متوسط مجموعه دلنوشته‌‌های نجوای‌ بی‌رنگ | مهسا آریا کاربر انجمن یک رمان

[(Luna)]

نام دلنوشته: نجوای‌ بی‌رنگ‌
نام نویسنده: مهسا آریا
تگ: متوسط
مقدمه: قلمویی‌ را از جنس عشقی‌ ابدی به دست می‌گیرم و توصیف خواهم کرد تک تک مخلوقاتی‌ را که خالقش‌ به‌ جای چشم سر، چشم دل را پیش فرستاد!
شروع دوباره:۱۴۰۰/۸/۱۱

 

[GHAZAL NAROUEI]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
***
قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"
پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[(Luna)]

آینه!
آینه‌ای روبروی من است که که جز سردی و برّنده‌ بودن اجزایش‌ چیزی از آن نمی‌دانم. دست بر روی جسم سردش می‌زنم و سرمایش‌ در تک تک سلول‌های بدنم حس می‌کنم. شما این جسم سرد را داور زیبایی خود قرار داده‌اید‌ و هر روز و در هر ثانیه در مقابل او عمر خود را می‌گذرانید. نمی‌دانم چه جادویی دارد، ولی برای من فایده‌ای ندارد و اشیایی‌ که تنها متعلق به یک قشر خاص از جامعه هستند، روزی به خاطرات می‌پیوندند و صاحبان‌ آن‌ها در پی جدید کردن آن هستند!

 

[(Luna)]

می‌شنوم...
صدای خنده‌هارا!
صدای ترحم را!
صدای شکستن دلم را!
اما عادت کردم!
عادت کردم به این سرنوشتم!
عادت کردم به سفیدی چشمانم!
عادت کردم که با صدا زندگی کنم...

 

[(Luna)]

تق‌تق...
صدایی که از اول زندگیم می‌شنوم!
صدایی که باعث می‌شود بین تمام انسان‌ها متمایز شوم!
انسان‌هایی که نمی‌دانم چگونه مرا نگاه می‌کنند!
دردم‌ را با نوای‌ عصایی‌ سخت می‌گویم، زیرا او درمان درد من است!

 

[(Luna)]

چشمانم جایی را نمی‌بیند...
اما گوش‌هایم می‌شنوند!
می‌شنوند....
کنایه‌ها را!
طعنه‌ها را!
تمسخر کردن‌ها را!
خدایا چرا من؟
چرا من را برگزیدی‌ برای متمایز بودن بین انسان‌هایی که انگشت اشاره‌شان‌ را به سوی من گرفته‌اند....

 

[(Luna)]

شنیدن!
دیدن!
برای من هر دو یک معنی دارد!
می‌دانید چرا؟
شمایی که من نمی‌توانم چهره‌تان را ببینم!
شمایی که خدا را شکر می‌گویید که چشم‌هایی بینا دارید!
جواب سوالم را می‌دانید؟
نمی‌دانید!

 

[(Luna)]

زندگی...
برای شما چه معنایی دارد؟
نفس کشیدن؟
راه رفتن؟
ازدواج کردن؟
خانواده؟
چی؟
می‌دانید برای من چه معنی دارد؟!
زندگی برای من یعنی صدا....

 

[(Luna)]

صدا!
نفس کشیدن صدا دارد...
صدایی به گرمی نوازش‌های دستان پر از درد مادر!
فقط یک بار به صدای نفس کشیدن کسی که عاشقش هستی گوش بده تا
ببینی چه نوای زیبایی دارد!

 

[(Luna)]

گونه‌هایم خیس است...
تنها چیزی تو این دنیا صدا ندارد، اشک است!
حتماً انکار می‌کنید!
باید هم انکار کنین!
شما با صدا زندگی نکرده‌‌اید‌ که مرا درک کنید!