مباحث متفرقه یه دیالوگ از رمانت که دوستش داری... .

[Megan]

- میگی دوستم داری ولی حتی طوریم رفتار نمیکنی که بتونم باهاش خودم رو گول بزنم.
- ولی دل من فقط به بودنت خوشه دختره‌ی مزخرف

گرگ آسمونی:)

 

[دلبر که جان فرسود از او]

- من گاهی منتظر چیزی‌ام که هرگز قرار نیست بیاد. گاهی دلتنگ جایی‌ام که قبلا هرگز نرفتم. گاهی دلتنگ کسی‌ام که قبلا هرگز ندیدم و همیشه انگار گمشده‌ای دارم.

ویژه | رمان سِریت | جانان.م کاربر انجمن یک رمان | Page 4

"به نام خالق سیال ذهن" کد رمان: 4063 ناظر: @Fatima_rah85 تگ: ویژه، رتبه‌ سوم عاشقانه *سِریت، لغتی در اصطلاح محلی است. در زبان لری به معنای ساقه‌های باقیمانده‌ی گندم در زمین کشاورزی است. آن‌چه که بعد از درو بر جای می‌ماند و فاقد ارزش است. در این‌جا حاصل دسترنجی که به یغما رفته، مد نظر نویسنده...

forum.1roman.ir

 

[Mikayla]

همین دیالوگی که توی امضام گذاشتم... .

مطلوب - رمان خون کور: محافظان مرز | میکایلا کاربر انجمن یک رمان

کد رمان: 5028 ناظر: @Ghasedak. سطح: مطلوب نام رمان: خون کور: محافظان مرز نویسنده: میکایلا ژانر: #فانتزی #عاشقانه #تراژدی خلاصه: می‌ترسید. در تمام عمرش از آن حقیقت فرار می‌کرد. شاید با فراموش کردن آن اتفاق می‌خواست به خودش بقبولاند که دیگر واهمه‌ای از آن موجودات ندارد؛ اما ترس هر چه که باشد و...

forum.1roman.ir

 

[Armita.sh]

خودمم بگم:)

- تهش چی‌ شد؟
انگشت‌هام رو روی لیوان داغ به حرکت درآوردم و گفتم:
- تهش... تهش انقدر دلمو شکست که دیگه دلی نموند که بتونه دوستش داشته باشه!
جایی میان هیچ...

 

[mseh]

خیال پرست

دلشوره‌ی روبه‌رو شدن با خواهر و مادر و پدرش در تنش رِخنه کرد و اضطراب درون بی‌نظمش را زیاد کرد.
- اونا کاوه رو بیشتر از من قبول داشتن که منِ دخترشون رو آدم حساب نکردن، پس ثابت کردن خودم الکیه.
هما شیشه پاک‌کن ماشین را زد و چشم‌های روشن ترنج را با بالا و پایین شدن آن‌ها گِره کرد. صدای پُر از آرامش هما حواس او را باز به حال کشاند:
- ترنج این رسمش نیست تو خودت رو بد نشون دادی، الان همون جوری که تو دلت تنگ شده مادر و پدرت هم دلشون برات تنگه.
پوزخندی ناخداگاه روی لب‌های سفید او را پوشاند، دلتنگی او برای یک نفر بود. هما از غم او نمی‌دانست، از دور بودن او از خانواده‌اش هیچ نمی‌دانست؛ او دُردانه نبود که محبت بی‌دریغ آن‌ها چشیده باشد. او هرگز رسم درست محبت کردن را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[mseh]

خیال پرست

دست همرات دور دسته‌ی کوله‌اش مشت شد و بدون حرف دیگری با مرد هم قدم شد. نفسی آزاد کرد و هوای سرد شب را به شش‌هایش راه داد. مرد قدم‌های کوتاهی بر می‌داشت و او هم بی‌حرف دنبالش می‌رفت‌.
- رشته‌ی شما عکاسیه؟
با صدای محکم و نزدیک سینان سرش را بالاتر آورد چشمانِ پُر از شکایتش را به چهره‌ی استخوانیِ نیمه روشن مرد داد و با اکراه جواب سوال بی‌دلیل سینان را داد:
- خیر، بنده دانشجوی رشته‌ی مددکاریم.
گشاد شدن چشمانِ مرد را در زیر نور لامپ‌ها دید و با چرخیدن سر مرد به طرفش نگاه دزدید و به راهِ نورانی و سنگ فرش شده‌ی روبه‌رویش داد. سینان دستانش را که دورن جیب شلوار مشکی‌اش فرو بُرد بود را بیرون آورد و گفت:
- اصلاً بهتون نمی‌خوره!
دَر سفید توسط سینان باز شد و او با صراحت نجوا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگار نظری]

چکاوک لبخند تلخی زد:
- می‌دونم به چی فکر می‌کنی! اون شبا درد تا فرق سرم شیهه می‌کشید و اشک تا پشت پلکام می‌رسید اما می‌ترسیدم گریه کنم! از ترس اینا...
هودی‌اش را بالا زد؛ به رد سوختگی‌های روی شکمش اشاره کرد و ادامه داد:
- جواب اون گریه‌ی پر درد رو این زخما می‌دادن! زخم‌هایی که اگه داد می‌زدم یا جیکم در می‌اومد زنجیر داغ بعدی رو به شکم و کمرم می‌چسبوندن! اون مرحله از زندگی بود که بهم یاد داد هیچوقت برا دردی که درونت داری اشک نریز وگرنه تاوانشو با اشک و درد بیشتری باید بپردازی... خیلی سال گذشته از اون ماجرا و من دیگه هیچوقت گریه نکردم...
صحرا سکوت کرد و دلش می‌خواست بگوید... دلش می‌خواست بگوید کاش من می‌توانستم حرف بزنم... بگوید آن زخم ها را تو برای آن پذیرا شدی که اشک هایت روح لبریزت را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[P_Viola]

می‌دانی زمان چیست ویکتور؟
همان مرگ تدریجی است با نام مستعار!
به مرور روحت را می‌کشد و جسم‌ات را تحلیل می‌برد، تمام داشته‌هایت را می‌رباید و تو می‌مانی و مشتی خاطره!

در حال تایپ - رمان مانای سیاه | پارمیدا کولیوند کاربر انجمن یک رمان

~به نام خالق بر و بحر~ کد رمان: 5111 ناظر: @Ghasedak. نام رمان: مانای سیاه نام نویسنده: پارمیدا کولیوند ژانر: #فانتری #جنایی خلاصه: دویست سال از اسارت جادوگر سیاه گذشته بود که سنگ جادوی سیاه، جانشین جدیدی برای خود انتخاب کرد. جانشین او، کسی که حالا بالاترین قدرت جهان را در اختیار داشت،...

forum.1roman.ir

 

[Armita.sh]

- اگه منو نبخشه چی؟! گلرخ جون، من نمی‌تونم با این عذاب‌وجدان زندگی کنم... .
دست زبرش را روی شانه‌ام قرار می‌دهد و می‌گوید:
- می‌بخشه؛ یه پدر حتی اگه نباشه بازم عاشق بچه‌اش می‌مونه... .
مرگ پروانه

 

[ملکه جهنمی❄]

- من خودمم به سکوت و ارامش عادت دارم، اما این سکوت واقعا دیوانه کنندست. تو چطور تحمل میکنی؟
- تحمل این سکوت خیلی ساده‌تر از تحمل آدم‌هاییه که هیچ انسانیتی در وجودشون نیست.