مشاعره مشاعر با شعر نو

[m.sina]

سالی از عمرمان تمام شد .... تعطیلات تمام شد ....
چه بسا زندگی های ارزشمندی به نقطه پایان رسید ...

دستم را به سراسر شب کشیدم
زمزمه نیایش در بیداری انگشتانم تراوید
خوشه فضا را فشردم
قطره های ستاره در تاریکی درونم درخشید
و سر انجام
در اهنگ مه الود نیایش ترا گم کردم


سهراب

 

[بَهآرنارنج]

دستم را به سراسر شب کشیدم
زمزمه نیایش در بیداری انگشتانم تراوید
خوشه فضا را فشردم
قطره های ستاره در تاریکی درونم درخشید
و سر انجام
در اهنگ مه الود نیایش ترا گم کردم


سهراب

می آیم با پیرنگ غم
از خواب و خیال و خاطره
می تنم تار بر تن تنگ تشنگی ام ...
گفته بودی وقتی می آیی
پاهایت را نیاور
دست هایت را نیاور

 

[m.sina]

روزی که این چنین
به زیبائی اغاز شود
از برای ان نیست که در حسرت تو بگذرد
تو باد و شکوفه و میوه ای
ای همه فصوی من
بر من چنان چون سالی بگذر
تا جاودانگی را اغاز کنم

احمد شاملو

 

[فلورا.]

روزی که این چنین
به زیبائی اغاز شود
از برای ان نیست که در حسرت تو بگذرد
تو باد و شکوفه و میوه ای
ای همه فصوی من
بر من چنان چون سالی بگذر
تا جاودانگی را اغاز کنم

احمد شاملو

می نالم از نامردمانِ مرد
در این شهوت سرای قومِ اهریمن
که با عکسی به ظاهر نور وُ جسمانی
می خرند نازِ مرا اندازه ی مادر
سی وُ اندی سرودم
با شما بودم
ولی حالا پریشانم ، پشیمانم
رهسپارم من
و دنبالم به زنجیر می کِشم احساسِ نابم را؛
در این درهای تو در تویِ تقدیر
می شکافم من دلِ تنهاییم را،
و می لولم بسوی پیله ی تاریکِ احساسم
صدایی می رسد از راه
صدایم می زند سهراب
و دیگر هیچ ،به جز حسرت،
به جز دلتنگیِ مفرط
به جز آه .....

بدرو ...

 

[m.sina]

می نالم از نامردمانِ مرد
در این شهوت سرای قومِ اهریمن
که با عکسی به ظاهر نور وُ جسمانی
می خرند نازِ مرا اندازه ی مادر
سی وُ اندی سرودم
با شما بودم
ولی حالا پریشانم ، پشیمانم
رهسپارم من
و دنبالم به زنجیر می کِشم احساسِ نابم را؛
در این درهای تو در تویِ تقدیر
می شکافم من دلِ تنهاییم را،
و می لولم بسوی پیله ی تاریکِ احساسم
صدایی می رسد از راه
صدایم می زند سهراب
و دیگر هیچ ،به جز حسرت،
به جز دلتنگیِ مفرط
به جز آه .....

بدرو ...

هزار افتاب خندان در خرام است
هزاران ستاره گریان در تمنای من
عشق را کاش زبان سخن بود

شاملو

 

[فلورا.]

هزار افتاب خندان در خرام است
هزاران ستاره گریان در تمنای من
عشق را کاش زبان سخن بود

شاملو

در گلستان زندگی حرث کردند
و زندگی جاودانه را به یادش
در کوچه دشت بلوط
عاشقانه شروع کردند...

سرمای سیاه سرد زمستانی
باغ شقایق به دست تها ...!

 

[m.sina]

در گلستان زندگی حرث کردند
و زندگی جاودانه را به یادش
در کوچه دشت بلوط
عاشقانه شروع کردند...

سرمای سیاه سرد زمستانی
باغ شقایق به دست تها ...!

این منم
تنها و حیران نیمه شب
کرده ام هم راز خود مهتاب را
گویم امشب بینم ان گل را بخواب
من مگر
در خوب بینم خواب را

مشیری

 

[فلورا.]

این منم
تنها و حیران نیمه شب
کرده ام هم راز خود مهتاب را
گویم امشب بینم ان گل را بخواب
من مگر
در خوب بینم خواب را

مشیری

آی آدم ها

آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید

یک نفر در آب دارد می سپارد جان

یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند

روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید!

 

[m.sina]

آی آدم ها

آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید

یک نفر در آب دارد می سپارد جان

یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند

روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید!

در دور ترین فواصل هستی
نزدیکترین مخاطب من باش
نه بانگ خروس هست و نه مهتاب
نه دمدمه سپیده دم اما
تو ایینه دار روشنای صبح
در خلوت خالی شبانه من باش

 

[فلورا.]

در دور ترین فواصل هستی
نزدیکترین مخاطب من باش
نه بانگ خروس هست و نه مهتاب
نه دمدمه سپیده دم اما
تو ایینه دار روشنای صبح
در خلوت خالی شبانه من باش

شادي مکن از زادن و شيون مکن از مرگ زين گونه بسي آمد و زين گونه بسي رفت!