شاعر‌پارسی اشعار حامد ابراهیم‌پور

[melika98]

بیوگرافی:
حامد ابراهیم‌پور در ۲۴ آبان ۱۳۵۸ در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه در رشته علوم انسانی را در دبیرستان فرهنگ به پایان رساند وتحصیلات دانشگاهی خود را از سال ۱۳۷۷ در رشته حقوق قضایی و سپس حقوق عمومی دانشگاه تهران ادامه داد.
سبک: غزل نو, غزل فرافرم
اثار منتشر شده:
یک مرد بی ستاره آبانی،انتشارات تهران صدا ،۱۳۷۸
دروغهای مقدس، نشر پرنده ،۱۳۸۷،
نگذار نقشه‌ها وطنم را عوض کنند، نشرفصل پنجم، ۱۳۹۱
با دست من گلوی کسی را بریده‌اند، نشرشانی، ۱۳۹۱
مرده‌ها...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[melika98]

دو سال بود که در خانه برف می آمد
کلاغِ یخ زده‌ای روی بندِ رختم بود
حیاط گم شد و دیوارها تَرک خوردند
کسی زمین افتاد: آخرین درختم بود!
صدای جیغ، سرم را به بالشَم می‌کوفت
صدای جیغِ هیولای زیرِ تختم بود!
صدا می‌آمد... می‌خواستم که بُگریزم
فقط بلند شدن درد داشت... سختم بود!
□
میانِ آیِنه یک پیرزن صدایم کرد
که دخترم بود و چند تا عروسک داشت
کمی تکان خوردم، رفت و دیگری آمد
اتاق کوچکِ من، چند جور بختک داشت!
زنی جوان وسطِ قاب عکس می‌رقصید
که بوی بنزینش پخش بود و فندک داشت
غریبه‌ای وسطِ خانه ام قدم می‌زد
که سایه‌اش کت و شلوار داشت، عینک داشت!
□
نگاه کردم و سقف از اتاق بیرون رفت
من و هیولا با هم تکان تکان خوردیم!
دو زخمِ چرک، دو ترسوی بی‌نوا بودیم
که از زمین...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[melika98]

صورتِ مادر و نگاهِ پدر
خنده های تو در کمالِ خوشی
آخرین عکسِ یادگاری ما
پیش از امضای حکمِ نسل کُشی
.
بادِ دیوانه برگ هامان را
بُرد و از خاکِ سرخ کنده شدیم
سُرب در چینه دانِ مان پُر شد
جسدِ چند تا پرنده شدیم
.
آن دوتا گوشواره بمب شدند
آن دو همزادِ سرخ بر گوشَت
گریه می کردی و تکان می خورد
کودکی مُرده توی آغوشت
.
یک نفر گفته بود: می آیم!
باز مُردیم و منتظر نشدیم
باز ما را کسی نجات نداد
جزو فهرستِ شیندلِر نشدیم
​

 

[melika98]

ده بارِ دیگر خواندنِ مکبث
صدبارِ دیگر خواندنِ کوری
از آخرِ میدانِ آزادی
تا اولِ میدان جمهوری
.
ما زندگی کردیم و ترسیدیم
در روزهای سردِ پُر تشویش
در ایستگاهِ متروی سرسبز
در ایستگاهِ متروی تجریش
.
ما عاشقی کردیم و جان دادیم
در کوچه های شهرِ بی روزن
در کافه های دُورِ دانشگاه
در پله های سینما بهمن
.
ما زندگی کردیم و ترسیدیم
ما زندگی کردیم و چک خوردیم
ما توی هر چاهی فرو رفتیم
ما توی هر شهری کتک خوردیم
.
مانند یک بارانِ بی موقع
در روزهای اولِ خرداد
مثلِ دوتا کبریتِ تب کرده
در پمپِ بنزینِ امیرآباد
.
مانند یک خنیاگرِ غمگین
که از صدای ساز می ترسید
مثل کلاغِ مرده ای بودیم
که دیگر از پرواز می ترسید!
.
عشق من و تو قطره خونی که
از صورتی نمناک افتاده
عشق من و تو...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[melika98]

تو را در خانه های خلوتِ منحوس گم کردم
تو را درکوچه های شهرِ بی فانوس گم کردم

تو را در سال قحطی، سالِ بلوا، سال بیماری
تو را در روزهای حصبه و تیفوس گم کردم

تو در خوارزم پشت خنجرِ تاتار جا ماندی
تو را درگنجه زیر چکمه های روس گم کردم

تو را درهشت سالِ سرخ بی تقویم، بی تحویل
تو را درهشتمین بازوی اختاپوس گم کردم

تو را در بزم رومی، سکه های قلب بغدادی
تو را در خواب های عصرِ دقیانوس گم کردم
. *
مرا گم کردی و در غارهای دور خوابت برد
مرا گم کردی و دراین شبِ دیجور خوابت برد

شغالان ساقهایت، خوشه هایت را هرس کردند
میان باغ های خشکِ بی انگور خوابت برد

دعا کردی و رنگ ریشه هایت برمکی می شد
دعا کردی و زیر سایه ی ساطور خوابت برد

گل پیراهنت در چادرِ چنگیز یخ می زد...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[melika98]

بمان کنارِ من امشب...دوباره شعر بخوان تا
برای هردوی مان بعدِ گریه چای بریزم
دلم گرفته ازین جا، کمی مراقبِ من باش
دلم گرفته برای تو... شب به خیر عزیزم
.
.
.
.
حامد ابراهیم پور ​