عاشقانه‌ها عاشقانه‌های مرجان امیری

[ASaLi_Nh8ay]

با عشق آمدی ...
پای کوبان...
رویاگونه...
پر آوازه ...
عالم گیر شد عشقت...
عاشقانه سرودی...
در نامه هایت ....
و بارها در گوشم ....
زندگی کردیم هم را
درشبی بارانی... چه سیل مانند
ویرانم کردی ....
ناباورانه ...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

مرا اینگونه میخواهی » تو آیا ؟؟؟
تکه پاره های دلم را دیده ای » تو آیا ؟؟؟
سوز جگرم را...
روان لرزانم را....
قدم های بی جانم را...
آتش وجودم را با کدامین باران خاموش خواهی کرد ؟؟؟​

 

[ASaLi_Nh8ay]

شگفت انگیز است...
چرخه زندگی را می گویم .
حیرت آور است !!!
آنچه هست " آنچه نیست !!!
هر چند مشغله هایم کم نیست...
باز می اندیشم ... زمان هم' کم نیست *
پرسش های بسیاری از "ماهیت ' بودن ها ؟؟؟
و "نبودن هایی که فلسفه شدند...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

عالم گیر شد عشقت...
عاشقانه سرودی...
در نامه هایت ....
و بارها در گوشم ....
زندگی کردیم هم را
درشبی بارانی... چه سیل مانند
ویرانم کردی ....​

 

[ASaLi_Nh8ay]

من از برای تو می سرایم زِ هستی به روی برگ
گویا به خوابم "تمام هستی نشسته بر چشمان تو

هـر کو نـظر کنم مـاهی به سالی بر نـگاه تـو
گویا که خـوابی، من توتیایم به خط چشمان تـو​

 

[ASaLi_Nh8ay]

آن " کهن دیرینه" یار عزیز...
وه " که خواهم خواند با سوز و گداز...
که کجایی " ای یار "
و تو را خواهم خواند ...
تا بیایی و شوم همسفر" روح جهان "
و تو می آیی ...
باز " از دیارت لاهوت "
و مرا خواهی داد...
یار "بال پرواز "
عاری از "جذبهِ انسان بودن "
عاری از آنچه که بودم " خود ' من "
و فراسوی "مکان "
و فراسوی " زمان "
آنچه بوده است " جهان "
خواهم دید ... آه باز خواهم دید...
از نگاهی که 'ز' چشمان تو بر میخیزد...​