دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Tahmine Arjmand

[Tahmine Arjmand]

صدای تو گرم است و مهربان / چه سِحْرِ غریبی درین صداست
صدای دل مردِ عاشق است / که این‌همه با گوشم آشناست

صدای تو همچون ش*ر..اب سرخ / به گونه‌ی زردم دوانده خون
چنین که مرا م**س.ت می‌کنی / نشانی‌یِ میخانه‌ات کجاست؟

به قطره‌ی شبنم نگاه کن / نشسته به گُلبرگ مخملی
به مخمل آن نیمتخت سرخ / اگر بِنِشانی مرا، به‌جاست

صدای تپش‌های قلب من / به گوش تو می‌گوید این سخن
که عاشقم و دردِ عاشقی / چگونه ندانی که بی‌دواست؟
.
.
ز جک‌جک گنجشک‌های باغ / تداعی‌یِ صد بوسه می‌کنم
بیا و ببین در خیال من / چه شور و چه هنگامه‌یی به‌پاست.

چه بی‌دل و بی‌دست و پا منم / چنین که شد از دست دامنم
چرا به کناری نیفکنم / ز چهره حجابی که از حیاست

دلم همه شد آب آب آب / که سر بگُذارم به شانه‌ات
مگر بنوازیّ و دل دهی / که فاش کنم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

ای آن که گاه گاه ز من یاد می‌کنی
پیوسته شادزی که دلی شاد می‌کنی

گفتی: «برو!» ولیک نگفتی کجا رود
این مرغ پر شکسته که آزاد می‌کنی

پنهان مساز راز غم خویش در سکوت
باری، در آن نگاه، چو فریاد می‌کنی

ای سیل اشک من! ز چه بنیاد می‌کنی؟
ای درد عشق او! ز چه بیداد می‌کنی؟

نازک‌تر از خیال منی، ای نگاه! لیک
با سینه کار دشنه پولاد می‌کنی

نقشت ز لوح خاطر سیمین نمی‌رود
ای آن که گاه گاه ز من یاد می‌کنی

سیمین دانشور

 

[Tahmine Arjmand]

می پرسی تو را دوست دارم؟


حتی اگر بخواهم پاسخ تورا بدهم ، نمی توانم


مگر ممکن است با هیچ زبانی شرح داد


که در آنوقت که با چشمان پر اندیشه


و روشن بینت به من می نگری ، چه نشاطی


و لطفی دلم را فرا می گیرد؟


می پرسی تورا دوست دارم؟


مگر واقعا پاسخ این سوال را نمی دانی؟


مگر خاموشی من ، راز دلم را به تو نمی گوید؟


مگر آه سوزانم از سر نهان خبر نمی دهد؟


مگر نمی بینی که چه سان


در آن لحظه که سراپا محو جمال توام


وگویی دل به نوک مژگان تو آویخته دارم


روح پریشانم چون کبوتری


در هوای پرواز ، بال و پر می زند؟



ویتوریو_آلفیری

 

[Tahmine Arjmand]

دل از تسبیح نامت


تازه می‌داریم چون ″طالب″





که ما را خوش‌دلی


از بردن نام تو می‌زاید...





طالب_آملی

 

[Tahmine Arjmand]

نومید مشو بنده ، از رحمت ما هرگز


زیرا که به غیر از ما ، کس نیست تورا هرگز





خواهم که در این عالَم، تو پاک شوی از جُرم


ورنه به تو نفرستم‌، ای بنده‌، بلا هرگز





چون سوخته ای امروز، از درد فراق ما


در سوختنت فردا‌، ندهیم رضا هرگز





من با توام ای عاشق‌، تو نیز به ما می‌باش


هرگز چو نشاید دوست‌، از دوست جدا هرگز





هرچند که رو از ما برتافتی و رفتی


رو از تو نمی‌تابد خود رحمت ما هرگز





از درد فراق ما یک شب چو به روز آری


دیدار نپوشانم در روز لقا هرگز





ای بنده گناه خود، تو دیدی و تو دانی


بر روت نیارم هم ، در روز جزا هرگز





ای جمع تهی‌دستان حقّا که نخواهم بست


من این درِ رحمت را بر روی شما هرگز





از بیم جدا بودن ، از دولت جاویدان


محیی نبوَد یک‌دم، بی‌یاد خدا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.