محبوب مجموعه دلنوشته‌های هاوار آوار | بریوان کاربر انجمن یک رمان

[بریوان]

پوست نوک انگشتان دستم را
خراشیده و تراشیده‌ام.
قهقهه می‌زنم
و من هیچ‌گاه
مجرم شناخته نمی‌شوم
و پاک می‌شوم
و آه که بوی خون می‌آید... .​

 

[بریوان]

پدر داد می‌زند
و دم از داد می‌زند
و لگد می‌زند
و تلویزیون جهزیه‌ی مادر می‌شکند.
مادر اشک می‌ریزد
و جیغ می‌زند
و پدر او را می‌زند
و من اشک می‌ریزم
و پاک می‌شوم.​

 

[بریوان]

مادرم از همسایه‌ خجالت می‌کشد
و درد می‌کشد
و چادر می‌‌کشد روی چهره‌‌ی کبودش!
و من زجر می‌کشم
و زار می‌زنم.​

 

[بریوان]

آسمان نعره می‌کشد
و باد مشت می‌کوبد
و سقف خانه اشک می‌ریزد.
کوه خاک می‌شود
و دریا طغیان می‌کند
و قایق نساخته‌ام به گِل می‌نشیند.​

 

[بریوان]

چمدان گوشه‌ی اتاق پوزخند می‌زند.
موهایم را می‌کشم
و یک لیوان آب را هم سر می‌کشم.
تلویزیون شکسته،
سریال مرگ خوشبختی‌ام را نشان می‌دهد
و آه که بوی خاک می‌آید... .​

 

[بریوان]

تنفر در سلول به سلولم
ریشه دوانیده.
من از آرامش،
عشق،
نوازش
و آغ‍وش‌های محبت‌آمیز ندیده بیزارم!
سرفه می‌کنم
و روی خودم بالا می‌آورم
و پاک می‌شوم.​

 

[بریوان]

در حضیض تنهایی‌ام پوسیده‌ام
و گندیده‌ام
و بوی تعفن می‌آید!
گویی آلزایمر گرفته‌ام،
که مردم از ذهنم پاک می‌شوند
و من نیز پاک می‌شوم
و بوی خون می‌آید... .​

 

[بریوان]

شکاک،پارانویید،متوهم
نام‌های دیگر من‌اند.
آیا مردم تا ابد می‌خواهند کور بمانند
و با دست‌های خود گوششان را بگیرند
و از حقیقت‌ها فرار کنند؟​

 

[بریوان]

من دروغ را می‌بینم
و اشک می‌ریزم.
بوی خ**یا*نت را می‌شنوم
و تهوع می‌گیرم.
در ذهن خود حکم می‌دهم
و دار می‌زنم
و بوی خاک می‌آید.​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[بریوان]

سفره خالیست
و شکم خالیست
و یخچال خالیست.
خواهرم خشکیده و تراشیده،
گوشه‌ی اتاق دراز کشیده.
مادرم اشک می‌ریزد
و من پاک می‌شوم... .​