گفتمان‌آزاد گفتمان آزاد ژینا | زهرا نویسنده انجمن یک رمان

[Violinist cat❁]

به نام ایران
نام اثر: ژینا
نویسنده: زهرا
مقدمه:
برای تویی می‌نویسم که همیشه در خطوط بی‌پایان من سراسر شعر شدی.
ژینا، پس از تو بهارم ز شاخه ریخت و ارغوانم پژمرد. پس با دستانی زمستان‌زده می‌نویسمت. کاش اگر قرن‌ها برایت می‌گریستم کافی بود اما دردا که غمِ نبودنت در چشمان کوچک من جا نمی‌گیرد.
ژینا، تو را با آن موهای رها و بال‌های سپید، چگونه وصف کنم؟ تو که در خشک‌سارانِ این جماعت، سبزترین بودی.
در شب‌هایشان، روشن‌ترین بودی.
تو که چو خون در رگ‌های من می‌دوی.
مثل اشک در چشمانم می‌جوشی.
تو که مثل آسمانی بی‌کران، پایان نداری.
تو را من چگونه بسرایم؟

دلنوشته | مجموعه دلنوشته‌های ژینا | زهرا نویسنده انجمن یک رمان

به نام ایران نام اثر: ژینا نویسنده: زهرا مقدمه: برای تویی می‌نویسم که همیشه در خطوط بی‌پایان من سراسر شعر شدی. ژینا، پس از تو بهارم ز شاخه ریخت و ارغوانم پژمرد. پس با دستانی زمستان‌زده می‌نویسمت. کاش اگر قرن‌ها برایت می‌گریستم کافی بود اما دردا که غمِ نبودنت در چشمان کوچک من جا نمی‌گیرد. ژینا،...

forum.1roman.ir

​

 

[Delaram*☆♡]

زهرای عزیزم ،
میدونی که جزو اولین کسایی بودی که جذب قلم زیبا وپر محتوای توشدم
گلم ،چقدر خوشحالم که دغدغه های اجتماعی همیشه اولویت داره تو آثارت ،چقدر خوبه که نمیزاری تاریخ کشورمون فراموش بشه ،چقدر خوبه که با ،سن کم اینقدر بزرگ فکر میکنی وقلمت چون یه داروی آرامبخشه واسه فریادهایی که بگوش نمیرسه دردهایی که یکی مثه من توان قلم زدنشون نداره ،باتو وقلمت بارها ارتباط برقرار کردم حس نوشتنت رو لمس کردم ،امیدوارم بهترین تاریخ زندگیت رو تجربه کنی وخوشبخت باشی تاابدقلمت مانا

 

[HAKIMEH.MZ]

داشتم فکر میکردم چی بنویسم، چی بگم، هرچی بوده تا الان بهت گفتم
قلمت گیراعه، ایده‌‌ت نابه و ترکیب کلمات و جمله سازیات معرکه‌ست. ژانر اجتماعی توی کل دلنوشته‌هات موج میزنه، حتی ژینا!
و همیشه انگار داری برای اشخاص خاصی دلنوشته می‌نویسی، اشخاصی ک نامشون باید موندگار بشه اما هرکسی نمیشناستشون
ان‌شاءالله موفق باشی گلم
همیشه همبنقد قوی و خفن ادامه بدی

 

[Deleted]

زهرای عزیزم...
رفیقِ هم‌راه من؛
ازت ممنونم که می‌نویسی از هرآنچه باید ر:
ژینا رو تو سکوت خوندم ولی حرکت آرومش برام خیلی دوست‌داشتنی بود. دریغا که بعضی چیزارو نمی‌شه تغییر داد؛) به قلمت که نقدی وارد نیست، نمیگم به اون کمال تو سبک خودت رسیدی چون نویسندگی همیشه لایتناهی بوده. خوندن ژینا برام ی وایب پرواز پروانه‌ی سیاه رو داشت. اولین نکته‌ای که به چشمم اومد این بود که تو ی روز دلنوشته‌هامون رو تموم کردیم. ارغوان و ژینا... ترکیب‌شون غیرقابل‌وصفه:^ طوری که هردوشون برای یک چیز غم داشتن عجیب‌طوری قشنگه.
بازم بنویس، نمی‌شه ننویسی و من نخونم از تو.
خسته نباشی مادر پروانه‌ها✨

 

[ستین؛]

ژینا، آغازِ بی‌پایان من.

من اصلاً بلد نیستم نظرمو بگم، ولی اینجوری بگم که ژینا درست مثل اسمش برای من زندگی بود.
یه حس و حال ناب غمگین که گاهی وقتا قلبم فشرده میشد و می‌گفتم د آخه این دختر چطوری می‌تونه یه جوری کلماتو به هم بچسبونه؟ چطوری می‌تونه احساستشو لابه‌لای حرفا قایم کنه؟
هر بار با خوندنش می‌دونستم برای اینکه بفهمم اون منظور اصلیت چیه باید بشینم دونه به دونه پست‌ها رو نبش قبر کنم، بازشون کنم چون می‌دونم تو تموم حرفاتو جا میدی تو یه دونه کلمه.
در آخر باید بگم:
ژینا، آغار بی‌پایان من، هر سرانجام سرآغازیست:"❤️