دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های ترشحات مغزی یک دیوانه | رویا سعادت کاربر انجمن یک رمان

[Roya.saadat]

نام دلنوشته: ترشحات مغزی یک دیوانه
نام نویسنده: رویا سعادت

مقدمه:
ته قصه‌ی کوتاهمان تنها دلم به حال چشمانت می‌سوزد.
تنها برای چشمانت دلتنگ می‌شوم؛ فقط چشمانت.
خودت هم می‌دانی دیگر کسی مانند من برای چشمانت پیدا نمی‌شود.
دیگر کسی من نمی‌شود، خریدار نمی‌شود هر نگاهت را.
دیگر کسی مانند من، بلد نمی‌شود چشم هایت را.
دیگر کسی نمی‌تواند من باشد و چشم‌هایت را شیدا کند.
گاهی به آینه نگاه کن، چشم‌های بی‌تابِ من دیوانه را هم ببین.
حیف به حالِ چشم‌هایت، دیگر کسی مثل خودم نیست که دیوانه‌ی چشم هایت باشد.

 

[HAKIMEH.MZ]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
***
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"
پس از گذشت...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Roya.saadat]

تو میتونی بشی همون معجزه‌ی کریسمس‌ِ من.
تو میتونی همون آرزوی قبل خاموش کردن شمع باشی.
تو میتونی یه انتظارِ سر اومده باشی.
تو میتونی همون اشکِ پر از لبخند باشی.
ببین تو، چشم‌هات، میتونن قشنگ ترین هد‌یه‌ تولد امسالم بشن.
فقط کافیه صدام بزنی...!!!

 

[Roya.saadat]

گاهی دیوانگی کافی نیست، جنون باید... .
گاهی رفتن کافی نیست، دویدن باید... .
گاهی حتی اشک کافی نیست، باران باید، باران باید... .
گاهی چتر را باید فراموش کرد، به دل باران زد... .
گاهی باید باران را شنید و به پایش زار زد... .
گاهی باید دستِ باران را بگیری و خود را به دلبری‌هایش بسپاری.
او برقصد و تو عاشق شوی، او ببارد و تو آرام شوی.

 

[Roya.saadat]

حرف که می‌زنم انگار که خطایی در من باشد...
هی نگاه می‌کنند، هی خیره می‌شوند...
با زبان که نه...با چشم طعنه می‌ریزند...
بیشتر که می‌گویم؛ ترس در چشم هایشان می‌دود... .
چه مرگتان است؟!
من جذامی نیستم، من تنها دلتنگ شده‌ام؛
دلتنگ دست هایش، حرف‌هایش، بوسه‌هایش، آخ؛ چشم‌هایش... .
این یک مریضی ست؛ اما نترسید واگیر ندارد.
این دیوانگی تنها مرا از درون می‌بلعد، می‌جَوَد و قورت می‌دهد.

 

[Roya.saadat]

ما مردمانی هستیم که...
پا برهنه به پیشواز مرگ می‌رویم؛
و کلاهی به گشادی شهادت سر می‌کنیم؛
و خودمان به بلندی ریش حقارتمان؛
قاه قاه می‌خندیم.

 

[Roya.saadat]

در میان ترس و عذاب،
در میان ستون‌های زندان عقاید،
در میان جولان مرگ و مذهب جاهلیت،
در میان آشوب و مرگ مغزی،
هستند مردمانی که دست به پرچم شعار
به خوابی گوسفندانه فرو رفته‌اند.

 

[Roya.saadat]

در میان سکوت دیوانه کننده‌ی زندگی؛
در میان خواب‌های آشفته‌ی بی‌آرامش؛
در میان آه و افسوس بیداری‌ها؛
امید خود را در میان پستوی دیوارهایمان پنهان کرده است.
در این آشفته بازار که عشق را هم خواهیم فروخت به وصال آبی، نانی.
امید، به مانند قهرمان‌های کتابی لابه‌لای خاطرات دیروزها خود را گم کرده‌است.

 

[Roya.saadat]

یک روز...
بلاخره یک روز، از میان تمامی این چهارچوب‌ها‌ی لعنتی راه من بودن را پیدا می‌کنم.
از تمامی دیوارها دور می‌شوم.
پشت تمام پنجره‌ها را خالی می‌کنم.
یک روز...
بلاخره یک روز خواهم گریخت از تمام با تو بودن‌ها.

 

[Roya.saadat]

سر بر بالش بی خیالی گذاشته‌ام‌.
تمامی خواب‌ها را به دست فراموشی سپارده‌ام.
تمامی تعبیر‌ها را به دست آب داده‌ام.
وای بر من!
که کسی نیست مرا بیدار کند از این
کابوس زندگی.