شاعر‌پارسی اشعار شفیعی کدکنی

[« «N¡lOo£aR»»]

از زلزله و عشق خبر کَس ندهَد

آن لحظه خَبر شوی که ویران شُده ای...

#شفیعی_کدکنی
〽️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

⚜

دشوارترین شکنجه این بود

که ما یک به یک

به درون خویش تبعید شدیم!

#شفیعی_کدکنی

⚜

 

[« «N¡lOo£aR»»]

⚜
دیری
به شوق دیدنِ فَردا
گریستم

فردا، چو شُد،
به حسرت دیروز
زیستم....

#شفیعی_کدکنی
⚜

 

[« «N¡lOo£aR»»]

ای نگاهت خنده مهتاب ها
بر پرند ِ رنگ رنگ ِ خواب ها

ای صفای جاودان ِهرچه هست
باغ ها ، گل ها ، سحر ها ، آب ها

ای نگاهت جاودان افروخته
شمع ها ، خورشیدها ، مهتاب ها

ای طلوع بی زوال آرزو
در صفای روشنی محراب ها

ناز نوشینی تو و دیدار توست
خنده مهتاب در مرداب ها

در خرام نازنینت جلوه کرد
رقص ماهی ها و پیچ و تاب ها

#شفیعی_کدکنی

 

[« «N¡lOo£aR»»]

اگر می شد صدا را دید
چه گل هایی

چه گل هایی
که از باغ صدای تو

به هر آواز می شد چید
اگر می شد صدا را دید...

#شفیعی_کدکنی

 

[« «N¡lOo£aR»»]

مردم از درد و به گوش توفغانم نرسید
جان ز کف رفت و به لب راز نهانم نرسید

گرچه افروختم و سوختم و دود شدم
شکوه از دست تو هرگز به زبانم نرسید

#شفیعی_کدکنی

 

[« «N¡lOo£aR»»]

چون صاعقه در کوره
بی صبری ام امروز

از صبح که برخاسته ام،
ابری ام امروز....

#شفیعی_کدکنی

 

[« «N¡lOo£aR»»]

دیريست
به شوق دیدن فردا،
گریستم

فردا، چو شد،
به حسرت دیروز
زیستم....

#شفیعی_کدکنی

 

[« «N¡lOo£aR»»]

آخرین روزهای اسفند است
از سرِ شاخِ این برهنه چنار
مرغکی با ترنمی بیدار
می زند نغمه
نیست معلومم
آخرین شکوه از زمستان است
یا نخستین ترانه های بهار..

#شفیعی_کدکنی

 

[Najva❁]

گـنـجـایـش دیگـــری نـدارد دل مــن

هـمـچـون قـــدح ش‍ـــراب، لبـریـز تــوام ...

#شفیعی_کدکنی