شاعر‌پارسی اشعار پروین اعتصامی

[miss_rahil]

همی با عقل در چون و چرائی

همی پوینده در راه خطائی

همی کار تو کار ناستوده است

همی کردار بد را میستائی

گرفتار عقاب آرزوئی

اسیر پنجهٔ باز هوائی

کمین گاه پلنگ است این چراگاه

تو همچون بره غافل در چرائی

سرانجام، اژدهای تست گیتی

تو آخر طعمهٔ این اژدهائی

ازو بیگانه شو، کاین آشنا کش

ندارد هیچ پاس آشنائی

جهان همچون درختست و تو بارش

بیفتی چون در آن دیری بپائی

ازین دریای بی کنه و کرانه

نخواهی یافتن هرگز رهائی

ز تیر آموز اکنون راستکاری

که مانند کمان فردا دوتائی

بترک حرص گوی و پارسا شو

که خوش نبود طمع با پارسائی

چه حاصل از سر بی فکرت و رای

چه سود از دیدهٔ بی روشنائی

نهنگ ناشتا شد نفس، پروین

بباید کشتنش از ناشتائی

 

[saw7]

طنز در شعر اعتراض پروين اعتصامی:
پروين اعتصامي در اعلام اعتراضات و انتقادهايش كلام جدي خود را در پوششي از طعنه‌ها و كنايه‌هاي طنزآميز بيان كرد تا تأثيرگذاري بيشتري داشته باشد. طنزهاي او گاه گزنده و نيش‌دار و گاه گذرا هستند كه نمونه‌هايي از آنها به قرار زير است:
طنز و اعتراض ماهرانه‌ی پروین در بیت بیت مناظره‌ی «دزد و قاضی» دیده می‌شود که در آن به روشنی جامعه‌ی دچار هرج و مرج را به تصویر کشیده است:

گفت قاضی کاین خطاکاری چه بود		دزد گفت از مردم آزاری چه سود
گفت، بد کردار را بد کیفر است		گفت، بد کار از منافق بهتر است
گفت، هان بر گوی شغل خویشتن		گفت هستم هم چو قاضی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[saw7]

پدر آن تيشه كه برخاک تو زد دست اجل​

تيشه ای بـود كه شـد باعـث ويرانـی مـن​

​

يوسـفـت نـام نهادند و بـه گـرگت دادنــد​

مرگ گرگ توشد، ای يوسف كنعانی مـن​

​

مـه گردون ادب بـودی و در خـاک شــدی​

خـاک زندان توگشـت، ای مه زنـدانی مـن​

​

از نـدانسـتن مـن، دزد قـضـا آگـه بــود​

چـو تـو را برد، بخـنـديـد به نادانـی مـن​

​

آنـكه در زير زمين، داد سر و سامانـت​

كاش ميخورد غم بی سر و سامانی مـن​

​

به سر خاک تو رفتم، خط پاكش خواندم​

آه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.