در زندگی اش ، در نبردش با دریا
چه آموخته
چه اندوخته
پهن کردن تور ماهیگیری
جمع کردن آن
دستانش را در دست هایم گذاشت
تا ماهی خاردار را یاد آورم
آن شب در چشمانش دیدم
دریایی برآمده از دریا
در موهایش
موجی سوار بر موج
و من حیران
به این سو و آن سو رفتم
در دنیای رویاها

 

[Camila]

مرا زیبا به یاد بیار
این ها ، آخرین سطرهای من است
فرض کن که من
رویایی بودم
که از زندگی تو گذر کردم
و یا بارانی بودم
که سیلاب شدم در کوچه های تان
سپس خاک ، آب را کشید و
من محو شدم
شاید هم خوابی زیبا بودم
تو بیدار شدی و من رفته بودم

مرا زیبا به یاد بیار
زیرا من تو را آن گونه که هستی
دوست داشتم
من ، آخرین دوست تو
آخرین رازدار تو بودم که در آغوشم گریستی
و هیچ وقت ، کاستی های ات را
به رویت نیاوردم
رنجیده خاطر شدم
اما سرزنش ات نکردم

مرا زیبا به یاد بیار
نامه هایی برایت نوشتم
شعرهایی برایت سرودم ، هر شب
که هنوز خیلی از آن ها را نخوانده ای
ثواب و عذابش ماند برای من
بی صدا از کنارت رفتم
و تو نیز مانند دیگران ، به رفتنم پی نبردی

مرا زیبا به یاد بیار
برای تو
شب های به یاد ماندنی باقی گذاشته ام...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Camila]

روزهایی که
سودای عشق
در سر داشتم
عادت به نوشتن شعر
نداشتم

با این حال
زیباترین شعرم را
روزی نوشتم
که عاشق اش بودم

از این رو
شعرم را
اولین بار
برای او خواهم خواند