روی سایت سفید، سیاه‌ترین رنگ است | *AFSOON* کاربر انجمن یک رمان

[*AFSOON*]

***
«هلویی»

گاهی حتی خود اعتماد هم قابل اطمینان نیست؛
بعضی جاها اصلاً نباید به چیزی باور کامل داشته باشی؛ زیرا
اکثر اوقات، همان روش درستی که ما برای زندگی بر می‌گزینیم، غلط است!

 

[*AFSOON*]

***
«آبیِ سیر»

تنهایی، دلچسب‌ترین شکل سکوت است.
گاهی خوب است دور خودت و زندگی‌ات دیوار بکشی و از هر آن‌چه آزارت می دهد، دور شوی.
مشکل از جایی آغاز می‌شود که ناگهان متوجه می‌شوی فراموش کرده‌ای برای دیوارهای دور و برت، دری هم بسازی!
به خودت می‌آیی و می‌بینی برای همیشه درون خودت گیر افتاده‌ای؛
و آن موقع، سکوت به جرئت تلخ‌ترین صدایی‌ست که می‌توان شنید... .

 

[*AFSOON*]

***
«کاهی»

دنیا، این‌طور است.
از خیابان که رد می‌شوی، همه نگاهت می‌کنند و چشم‌های قهوه‌ای و ابروهای سیاه و کم پشتت را می‌بینند؛ به پوست سبزه و کیف کوله‌ی سیاهت دقت می‌کنند، اما هیچ‌وقت فکر نمی‌کنند که چه چیزی داخل کوله‌ات داری و یا حتی به ذهنشان خطور نمی‌کند که چه حرف‌های نزده‌ای را همیشه در دلت حمل می‌کنی.
ما همدیگر را می‌بینیم و در عین حال، اصلاً نمی‌بینیم... .

 

[*AFSOON*]

***
«سبز کمرنگ»

مثل چراغی که در اوج شب، نفت تمام کند؛
مثل بطری آبت که چند قلوپ بیشتر تهش نمانده، در حالی که از تشنگی به هلاکت افتاده‌ای؛
و به مانند وقتی که در سوز زمستان بیرون می‌روی و متوجه می‌شوی پالتوات را یادت رفته به تن کنی؛
همان‌قدر ناامید کننده و همان‌قدر غرق در حسرت... .
زندگی ما، همان چراغی بود که نفت تمام کرد، همان آبی که ناغافل رفت و ما را تشنه رها کرد و همان پالتوی گرمی که حتی در سردترین روزهای سال هم ما را در آغوش نگرفت... .

 

[*AFSOON*]

***
«رنگارنگ»

زندگی را باید همین گونه که هست پذیرفت؛
باید پذیرفت که لیوان نیمه‌ای پر دارد و نیمه‌ای خالی، اگر نیمه‌ی پُری وجود نداشته باشد، لیوان خالی می‌ماند و اگر هم لیوان نیمه‌ی خالی نداشته باشد، سرریز می‌شود!
پس باید زندگی را به صورتی که نگاشته شده، دوست داشت.
با تمام غم‌ها و شادی‌هایش و با تمام اشک‌ها و لبخندهایش، چراکه اگر یکی از این‌ها نباشد دیگری هم وجود نخواهد داشت... .
زندگی هر چند سیاه و سفید، باز هم زندگی است و با تمام رنگ‌هایش زیباست، چه این رنگ‌ها سرد باشند و چه گرم، چه روشن باشند و چه تیره... .

 

[*AFSOON*]

***
خاتمه‌ای بر رنگ‌ها:

مهم نیست که دنیایتان چه رنگی است،
سیاه و سفید است یا رنگی، آن هم با وضوح بالا.
این هم مهم نیست که خودتان چه رنگی هستید،
سفید، سیاه، زرد یا سرخ پوست، تفاوت چندانی ندارند.
چیزی که اهمیت دارد، این است که چقدر رنگ عوض می کنید... !


***
سخن نویسنده:
از تجربه هایتان بیاموزید و جوری زندگی کنید که بعد از سال ها، حسرتی نداشته باشید.
امضا: افسون رضائیان
یا حق.

 

[Maede Shams]

​