- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Arjmand
- نویسنده موضوع آبی پَرَست؛
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 1,212
- بازدیدها 10,144
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
نگویی مرا تا مراد تو چیست
که بر چهر تو فر چهر پری‌ست
هر آن کس که از دور بیند ترا
شود بیهش و برگزیند ترا
من اینک به پیش تو استاده ام
تن و جان شیرین ترا داده ام
ز من هرچ خواهی همه کام تو
برآرم نپیچم سر از دام تو
بهانه چه داری تو از مهر من
بپیچی ز بالا و از چهر من
که تا من ترا دیده‌ام برده ام
خروشان و جوشان و آزرده ام
همی روز روشن نبینم ز درد
برآنم که خورشید شد لاجورد
کنون هفت سال‌ست تا مهر من
همی خون چکاند بدین چهر من
یکی شاد کن در نهانی مرا
ببخشای روز جوانی مرا
فردوسی
که بر چهر تو فر چهر پری‌ست
هر آن کس که از دور بیند ترا
شود بیهش و برگزیند ترا
من اینک به پیش تو استاده ام
تن و جان شیرین ترا داده ام
ز من هرچ خواهی همه کام تو
برآرم نپیچم سر از دام تو
بهانه چه داری تو از مهر من
بپیچی ز بالا و از چهر من
که تا من ترا دیده‌ام برده ام
خروشان و جوشان و آزرده ام
همی روز روشن نبینم ز درد
برآنم که خورشید شد لاجورد
کنون هفت سال‌ست تا مهر من
همی خون چکاند بدین چهر من
یکی شاد کن در نهانی مرا
ببخشای روز جوانی مرا
فردوسی
امضا : Arjmand
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
آفتاب آمد دو چشمم باز شد
باز تکرار همان تکراره‌ها
چند و چون و کی کجا آغاز شد
پرسش صدباره‌ی صدباره‌ها
دیدگانم پر ولی دستم تهی
من نمی‌دانم كجایم كیستم
آتش حیرت به جانم ریختی
من خلیل آزمونت نیستم
مرگ شرط اولین شمع بود
از برم افسانه‌ی پروانه را
بر ملا شد راه میخانه دریغ
از چه می‌بندی در میخانه را
تا بسازم شیشه‌ی چشمان خود را آینه
خون دل را جیوه كردم سال‌ها
حالیا از دشت رنگ گل درا
زلف خود را شانه زن در چشم ما
ما امین رازهایت بوده‌ایم
پایكوب سازهایت بوده‌ایم
محو در جاه و جلالت دست در دست رطیل
جان خرید ناز ناز نازهایت بوده‌ایم...
باز تکرار همان تکراره‌ها
چند و چون و کی کجا آغاز شد
پرسش صدباره‌ی صدباره‌ها
دیدگانم پر ولی دستم تهی
من نمی‌دانم كجایم كیستم
آتش حیرت به جانم ریختی
من خلیل آزمونت نیستم
مرگ شرط اولین شمع بود
از برم افسانه‌ی پروانه را
بر ملا شد راه میخانه دریغ
از چه می‌بندی در میخانه را
تا بسازم شیشه‌ی چشمان خود را آینه
خون دل را جیوه كردم سال‌ها
حالیا از دشت رنگ گل درا
زلف خود را شانه زن در چشم ما
ما امین رازهایت بوده‌ایم
پایكوب سازهایت بوده‌ایم
محو در جاه و جلالت دست در دست رطیل
جان خرید ناز ناز نازهایت بوده‌ایم...
امضا : Arjmand
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
ما ظاهرا بخش کوچکی از سؤال بزرگیم
حدوداً سیزده هزار و صد و چهل بار!
بیدار شدن و خوابیدن
و بازدوباره بیدار شدن
و باز دوباره خوابیدن،
روی یک زمین و زیر یک آسمان!
این رقمی سرسام‌آوراست که تحملش به طاقتی
فوق انسانی احتیاج دارد!
به هر شکل که حساب کنی،
به خودت حق خواهی داد
که بعد از این همه …
به حقیقتی رسیده باشی!
به جوابی؟
به دلیلی؟
به انگیزه‌ای؟
و به چیزی که کمی،
فقط کمی به تو آرامش بدهد!
اما حقیقت دیدنی نیست، هرچند همچون قورباغه کور
زبان را دام پشه‌اش گردانیم!
جوابی نیست و هیچ چیزی نیست …
هیچ چیز!
پناهی
حدوداً سیزده هزار و صد و چهل بار!
بیدار شدن و خوابیدن
و بازدوباره بیدار شدن
و باز دوباره خوابیدن،
روی یک زمین و زیر یک آسمان!
این رقمی سرسام‌آوراست که تحملش به طاقتی
فوق انسانی احتیاج دارد!
به هر شکل که حساب کنی،
به خودت حق خواهی داد
که بعد از این همه …
به حقیقتی رسیده باشی!
به جوابی؟
به دلیلی؟
به انگیزه‌ای؟
و به چیزی که کمی،
فقط کمی به تو آرامش بدهد!
اما حقیقت دیدنی نیست، هرچند همچون قورباغه کور
زبان را دام پشه‌اش گردانیم!
جوابی نیست و هیچ چیزی نیست …
هیچ چیز!
پناهی
امضا : Arjmand
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
زندگی سرد بود اما عشق
می توانست کارگر باشد!
می توان قطب را جهنم کرد
پای دل در میان اگر باشد..!
کاسه شعر ِمن از دست تو افتادو شکست …!
عـــاشقان ، فرصتِ خوبیست ، غـــزل جمع کنید
حالا خورشید روبرومه، دیگه فصل سایه مُرده
جاده ها دیگه تمومن، یکی تنهاییمو بُرده
حالا باید باورم شه، آسمون ابری نداره
دیگه فانوسی نمیخوام، ماهِ آسمون بیداره
اذر
می توانست کارگر باشد!
می توان قطب را جهنم کرد
پای دل در میان اگر باشد..!
کاسه شعر ِمن از دست تو افتادو شکست …!
عـــاشقان ، فرصتِ خوبیست ، غـــزل جمع کنید
حالا خورشید روبرومه، دیگه فصل سایه مُرده
جاده ها دیگه تمومن، یکی تنهاییمو بُرده
حالا باید باورم شه، آسمون ابری نداره
دیگه فانوسی نمیخوام، ماهِ آسمون بیداره
اذر
امضا : Arjmand
- ارسالی‌ها
- 3,719
- پسندها
- 5,075
- امتیازها
- 35,773
- مدال‌ها
- 19
لیلی بنشین خاطره ها را رو کن
لب وا کن و با واژه بزن جادو کن
لیلی تو بگو،حرف بزن،نوبت توست
بعد از من و جان کندن من نوبت توست
لیلی مگذار از دَم ِ خود دود شوم
لیلی مپسند این همه نابود شوم
لیلی بنشین، سینه و سر آوردم
مجنونم و خونابِ جگر آوردم
مجنونم و خون در دهنم می رقصد
دستان جنون در دهنم می رقصد
مجنون تو هستم که فقط گوش کنی
بگذاری ام و باز فراموش کنی
دیوانه تر از من چه کسی هست،کجاست
یک عاشق ِ این گونه از این دست کجاست
تا اخم کنی دست به خنجر بزند
پلکی بزنی به سیم آخر یزند
تا بغض کنی،درهم و بیچاره شود
تا آه کِشی،بندِ دلش پاره شود
ای شعله به تن،خواهرِ نمرود بگو
دیوانه تر از من چه کسی بود،بگو
آتش بزن این قافیه ها سوختنی ست
این شعر ِ پُر از داغ ِ تو آتش زدنی ست
ابیاتِ...
لب وا کن و با واژه بزن جادو کن
لیلی تو بگو،حرف بزن،نوبت توست
بعد از من و جان کندن من نوبت توست
لیلی مگذار از دَم ِ خود دود شوم
لیلی مپسند این همه نابود شوم
لیلی بنشین، سینه و سر آوردم
مجنونم و خونابِ جگر آوردم
مجنونم و خون در دهنم می رقصد
دستان جنون در دهنم می رقصد
مجنون تو هستم که فقط گوش کنی
بگذاری ام و باز فراموش کنی
دیوانه تر از من چه کسی هست،کجاست
یک عاشق ِ این گونه از این دست کجاست
تا اخم کنی دست به خنجر بزند
پلکی بزنی به سیم آخر یزند
تا بغض کنی،درهم و بیچاره شود
تا آه کِشی،بندِ دلش پاره شود
ای شعله به تن،خواهرِ نمرود بگو
دیوانه تر از من چه کسی بود،بگو
آتش بزن این قافیه ها سوختنی ست
این شعر ِ پُر از داغ ِ تو آتش زدنی ست
ابیاتِ...
امضا : Arjmand
موضوعات مشابه
دفتر شعر
دفتر شعر امینِ مدالخور
