در حال تایپ رمان خنجر حیات | کار گروهی کاربران انجمن یک رمان

[Chest_pain]

***
- عجب! پس یعنی من ملکه ی جدید سرزمین مرده‌هام ولی رئیس زشتِ شما بهشون گفته که من مُردم؟!
یاش سرش رو تایید وار بالا پایین کرد و گفت:
- دقیقا همینطوره!
بیلی یه خورده فکر کرد و گفت:
- با توجه به توضیحاتی که به من دادی و چیزایی که من فهمیدم؛ به غیر از شکست دادن رئیس تو و پیدا کردن پادشاه سرزمین ارواح، باید جسم همه ی کسایی که مُردن، از جمله خودم رو پیدا کنیم!
- دقیقا!
- من... من و ببر پیشِ جی‌جی! اون می‌دونه چیکار کنه!
یاش سرش رو با غرور بالا آورد و گفت:
- منم می‌دونم!
بیلی پوف کلافه‌ای کشید و گفت:
- ببین یاش! من می‌دونم خیلی کارا از دستِ تو بر میاد... اما... اما این قضیه شوخی بردار نیست! اگه اونا تو رو پیدا کنن و ببینن داری بهم کمک می‌کنی قطعا میگیرنت و میکشنت!
یاش سرش رو پایین انداخت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

(فصل پنج _ سه، دو، یک!)

- همین الان هم دارن میان!
جی‌جی با تعجب گفت:
- یعنی چی دارن میان؟!
رابرت چشم‌هاش رو بست و زیر لب گفت:
- سه، دو، یک!
***
یاش با شدت در اتاق رو باز کرد و رفت داخل. جی‌جی اول با حیرت به رابرت نگاه کرد و بعد یه نگاه به پسری که سرش رو انداخته بود پایین و مثلِ چی پریده بود تو اتاقش! یاش در و پشتِ سرش بست و گفت:
- بیا جلو‌تر بیلی!
جی‌جی با هول، نگاهی به دور و برش کرد تا بیلی رو ببینه ولی... ولی کسی که به غیر از خودشون سه‌تا، کسِ دیگه‌ای رو ندید! رابرت لبخند زیبایی زد و گفت:
- خوش اومدید خانمِ ویلسون!
جی‌جی با عصبانیت گفت:
- ببینید! اگه شما دوتا هماهنگ کردید تا من و سرکار بذارید، بهتره بگم کور خوندید! وقتی به نگهبانی گفتم متوجه می‌شید!
این و گفت و تا خواست تلفن رو برداره...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

قبل از این که بیلی حرفی بزنه رابرت پرید بین حرش و بلند و قاطع گفت:
- می‌تونم! اما اینجا نمی‌شه!
بیلی بدون حرف اضافه‌ای و با تحکم گفت:
- می‌ریم عمارت من!
***
رابرت آخرین شمع جلوش رو روشن کرد، شیشه‌ی مستطیلی شکل و کوچیکی رو وسط جمعِ دایره‌ای شکلشون گذاشت و درحالی که دو انگشتِ اشاره و شصتش رو جفت می‌کرد و جلوی شیشه می‌ذاشت آروم گفت:
- می‌خوام شروع کنم! همه ساکت بشین، تا بتونیم صداش رو بشنویم.
جی‌جی از شدت خوشحالی تو پوستِ خودش نمی‌گنجید و هر لحظه درحال جمب و جوش بود! با خوشحالیِ وصف‌نشدنی چشم‌هاش رو بست و لب زد:
- من آماده‌ام!
رابرت نیم نگاهی به یاش که بیخیال سرجاش چهار زانو نشسته بود کرد و پرسید:
- تو هم آماده‌ای یاش؟!
یاش کلافه شونه بالا انداخت و با حرص گفت:
- این کارا فقط واسه جی‌جیِ. از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

بیلی دست راستش رو مشت کرد و به سرعت جلوی دهنش گذاشت و پشتِ سرِهم نفس عمیق کشید. بعد از چند لحظه دستش رو از جلوی دهنش برداشت، سرفه‌ی مصلحتی‌ای کرد و آروم گفت:
- الان باید چیکار کنیم؟
این رو که گفت به آرومی و بهت‌زده سرش رو بین دست‌هاش گرفت و آروم رو تخت نشست و ادامه داد:
- دیگه دارم دیوونه میشم!
یاش خجالت‌زده با فکر اینکه همه‌اش تقصیر خودش و رئیسشِ به سمتِ رابرت برگشت و سوالی و همینطور مظلوم بهش خیره شد. ولی رابرت با لبخند ملیح و به ظاهر مرموزز به بیلی نگاه می کرد، دقایق کمی گذشت که بالاخره لب‌هاش رو از هم فاصله داد و شروع به حرف زدن کرد:
- یه ایده دارم اما... .
بیلی سرش رو به تندی بالا اورد و خیره تو چشم‌های رابرت، پرید وسط حرفش و گفت:
- اما چی؟!
رابرت با همون لبخندِ مرموزش زیر چشمی یه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

بیلی به آرومی انگشت‌های کشیده‌اش رو به سمتِ رابرت که درست کنارش ایستاده بود دراز کرد و منتظر شد تا تو هم قفل بشن. رابرت نگاه خمار و قهوه‌ا‌ی رنگش رو که گیرایی و جذابیت آن‌چنانی‌ای به چهره‌ی بی‌حال و سفیدش داده بود رو به دستِ بیلی داد و بی معطلی تو دست‌های خودش چفتش کرد و با همون لبخندِ مرموز و آرومش نگاهش رو مجدد ب زمین دوخت. یاش زیر لب یه چیزهایی رو زمزمه کرد و بعد گفت:
- حالا آروم و بی‌صدا چشم‌هاتون رو ببندید و فکر کنید تو همون اتاقی هستیم که قبلا بودیم.
همه چشم‌هاشون رو بستن و فکر کردن که تو اتاقِ بیلی هستن و بعد به ثانیه نکشید که همشون درست تو همون نقطه قرار گرفتن. بیلی به سمت تخت سلطنتی چوبیِ طلایی رنگش رفت و به آرومی، جوری که حتی صدای جیر‌جیر فنرهاش هم به زور به گوش خودش رسید روش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

***
رابرت بعد از آوردن و گرفتن شمع‌ها توسط خدمتکار پیر و یوبس بیلی که بدون هیچ حرفی وسایل رو پشت در اتاف گذاشت و رفت، اون‌ها رو دورتادور بیلی که روی زمین، کنارِ جنازه‌ی کفن پیچ شده و بد بو دراز کشیده بود، چید و برای بار دیگه رابرت دست‌های جی‌جی، جی‌جی دست‌های یاش رو گرفتن و چشم‌هاشون رو بعد از نفس عمیق و لرزونشون بستن. رابرت شروع کرد به خوندن دعا و وِرد‌های مخصوصی که باز هم برای بقیه نا‌مفهوم بود. بعد از تموم شدن زمزمه‌های زیر لب رابرت، بیلی تو یک لحظه مردمک چشم‌هاش کلاً سفید شد و بعد بدون هیچ حرکتی از حال رفت! رابرت چشم‌هاش رو با خونسردی باز کرد و کلافه پوفی کشید، دسته‌ی تیغ رو برداشت و باهاش مچ دستِ برنزه و خوش‌تراش بیلی رو برید که در کمال تعجب هیچ خونی از رگش بیرون نریخت. رابرت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

(فصل پنجم _ یک روح در دو بدن!)

آن‌چنان جیغ بلند و گوش خراشی کشید که برق از سر همه پرید و کاری کرد که از جاشون بپرن. بیلی با صدایی که کمی کلفت و خش‌دار‌تر شده بود بلند گفت:
- هین! من یه مَردم؟!
رابرت آروم جلو رفت و روبه‌روی بیلی قرار گرفت، دست‌های سرد شده از ترسِ بیلی رو گرفت و آروم با لبخند مهربونی، خیره به چشم‌های براق و عسلی رنگش گفت:
- ببین بیلی چیزی نشده که! ما باید بهت می‌گفتیم؛ ولی...
این رو گفت و زیر چشمی یه نگاه بد و تندی به جی‌جی انداخت و ادامه داد:
- بعضیا گفتن بهتره خودت بفهمی و ببینی و ما هیچی بهت نگیم!
بیلی با نگاه برزخیش خیره به چشم‌های دلواپس و شرمنده‌ی جی‌جی شد؛ اما جی‌جی درحالی که آروم به سمت بیلی قدم برمی‌داشت زیر لب گفت:
- ببخشید! نمی‌خواستم...
بیلی با داد پرید وسط...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

بیلی از سر ترس و وحشت مثل بچه‌ تو خودش مچاله شده بود بود و پشتِ سرِ رابرت راه می‌رفت. رابرت با چراق قوه، جلوش رو بررسی میکرد تا پخش زمین نشن چون همه ی اطراف رو سر تا سر رو مه پوشونده بود. صدای زوزه‌ی گرگ‌ها و هوهو‌ی جغد‌ها اَمون بیلی رو بریده بود و فقط یه تلنگر کوچیکِ دیگه لازم بود تا اشک‌هاش سرازیر بشه. رابرت لحظه‌ای مکث کرد که باعث شد بیلی که سرش پایین بود به کمرش بخوره و از درد دادش بلند بشه:
- هوی! جلوتو بپا!
رابرت انگشتش رو جلوی دهنش گذاشت و آروم گفت:
- هیس! داد نزن! بیدارشون می‌کنی!
بیلی آروم گفت:
- بیشتر از هفت ساعتِ که داریم راه میریم! جون نمونده تو تنم دیگه!
این رو گفت و یک قدم به جلو برداشت، اما... دوباره برگشت سرجاش و بلند گفت:
- الان دقیقا منظورت از بیدار می‌کنیشون چی بود؟...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

(فصل ششم_دنیا‌ی عجیب)

بیلی بازوش رو از تو دستِ سبز رنگ و پلاسیده‌ی اون آدمِ چندش که انگار زامبی بود کشید بیرون و داد زد:
- هی! دستم و شکوندیش چندش!
اون زامبی جیغ بلندی کشید که باعث شد بیلی و رابرت دست‌هاشون رو روی گوش‌هاشون بگیرن و از درد فریاد بزن. زامبی دست از جیغ زدن برداشت و با یه زبون عجیبی گفت:
- هتمن بلاتر زالچیم! ( اگه فرار نمی‌کنی خودت بیا )
بیلی لب ورچید و با چندش گفت:
- خُب خودمون که می‌تونیم بیایم، چرا رم می‌کنی پس؟!
رابرت با تعجب برگشت سمتِ بیلی و گفت:
- اون الان چی گفت؟!
بیلی شونه‌ای بالا انداخت و بیخیال گفت:
- مگه کَری؟ خودت گوش بده ببین چی میگه!
رابرت چشم‌هاش گشاد شد و گفت:
- والا من که به جز چند‌تا حرف عجیب و غریب چیز دیگه‌ای نشنیدم!
بیلی با ترس آب دهنش رو قورت داد و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Chest_pain]

‌
جهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شوید

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.