چالش "برگی از احساس شعر و دست نوشته‌ها"

[@Sepi_de]

بی‌عشق
چشمه بی‌آب است
قلب ، بدونِ راز
بازگرديم به سوی عاشقانه زيستن؛
امّا عشق را همه ميلِ تن به تن نديدن!
از نگاه به نگاه ، ردِ پای عشق را
بهتر از هر كجای ديگر می‌توان يافت؛
از ضربه‌های آهنگرانه‌يی كه
بر سندانِ قلب می‌كوبند ...

آتش بدون دود
✍ #نادر_ابراهیمی

 

[@Sepi_de]

دلت را بتکان...
اشتباهاتت وقتی افتاد روی زمین؛
بگذار همانجا بماند.
فقط از لا به لای اشتباهاتت، یک تجربه بیرون بکش؛
قاب کن و بزن به دیوار دلت
اشتباه کردن اشتباه نیست
در اشتباه ماندن اشتباه است.

فروغ فرخزاد

 

[@Sepi_de]

❤️؟
چه می خواهم
از این روزهای به سرعت درگذر زندگانی؟
جز همنشینی با تو
که
نفس هایت عطر باران دارد
و نگاهت رنگ آتش ...
چه می خواهم
جز حلاوت رؤیای بودنت در میان
کابوس های گس و
بی شماری که باعث بیدارخوابی های
هر شب و هر شب و هرشبم شده اند ؟!
چه می خواهم
جز حضور ممتد و بی پایان تو ؟!

✍#سعیده_سناوندی

⁩جم

 

[@Sepi_de]

اگه نظر من رو بخوای،
دلتنگی یه جور بیماریه.
مثل سرطان، که خوش‌خیم و بد‌خیم داره.
که اگه کاری براش نکنی از پا درت میاره.
کسی که می‌گه دلش برات تنگ شده
و برای دیدنت کاری نمی‌کنه،
یا داره دروغ می‌گه، یا معنی دلتنگی رو نمی‌دونه!


• پویا جمشیدی

 

[@Sepi_de]

من بعد از سال ها زندگی کردن با این مردم فهمیدم که خطرناک تر از آدم هایی که هیچ کتابی نخوندن،
آدم‌هایی هستن‌که فقط چندتا کتاب خوندن،
اون‌ها دیگه خودشون رو از روشن فکرها میدونن و میخوان در مورد هر چیزی اظهار نظر تخصصی کنن،
هر اتفاق و داستانی رو به اون کتاب ها ربط میدن و از سطر به سطرش نقل قول می کنن.
مطمئن باش اگه اون ها روشن فکر واقعی باشن، در مورد مسائلی که تخصص ندارن حرف نمی زنن و به چند تا کتاب بسنده نمی کنن


‌ روزبه معین

 

[SAN.SNI]

فراموش کن
مسلسل را
مرگ را
و به ماجرای زنبوری بیاندیش
که میانه میدان مین
به جستجوی شاخه گلی‌ست

"گروس عبدالملکیان"​

 

[Friba~]

یادت بماند
دوست داشتن
به جانِ آدم سنجاق می شود
آن را برایِ کسی که تو را نمی‌فهمد
حیف نکن
آدم یک جان که بیشتر ندارد...

#بهرام_حمیدیان​

 

[Friba~]

چندیست که بـــی تو دائما میبارم
مانند همیشه دوستت مـــــــــیدارم


هر چند که همسایه ی پاییز شدی
بــــــــا یــــــادِ تو هر بـــــــهار گــــل میکارم


#صفیه_قومنجانی​

 

[R.Reyhani]

ﺍﺯ ﮔﺮﻩﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﻠﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ،

ﺩﺭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪﻡ،
ﮔِﺮِهی ﺑﻪ ﻧﺎﻓﻢ ﺯﺩﻧﺪ، ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ
ﮔﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻔﻬﻤﻢ!
ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮔﺮﻩ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺑﺪﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ...
ﺷﺎﯾﺪ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﻩﻫﺎﺳﺖ!
ﺑﺎ خوش‌بینی ﻭ ﺻﺒﺮ، ﻫﺮ ﮔﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻧﮕﯽ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺮﻩ ﺑﻌﺪﯼ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺭﻗﻢ ﺯﺩﻩ ﺩﺍﺭﻡ...
ﺷﺎﯾﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﻩ ﻓﺮﺷﯽ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺒﺎﻓﻢ...
ﻓﺮﺷﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﻖ ﻫﺴﺘﯽ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻓﺘﻨﺶ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﻩ...
ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻩ ﻭ ﻣﻦ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ
ﺷﮑﺮﮔﺰﺍﺭﻡ...!​

 

[R.Reyhani]

در شب کوچک من؛

دلهره ویرانیست

گوش کن

وزشِ ظلمت را می شنوی؟

من غریبانه به این خوشبختی می‏‌نگرم...