رتبه اول جنایی رمان آندر باس | نگار 1373 نویسنده انجمن یک رمان

[نگار 1373]

ویتو و تفنگدار هر دو هم‌زمان شروع به خندیدن کردند و انزو با عصبانیت قلاده‌ی فانتوم به سمت خودش کشید. فانتوم مشخصاً نمی‌خواست از صاحبش اطاعت کند و خودش را لجبازانه، بر خلاف جهت به عقب می‌کشاند. ویتو خندیدن را کنار گذاشت و گفت:
- رئیس، ماشین رو میارم این‌جا؛ شاید تو ماشین آروم بگیره.
صدای انزو را از بین دندان‌های به هم قفل شده‌اش شنید که می‌گفت:
- هر کاری که می‌کنی فقط عجله کن! دیگه نمی‌تونم کنترلش کنم... .
بعد از نمایش مضحکی که فانتوم در خیابان مقابل خانه‌ی انزو به راه انداخت، آنها توانستند او را به اجبار سوار ماشین کنند. ویتو پشت فرمان نشست و بعد از بستن در پرسید:
- مقصد؟
انزو که داشت به سگش چیزی را می‌فهماند، رو به او کرد و جواب داد:
- برو به خیابان پنجاه و پنجم، اون‌جا دفتر یه کاراگاه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار 1373]

سرش را به سرعت بالا گرفت و دید که مرسدس بنز سفید رنگی با احتیاط و سرعت نه چندان زیاد از آن خانه بیرون رفت. در لحظه‌ی آخر بود که توانست سایه‌ی زنی را در صندلی عقب تشخیص بدهد. انزو دستش را بالا گرفت و به سمت آن اشاره کرد و دستور داد:
- اون ماشین رو تعقیب کن. مطمئن شو که راننده‌اش ما رو نبینه.
اما ماشین به راه نیفتاد. ویتو که دوباره سر ناسازگاری برداشته بود اعتراض کرد:
- ریسکش زیاده! شاید سر راه بلایی به سرمون بیارن.
ماشین سفید داشت دور می‌شد و انزو ملتمسانه با چشمانش آن را دنبال می‌کرد. بدون عصبانی شدن فقط گفت:
- چیزی نمی‌شه. برو دنبالش.
اکراه از تمام حرکات ویتو مشهود بود و به ناچار ماشینش را به راه انداخت.
در تمام مدتی که به دنبال ماشین سفید می‌رفتند، ویتو داشت چیزی را برای انزو تعریف...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار 1373]

مرد اشاره‌ای کرد که کاترینا در کنارش بشیند. انزو از فرصت به دست آمده استفاده کرد و خودش را به نزدیک‌ترین جای ممکن در حوالی آنها رساند. به سختی می‌توانست صدای آنها را بشنود؛ ولی همان هم غنیمت به شمار می‌رفت. خیلی عادی به درخت تنومندی تکیه زد و خودش را مشغول روشن کردن سیگار نشان داد. صدای مرد را شنید که داشت می‌گفت:
- فکر می‌کردم که امروز نمی‌تونم ببینمت.
داشت بیهوده با سیگار خاموشش بازی می‌کرد که کاترینا با طنازی جواب داد:
- من برای دیدنت از تمام موانع دنیا می‌گذرم و...!
باد شدیدی وزید و مثل سارقی، مابقی حرف‌های کاترینا دزدید و را با خودش برد. هر چه که گفته بود، مکثی پیش آمد و چند ثانیه بعد مرد پرسید:
- دیشب بهت خوش گذشت؟
- اگه تو کنارم بودی حتماً همین‌طور می‌شد.
دستان انزو می‌لرزید. از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار 1373]

او نتوانسته بود چهره‌ی بدون نقاب انزو را ببیند و تنها از روی چشمانش بود که چیزهایی به خاطر می‌آورد. انزو کلاه را به دستش داد و دهان باز کرد تا انکار کند:
- من این‌طور فکر نمی‌کنم.
حالا از هر حالت دیگری به او نزدیک شده بود و به تمام نقاط چهره‌اش اشراف داشت. بینی‌اش را دید که فاقد ظرافت لازم برای یک‌ زن بود و لب‌هایش باریک‌ و کوچک بودند. ظاهری استخوانی و رنگ پریده داشت و دندان‌های خرگوشی‌اش به مدد لبخند کمرنگش، تا حدی قابل رویت بودند. اما چشمان درشت کاترین در نظر انزو، از تمام سنگ‌های زمردی که روی زمین وجود داشت، زیباتر به نظر می‌رسیدند. چشمانی به آن گیرایی روی صورت بی‌آلایش و ظاهر کاملاً معمولی‌اش، مثل وجود سبزه‌زار بکری در دل یک صحرا بود. انزو در صدم ثانیه دریافت که از ترکیب عجیب اجزای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار 1373]

- یه سگ؟ فکر کردی بهش اهمیت می‌دم؟ همین الان سگ احمقم باعث شد یه جاسوس احتمالی لعنتی از دستم در بره و جون خودم و تو و بقیه به خطر بیفته. جون یه سگ مهمه یا یه خانواده؟!
شنیدن کلمه‌ی «جاسوس» از دهان او، ویتو را تکان داد. چشمانش گرد شد و با تغییر حالت صورتش از متعجب به عصبانی همان کلمه را تکرار کرد:
- جاسوس؟! کی جاسوسه؟
انزو فهمید که باز هم عجله کار دستش داده و ناخواسته راز کاترینا را افشا کرده بود. به سرعت اخمی روی صورتش شکل گرفت و فقط گفت:
- این سگ رو ببر عمارت مورینو و بسپرش تا ببندنش پیش مابقی سگ‌های نگهبان.
قبل از این که ویتو اعتراضی کرده باشد، انزو با اعصاب درهم ریخته از پیش او فاصله گرفت و به طرف مقصد دیگری پا تند کرد. فانتوم پشت سرش، با صدای بلندی پارس می‌کرد و هر از گاهی، با التماس...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار 1373]

- آقای فریمن؟
به حرف آمدن ناگهانی انزو باعث شد که سیمون روی صندلی‌اش کمی از جا بپرد و با لکنت زبان جواب داد:
- بـ... بله؟
چشمان انزو، بی‌هدف روی طبقه‌ی سوم ساختمانی قدیمی خیره مانده بود. بدون چشم برداشتن از روی پنجره‌های بسته‌ی آن به او گفت:
- دیگه نیازی ندارم که این تحقیقات رو ادامه بدید.
و بالأخره از تماشای آن ساختمان دست برداشت و وقتی روی پاشنه‌اش به عقب چرخید، چشمان فریمن از دیدن چیزی که در دست انزو قرار داشت، کاملاً گرد شد و خون در رگ‌هایش یخ بست. صورتش به سفیدیِ رنگ گل‌های کاغذ دیواری پشت سرش شده بود و با زحمت دهانش را باز کرد و لب زد:
- ولی پلیس... .
حرفی که می‌خواست بزند هیچ‌وقت گفته نشد؛ چون صدای رعد مانندی در دفتر و راهروی بیرون از آن پیچید و قبل از این‌که شخصی سر برسد، مردی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار 1373]

و بعد از گفتن دستوراتش، پیشخدمت را برای تعویض قهوه‌ی سردش صدا زد. فکر انزو مشغول این شده بود که چطور می‌توانست بدون دردسر به آن دختر نزدیک بشود و کاترینا را قانع می‌کرد که قصد بدی نداشت. بالأخره سرش را بالا گرفت و خطاب به فیلیپ گفت:
- باشه، بسپرش به من. فقط از یه چیزی نگرانم. این‌که اگه اون... .
و حرفش را ناتمام باقی گذاشت. فیلیپ لبخندی زد و پا روی پا انداخت:
- هی پسر، مطمئنم که مشکلی پیش نمیاد. نجات جون اون دختر با توئه، قبل از این‌که کسی بفهمه چه خطایی کرده، کاری کن از اون مرد فاصله بگیره و سر فرصت مردش رو سر به نیست کن.
خونسردی فیلیپ را بی‌دلیل نمی‌دانست، چون او فقط به فکر مسائل تجاری و مرتبط با خانواده بود. انزو داشت احساسی‌تر عمل می‌کرد و همین باعث می‌شد که از خودش متنفر باشد. در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.