شعرکده °•عاشقانه•°

[زَرِآ]

گیسوت عنبرینه گردن تمام بود
معشوق خوبروی چه محتاج زیورست

 

[زَرِآ]

شب‌های بی توام شب گورست در خیال
ور بی تو بامداد کنم روز محشرست

 

[زَرِآ]

جانا دلم چو عود بر آتش بسوختی
وین دم که می‌زنم ز غمت دود مجمرست

 

[زَرِآ]

کاش آن به خشم رفته ما آشتی کنان
باز آمدی که دیده مشتاق بر درست

 

[زَرِآ]

جان می‌روم که در قدم اندازمش ز شوق
درمانده‌ام هنوز که نزلی محقرست

 

[زَرِآ]

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ
صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبرست

 

[زَرِآ]

شاهد که در میان نبود شمع گو بمیر
چون هست اگر چراغ نباشد منورست

 

[زَرِآ]

هرگز وجود حاضر غایب شنیده‌ ای
من در میان جمع و دلم جای دیگرست

 

[زَرِآ]

از هر چه می‌ رود سخن دوست خوش ترست
پیغام آشنا نفس روح پرورست

 

[زَرِآ]

راه آه سحر از شوق نمی‌یارم داد
تا نباید که بشوراند خواب سحرت