کامل شده ناله‌های شبانه‌ی مجنون | فاطمه علی آبادی کاربر انجمن یک رمان

[Fateme.]

***
کشتی عشقت، چنان پهلو گرفت
هر هزاران قایقم هم غرق شد

غصه‌ام از عشق نافرجام بود
آن امید و آرزو هم غرق شد

ماهی عشقت به صید افتاده بود
تا به دست آمد، به پلکی¹ غرق شد

من مگر جز تو کسی را داشتم؟
هر که هم بوده، در عشقم غرق شد

ما به سیل تو گرفتاریم و باز
بهر تو، دل خالصانه غرق شد

پ‌ن¹: با چشم به هم زدنی. ​

 

[Fateme.]

***
به قول حافظ و آن شاعر خوش ذوق محفل‌ها
«که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها»

عجب معشوقه‌ای بودی که حتی حافظ هم دانست
که از اعجاز آن چشمت، شده آوار منزل‌ها!​

 

[Fateme.]

***
هر چند که مرگم نبود دِهشَتناک
وقتی که رسید لاله بر آرید به خاک

آن‌وقت به برگ‌برگ آن می‌بینید
خونی که بدان تحفه نموده‌ست حکاک¹

پ‌ن¹: اشاره به رنگ سرخ لاله​

 

[Fateme.]

***
از قلب من امروز، سفر کردی تو
از هرچه شر بود، گذر کردی تو

رفتی و منم بعدِ تو هم دانستم
این قلب مرا خون به جگر کردی تو​

 

[Fateme.]

***
سرود عشق می‌خوانی تو هر شب بهر بالینم
طلوع آفتاب اما همان کیشی، همان دینم

تو که لالایی عشقت شده آوازه‌ی دنیا
خودت خوابت نبرد و من هنوز دنبال تسکینم​

 

[Fateme.]

***
شبی که خبر رسید، در راهی
تا خود طلوع صبح نخوابیدم

لحظه‌لحظه‌ها را شمردم من
دیگر از هیچ‌هیچ نترسیدم

گفتی از راه دیگری آیی
من که هیچ، چیزی نفهمیدم

گفتی راهش طولانی نیست
من ولی، از این خبر ترسیدم

راه کوتاه راه بی‌خبری‌ست
من که از اول این را فهمیدم​

 

[Fateme.]

***
آن‌چنان ماتم وَ غم با این دلم آمیخته
جان که چیزی نیست، روح از دار دل آویخته​

 

[Fateme.]

***
نشسته‌ام کنار حوض خانه‌ی پدربزرگ
نگاه من به ماهی درون حوض
که می‌خزد به گوشه‌ای درون آب
نسیم شب که می‌دود کنار تاب
و دختر برادرم که روی آن
صدای خنده‌اش
به ناکجا رسیده است
به یاد آورم شبی، کنار تو
نشسته بودم و تو باز
زِ خانه‌ی قشنگ‌مان
خیال‌ها، نوشتی و خجالتم
خنده بر لبت گذاشت
وَ من برون شدم ز خود
ولی بدان، که بعدِ تو
خنده‌ی کسی مرا
زِ خود برون نبرد​

 

[Fateme.]

***
هزاران روز گردید و تو را در قلب من بُگذاشت
فقط یک‌روز خُفتیدم، تو را از راه دل برداشت​

 

[Fateme.]

***
چه عاشق‌ها که از عشقی، دل خود را فنا کردند
چه الگوهای پر شری که فکرت جا‌به‌جا کردند

تو پنداری که عشق یعنی کسی را خواستن اما
چه عاشق‌ها که کمتر کس به این جمله وفا کردند​