محبوب مجموعه دلنوشته‌های هاوار آوار | بریوان کاربر انجمن یک رمان

[بریوان]

زرد،
نه زعفران خراسان
و نه زردچوبه‌ی اعلا نیست.
زرد،
رنگ ماتم زده‌ی خانه‌ی ماست!
سفره‌ی خالی جمع می‌شود
و پاک می‌شود
و ما جمع می‌شویم
و پاک می‌شویم .​

 

[بریوان]

خواهرم پایین دامنم را می‌گیرد
و بهانه می‌گیرد
و نامفهوم حرف می‌زند.
به در خانه اشاره می‌کند
و شکسته‌شکسته می‌گوید:
ماما...
ماما تاب.... !
رنگم می‌پرد و خواهرم می‌پرد
و شکسته‌شکسته:
ماما
ماما تاب!​

 

[بریوان]

مردمکم می‌لرزد
و دستانم می‌لرزد
و پاهایم می‌لرزد
و انگار زمین هم می‌لرزد... !
خونی نریخته
و بوی خون می‌آید.​

 

[بریوان]

پنکه‌ی از سقف آویخته
نقشه‌ی انتقام ریخته!
با دو دست خالی‌ام بر سرم می‌کوبم
و جیغ می‌کشم
و خواهرم می‌خندد و تکرار می‌کند:
ماما تاب ...ماما تاب!​