همگانی "تاپیک جامع گزیده اشعار شاعران"

[NASTrr]

ای دل! ز هرچه هست چه باور کنی چه نه
باید کشید دست چه باور کنی چه نه

تا کی به پای آمدنش صبر می‌کنی؟
دل برد و دل نبست چه باور کنی چه نه

وقتی که رفت در غمش اشکی نریختم
اما دلم شکست...چه باور کنی چه نه

سربسته گویمت سخن: آنکس که دوست بود
با دشمنت نشست چه باور کنی چه نه

حالا مدام شمع بسوزان بر این مزار
پروانه مرده است... چه باور کنی چه نه

#مجید_ترکابادی‌

‌

 

[NASTrr]

دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست
آنجا که باید دل به دریا زد همینجاست

در من طلوع آبی آن چشم روشن
یاد آور صبح خیال انـگیز دریاست

گل کرده باغی از ستاره در نـگاهت
آنک چراغانی که در چشم تو برپاست

بیهوده می کوشی که راز عاشقی را
از من بپـوشانی که در چشم تو پیداست

ما هر دُوان خاموش خاموشیم، اما
چشمان ما را در خـموشی گفت و گوهاست

#حسین_منزوی

‌

‌

 

[NASTrr]

به تو گفتم:گنجشك كوچك من باش
تا در بهار تو
من درختی پر شكوفه شوم
و برف آب شد
شكوفه رقصید آفتاب درآمد.


#احمد_شاملو


‌

 

[NASTrr]

‌
تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق


عاشقم بر عشق و هرگز نشکنم پیمان عشق


تا حدیث عاشقی و عشق باشد در جهان


نام من بادا نوشته بر سردیوان عشق

#سنایی



‌

 

[NASTrr]

‌
مژدهٔ وصل توام
ساخته بیتاب امشب


نیست از شادی دیدار
مرا خواب امشب


دورم از خاک در یار و
به مردن نزدیک


چون کنم چارهٔ من چیست
در این باب امشب ..؟


#وحشی_بافقی


‌

‌

 

[NASTrr]

‌
هوا هوای بهار است و ناله ناله ی شب
چقدر فاصله اینجاست در پیاله ی شب

چقدر بین من و تو .. ولش کن اصلا هیچ
چه قدر حوصله دارد غم نخاله ی شب

همین که از تو نوشتم شبم مفصل شد
همین به فکر تو بودن کشِ کشاله ی شب

هوای خوب و بهاری غم نزول خیال
چه فحش ها که نکردم به شب حواله ی شب

دلم خنک نشد از آن همه تخیل وصل
خنک نشد دلم از کاغذ مچاله ی شب

نوشت نسخه که باران به درد من بارد
پس از معاینه بنوشت سرمقاله ی شب

خدا کند که بمیری مرا چنین کردی
فتادم از سر شب من به قعر چاله ی شب

شب فراغ و غمی که همیشه با عرفان
شدم شبیه ستاره من از سلاله ی شب

#عرفان_اسماعیلی
‌

‌

 

[NASTrr]

ای دل شکایت‌ها مکن تا نشنود دلدار من
ای دل نمی‌ترسی مگر از یار بی‌زنهار من

ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیده‌ای شب تا سحر آن ناله‌های زار من

اندازه خود را بدان نامی مبر زین گلستان
این بس نباشد خود تو را کاگه شوی از خار من

یادت نمی‌آید که او می کرد روزی گفت گو
می گفت بس دیگر مکن اندیشه گلزار من

چون مهر دیدم رای او افتادم اندر پای او
گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یار من

#حضرت_عشق_مولانا


‌

 

[NASTrr]

‌
بدهم تکیه به تو شانه شدن را بلدی؟


گرمی ثانیه ای خانه شدن را بلدی؟


مرغ عشقی شده دل میل پریدن دارد


بال و پر در قدمت لانه شدن را بلدی؟


#علی_نیاکوئی_لنگرودی
♥️
‌‌
‌

 

[hadi]

ای بوسه ات ش*ر..اب و ، از هر ش*ر..اب خوش تر
ساقی اگر تو باشی ، حالم خراب خوش تر

بی تو چه زندگانی ؟ گر خود همه جوانی
ای با تو پیر گشتن ، از هر شباب خوش تر

جز طرح چشم مستت ، بر صفحه ی امیدم
خطی اگر کشیدم ، نقش بر آب خوش تر

خورشید گو نخندد ، صبحی تتق نبندد
ای برق خنده هایت ، از آفتاب خوش تر

هر فصل از آن جهانی است ، هر برگ داستانی
ای دفتر تن تو ، از هر کتاب خوش تر

چون پرسم از پناهی ، پشتی و تکیه گاهی
آغوش مهربانت ، از هر جواب خوش تر

خامش نشسته شعرم ، در پیش دیدگانت
ای شیوه ی نگاهت ، از شعر ناب خوش تر

حسین منزوی

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[hadi]

نازنینم رنجش از دیوانگی هایم خطاست
عشق را همواره با دیوانگی پیوند هاست

شاید اینها امتحان ماست با دستور عشق
ورنه هرگز رنجش معشوق را عاشق نخواست

چند می گویی که از من شکوه ها داری به دل ؟
لب که بگشایم مرا هم با تو چندان ماجراست

عشق را ای یار با معیار بی دردی مسنج
علت عاشق طبیب من ، ز علت ها جداست

با غبار راه معشوق است راز آفتاب
خاک پای دوست در چشمان عاشق توتیاست

جذبه از عشق است و با او بر نتابد هیچ کس
هر چه تو آهن دلی او بیشتر آهنرباست

خود در این خانه نمی خواند کسی خط خرد
تا در این شهریم آری شهریاری عشق راست

عشق اگر گوید به می سجاده رنگین کن ، بکن
تا در این شهریم ، آری شهریاری عشق راست

عشق یعنی زخمه ای از تیشه و سازی ز سنگ
کز طنینش تا همیشه بیستون غرق صداست...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.