- ارسالی‌ها
- 1,723
- پسندها
- 25,250
- امتیازها
- 51,373
- مدال‌ها
- 22
لبخندهایم بوی درد می‌دهد ولی کسی متوجه نمی‌شود. لبخند را بر صورت بقیه می‌آورم اما خودم در میان هق‌هق‌هایم لبخند می‌زنم!
موسیقی
نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
مباحث متفرقه نوشــــــتــــــن در لــــــحـــــظـــــه
- نویسنده موضوع مهدیه احمدی
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 214
- بازدیدها 6,924
- کاربران تگ شده هیچ
موسیقی
- ارسالی‌ها
- 1,375
- پسندها
- 6,277
- امتیازها
- 24,673
- مدال‌ها
- 14
آواز خنده‌های تو
زیبا‌ترین موسیقی جهان است برایم
نقش سحارِ دیدگانت
خیره‌کننده‌ترین طرح جهان است برایم
دلبری‌ها و شیطنت‌های گاه و بی‌گاهت
جذاب‌ترین سکانس‌های جهان است برایم
شکر خالق هنرمندی که تو را آفرید:)
{مسحور}
آخرین ویرایش
امضا : فآطي
- ارسالی‌ها
- 1,577
- پسندها
- 10,939
- امتیازها
- 31,873
- مدال‌ها
- 21
چگونه می‌توانی با نگاهت مسحور کنی؟!
پا بخشکانی بر زمین و... وای که از خنده‌های تو!
می‌‌دانی حال الان کجا هستم؟
در تیمارستان چشمان مسحور تو! آری عزیزم، تو مرا به بند لحظات چشمانت کشیده‌ای.
دیوانه
خسته نباشید
امضا : ADLAYD
آری من دیوانه‌ام! دیوانه‌ی چیزی که می‌خواهم و از این هیچ واهمه‌ای ندارم!چگونه می‌توانی با نگاهت مسحور کنی؟!
پا بخشکانی بر زمین و... وای که از خنده‌های تو!
می‌‌دانی حال الان کجا هستم؟
در تیمارستان چشمان مسحور تو! آری عزیزم، تو مرا به بند لحظات چشمانت کشیده‌ای.
دیوانه
خسته نباشید
من دیوانه‌ام و دیوانه بودنِ دوست داشتنی خود را به تمام زندگی ماشین‌گونه‌ی شما عاقلان ترجیح می‌دهم!
دیوانگی اوج شیدایی من، و شیدایی تعبیر زندگی من است...
ناامیدی
- ارسالی‌ها
- 1,577
- پسندها
- 10,939
- امتیازها
- 31,873
- مدال‌ها
- 21
هنگامی که از بلندای آسمان خوشبختی، به پایین بدبختی و پر از تاریکی پرتاپ شدم، هیچ غمی نداشتم. اما حال... که سالیان سال، روز‌های زیاد، ماه‌های طویل، ساعت‌های بی‌پایان و ... با تاریکی بی حد و مرز ذهن خودم آشنا شدم و... .
تجربه کردمش. تلخ است، مانند قهوه و شاید نیز بدتر.
پر از تاریکی است... مانند شب‌های بی‌ستاره!
آره، اسم اون...
ناامیدی است! ...
امضا : ADLAYD
- ارسالی‌ها
- 1,570
- پسندها
- 19,537
- امتیازها
- 43,073
- مدال‌ها
- 31
برهنه گشته شب و روزم از فکرهایت!هنگامی که از بلندای آسمان خوشبختی، به پایین بدبختی و پر از تاریکی پرتاپ شدم، هیچ غمی نداشتم. اما حال... که سالیان سال، روز‌های زیاد، ماه‌های طویل، ساعت‌های بی‌پایان و ... با تاریکی بی حد و مرز ذهن خودم آشنا شدم و... .
تجربه کردمش. تلخ است، مانند قهوه و شاید نیز بدتر.
پر از تاریکی است... مانند شب‌های بی‌ستاره!
آره، اسم اون...
ناامیدی است!
برهنه
خسته نباشید.
سیه شده دیدگانم از فراقت!
کجایی؟!
من که نه؛ اما دلم
عجیب تو را می‌خواهد...
امضا : Rahel.
- ارسالی‌ها
- 1,577
- پسندها
- 10,939
- امتیازها
- 31,873
- مدال‌ها
- 21
رها گشتم در تاریکی شب
تا رها شوم از این شهر شوم
بروم در پی آن پروانه‌ی خیال
تا برسد دستم به سوی او!
لمسش کنم خیالش را
تا باور کنم، او من را از یادش نبرده است.
حامی
خسته نباشید.
امضا : ADLAYD
- ارسالی‌ها
- 1,570
- پسندها
- 19,537
- امتیازها
- 43,073
- مدال‌ها
- 31
عمری‌ست در گوش‌مان خواندندرها گشتم در تاریکی شب
تا رها شوم از این شهر شوم
بروم در پی آن پروانه‌ی خیال
تا برسد دستم به سوی او!
لمسش کنم خیالش را
تا باور کنم، او من را از یادش نبرده است.
حامی
خسته نباشید.
زن، مردی می‌خواهد حامی!
من اما بر این باورم
که زن، نه نیاز به حامی ندارد و نه مرد!
زن تنها دنیایی می‌خواهد برای نفس کشیدن
خسته
امضا : Rahel.
- ارسالی‌ها
- 1,577
- پسندها
- 10,939
- امتیازها
- 31,873
- مدال‌ها
- 21
کوله‌باری از غم، زجر و درد!
بر روی دوش‌هایم سنگینی مضحکی دارد.
خستگی‌های من بر روی دوش کسی نیست جز
خودم، خودم و خودم و خودم!
غم‌هایم با من حرف می‌زنند.
من، فقط خسته شده‌ام از این لبخندهای نقابدار!
و، کوله باری از جنس درد و تنهایی
بر روی شانه هایم سنگینی می‌کند.
مُردن
خسته نباشید.
امضا : ADLAYD
- ارسالی‌ها
- 149
- پسندها
- 2,201
- امتیازها
- 11,713
- مدال‌ها
- 8
زندگی میکنم برای مردن،کوله‌باری از غم، زجر و درد!
بر روی دوش‌هایم سنگینی مضحکی دارد.
خستگی‌های من بر روی دوش کسی نیست جز
خودم، خودم و خودم و خودم!
غم‌هایم با من حرف می‌زنند.
من، فقط خسته شده‌ام از این لبخندهای نقابدار!
و، کوله باری از جنس درد و تنهایی
بر روی شانه هایم سنگینی می‌کند.
مُردن
خسته نباشید.
نه برای زنده ماندن و صبر کردن و ذجر کشیدن!
بی‌کران
