همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

‌
خوش می‌روی در جان من
خوش می‌كنی درمان من ...!

ای دين و ای ايمان من
ای بحر گوهر دار من ...

#مولانا

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

من بودم و دلی و هزاران شکستگی
آن هم به زلف پرشکنت رفته رفته رفت

گفتی که رفته رفته چو عمر آیمت به سر
عمــرم ز دیر آمدنت رفته رفته رفت

#محتشم_کاشانی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ای لــبت انگور یــاقوتی و چشـمانت عسـل
جنس گیسـویت قصیـده،رنگ ابــرویت غـزل

چشم و ابــروی تو هنــدی، پیکرت رومی تراش
قد و بالای تو کار صنـعت بین الملل...

#آیلین_درخشانی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در عشق تو پروای بداندیشم نیست
سرمستم و اندیشه و تشویشم نیست

تا چند زیاران، خبر از من پرسی
ای بی خبر از من، خبر از خویشتنم نیست

#رهی_معیری

❤️❤️

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

بــه دســت هجــر تــو زارم تــو نــیــز مــیــ‌دانــیــ
طــمــع بــه وَصــل تــو دارم، تــو نــیــز مــیــ‌دانــیــ

چــو در دل آمــد عــشــق تــو و قــرار گــرفــتــ
نــمــانــد صــبــر و قــرارم، تــو نــیــز مــیــ‌دانــیــ...

#مــولــانــا

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

یــک لــحــظــه ڪــســی ڪــه بــا تــو دمــســاز آیــد

یــا بــا تـــو دمــی همــدم و همــــراز آیــد

از ڪــوی تــو گــر ســوی بــهشــتــش خــوانــنــد

هــــرگــز نــرود وگــــر رود بـــاز آیــد


#هاتــفــ_اصــفــهانــیــ

❤❤

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

دگر از درد تنهایی، به جانم یار می‌باید
دگر تلخ است کامم، شربت دیدار می‌باید

ز جام عشق او مستم، دگر پندم مده ناصح
نصیحت گوش کردن را دل هشیار می‌باید

مرا امید بهبودی نماندست، ای خوش آن روزی
که می‌گفتم: علاج این دل بیمار می‌باید

بهائی بارها ورزید عشق، اما جنونش را
نمی‌بایست زنجیری، ولی این بار می‌باید

شیخ بهایی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

تا در ره عشق آشنای تو شدم
با صد غم و درد مبتلای تو شدم

لیلی‌وش من به حال زارم بنگر
مجنون زمانه از برای تو شدم

وحشی بافقی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

ای که از کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

حافظ

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ای ابر چراست روز و شب چشم تو تر
وی فاخته زار چند نالی به سحر

ای لاله چرا جامه دریدی در بر
از یار جدایید چو مسعود مگر

مسعود سعد سلمان